medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Leczenie chirurgiczne kobiet chorujących na raka piersi coraz częściej polega na usunięciu guza nowotworowego oraz zaopatrzeniu i rekonstrukcji defektu, jaki powstaje w wyniku takiej resekcji. Autor tekstu omawia dostępne możliwości z uwzględnieniem polskich realiów.
Przedstawiamy opis techniki resekcji przełyku z dostępu przez jamę brzuszną i prawostronną torakotomię, z odtworzeniem ciągłości przewodu pokarmowego z wykorzystaniem tuby żołądkowej i wysokim zespoleniem w klatce piersiowej.
Biorąc pod uwagę zapadalność, rak trzustki stanowi jeden z najczęstszych nowotworów układu pokarmowego, równocześnie w zależności od rejonu geograficznego jest 4. lub 6. co do częstości przyczyną zgonów na nowotwory złośliwe ogółem.
Pomimo znacznego postępu onkologii chirurgia wciąż jest najbardziej efektywną metodą leczenia większości nowotworów przewodu pokarmowego, w tym raka jelita grubego (RJG). Zasady leczenia operacyjnego są powszechnie znane: usunięcie guza z odpowiednimi marginesami i drenującym go układem chłonnym.
Dążeniem większości chirurgów jest wykonanie zabiegu doszczętnego onkologicznie, z równoczesnym zachowaniem czynności zwieraczy.
Rak jelita grubego (RJG) jest trzecim nowotworem złośliwym w populacji USA zarówno pod względem częstości występowania, jak i zgonów u obu płci. W Europie Środkowej i Wschodniej zajmuje drugie miejsce, po raku płuc u mężczyzn i raku sutka u kobiet.
Najczęstszą zmianą pierwotną w sercu jest łagodny śluzak, stwierdzany w 75% przypadków. Pozostałe 25% pierwotnych guzów serca to nowotwory złośliwe. Mięsaki stanowią 95% spośród pierwotnych zmian złośliwych w sercu, zaś pozostałe 5% to przede wszystkim chłoniaki.
Mammografia, ultrasonografia i obrazowanie techniką rezonansu magnetycznego są najczęściej stosowanymi metodami obrazowania piersi po zabiegach rekonstrukcyjnych.
Silna motywacja kobiety do leczenia odtwórczego i uzyskania jak najlepszego efektu zabiegu bez wątpienia sprzyja szybkiemu powrotowi do pełnej sprawności. Z drugiej jednak strony, brak jednolitych schematów opieki i stosunkowo uboga literatura fachowa, zmuszają ośrodki rekonstrukcyjne do wypracowania własnych metod postępowania.
Badanie piersi, która została zrekonstruowana przy użyciu implantu wykonuje się przede wszystkim w celu wykrycia patologii tkanek otaczających oraz oceny stanu wszczepionego implantu i ewentualnych powikłań po zabiegu.
Pierwotne nowotwory otrzewnej (międzybłoniak, śluzak rzekomy) są rzadkie. Znacznie częściej rozpoznaje się wtórne zrakowacenie otrzewnej (ZO), które jest jedną z form szerzenia się większości złośliwych nowotworów układu pokarmowego i jajnika. Skojarzone leczenie ZO jest postępowaniem wielospecjalistycznym.
Trudno oszacować rzeczywistą częstość występowania zwężeń dróg żółciowych z uwagi na ich różnorodną etiologię, niemniej jednak u niemal 40% dorosłych chorych z objawami żółtaczki przyczyną dolegliwości jest upośledzenie drożności odcinka zewnątrzwątrobowego.
Artykuł nie tylko dotyczy ogólnie znanych i akceptowanych, wręcz podstawowych aspektów operacji w obrębie jelita grubego, ale – opierając się na doświadczeniach jednego z czołowych ośrodków w Niemczech – obfituje w wiele praktycznych wskazówek przydatnych zarówno dla doświadczonych operatorów jak i kształcących się przyszłych adeptów chirurgii.
Doświadczenia ostatnich lat pokazują, że amputacja brzuszno-kroczowa zachowała stałe miejsce w chirurgii odbytnicy.
Wprowadzenie i rozpowszechnienie badań obrazowych jamy brzusznej (ultrasonografii, tomografii komputerowej i obrazowania techniką rezonansu magnetycznego) – wykonywanych z powodu objawów niecharakterystycznych lub związanych z inną chorobą – sprawiło, że coraz częściej przypadkowo wykrywa się małe guzy nerek.
Świąd odbytu jest trudnym problemem dla chorego, gdyż znacznie upośledza jakość życia. Wyzwala mechanizmy obronne z trudnymi do odwrócenia reakcjami somatycznymi i psychicznymi. Świąd odbytu może być objawem poważnych chorób ogólnoustrojowych, także nowotworów. Jak zawsze w medycynie, wczesne rozpoznanie i ukierunkowane leczenie pozwala na eliminację przyczyny, ustąpienie objawów czy wdrożenie leczenia onkologicznego w razie rozpoznania nowotworu.
W artykule omówiono najczęstsze scenariusze kliniczne i problemy kliniczne u chorych z objawami ze strony przewodu pokarmowego po leczeniu onkologicznym. Nie jest to systematyczny wykład, uwzględniono jedynie niektóre istotne aspekty patofizjologii, diagnostyki i leczenia.
Autorzy artykułu na podstawie opisanego przypadku pokazują kruchość homeostazy u osoby w zaawansowanym wieku, co uzasadnia konieczność ścisłego monitorowania i wyrównywania zaburzeń metabolicznych u takich pacjentów.
Częste nakłuwanie żył obwodowych oraz miejscowe działanie chemioterapeutyków, mogą prowadzić do uszkodzeń, zakrzepicy, a także stwardnienia ścian tych naczyń. Z tego powodu porty naczyniowe odgrywają bardzo ważną rolę we współczesnej onkologii.
Postępowanie terapeutyczne w przypadku nowotworów neuroendokrynnych (NEN) przewodu pokarmowego zależy od ustalonego rozpoznania histopatologicznego, ale przy wyborze metody leczenia ogromne znaczenie ma umiejscowienie guza, które często warunkuje przebieg kliniczny choroby, oraz stopień zaawansowania procesu nowotworowego.
