Przyrost masy ciała jest częstym następstwem zaprzestania palenia tytoniu. Celem tego artykułu jest podsumowanie danych naukowych dla lekarzy na ten temat i wskazanie istniejących wątpliwości.
Rewolucyjna publikacja 10-letniego prospektywnego badania Diabetes Control and Complications Trial (DCCT) z 1993 roku jednoznacznie rozstrzygnęła wątpliwości, jaki model insulinoterapii należy stosować i do jakich wartości glikemii należy dążyć u chorych na cukrzycę typu 1, aby zmniejszyć ryzyko późnych powikłań.
W części pierwszej artykułu autorzy omawiają zagadnienia epidemiologiczne współwystępowania poważnych chorób psychicznych (schizofrenii, zaburzeń afektywnych) z otyłością i zespołem metabolicznym, oraz z chorobami somatycznymi zagrażającymi życiu, jakimi są cukrzyca i choroby sercowo-naczyniowe.
Otyłość u dzieci przybrała charakter epidemii – w ciągu ostatnich 30 lat liczba otyłych dzieci zwiększyła się trzykrotnie, dlatego bardzo ważne stało się opracowanie skutecznej strategii zapobiegania i leczenia otyłości.
Autor odpowiada na pytania: 1) jak leki przeciwnadciśnieniowe mogą działać korzystnie przy niższych wartościach ciśnienia tętniczego? 2) jak silna jest korelacja między niższym ciśnieniem tętniczym i mniejszym ryzykiem choroby w badaniach obserwacyjnych? 3) czy w badaniach klinicznych niższe ciśnienie tętnicze jest korzystniejsze? 4) jakie są implikacje dla postępowania klinicznego?
Artykuł zawiera wybrane, istotne dla codziennej praktyki informacje ze stanowiska międzynarodowego zespołu ekspertów, dotyczące cukrzycowej polineuropatii czuciowo-ruchowej, bólowej polineuropatii cukrzycowej oraz cukrzycowej neuropatii autonomicznej.
Autorzy zwięźle przedstawiają wpływ aldosteronu na układ sercowo-naczyniowy, farmakologię kliniczną spironolaktonu i eplerenonu oraz zastosowania tych leków.
Autorka przedstawia czynniki wpływające na skuteczność kuracji odchudzających i przyczyny poszukiwania przez osoby otyłe "cudownych" diet oraz odpowiada na pytania, czy dieta bogatobiałkowa jest skuteczniejsza od innych diet i czy dieta Dukana jest zdrowym i skutecznie odchudzającym sposobem żywienia.
Cukrzyca – jako zespół metaboliczny – to stan przewlekłej hiperglikemii, który skutkuje chorobami układu sercowo-naczyniowego, a zwłaszcza chorobą niedokrwienną serca i może być przyczyną ponad 70% zgonów w tej grupie chorych.
Autorzy komentowanego artykułu poruszają podstawowe problemy występujące u dzieci z zespołem Pradera i Willego (PWS), skupiając się na głównych objawach klinicznych, współistniejących zaburzeniach endokrynologicznych i zaburzeniach zachowania.
Leczenie insuliną po raz pierwszy zastosowano w 1922 roku, podając insulinę krótko działającą przed każdym posiłkiem oraz jedno wstrzyknięcie w nocy, zwykle około godziny 1.00.
Monitorowanie kontroli glikemii obejmuje codzienne kontrolowanie stężenia glukozy w domu, jak również okresowe, całościowe kontrole glikemii.
Do trzech kryteriów rozpoznania cukrzycy, opartych na oznaczeniu glikemii, Amerykańskie Towarzystwo Diabetologiczne (American Diabetes Association) dołączyło w 2010 roku jeszcze jedno – odsetek hemoglobiny glikowanej (HbA1c).
Edukacja jest podstawą opieki nad chorymi na cukrzycę, a ustrukturyzowane szkolenie w zakresie samokontroli jest kluczem do uzyskania dobrych wyników
Mukowiscydoza (cystic fibrosis – CF) jest najczęściej występującą u osób rasy kaukaskiej prowadzącą do zgonu chorobą genetyczną, dziedziczoną autosomalnie recesywnie, występującą na całym świecie z częstością 1 na 2500 żywych urodzeń. Cukrzyca stanowi najczęstszą chorobę współistniejącą z mukowiscydozą (cystic fibrosis related diabetes – CFRD).
Cukrzyca monogenowa jest wynikiem dziedziczenia jednej lub wielu mutacji w obrębie jednego genu. Może być dziedziczona dominująco, recesywnie lub być wynikiem nowo powstałej mutacji powodującej wystąpienie przypadku sporadycznego.
Cukrzyca typu 2 u dzieci i młodzieży staje się coraz ważniejszym problemem zdrowia publicznego na całym świecie. Ponieważ problem w tej grupie wiekowej jest względnie nowy, wiele spośród dzieci, które zachorowały na cukrzycę typu 2, może być błędnie uznawane za chorujące na cukrzycę typu 1.
Cukrzyca typu 1 charakteryzuje się występowaniem następujących faz: faza przedkliniczna, ujawnienie cukrzycy, częściowa remisja ("miesiąc miodowy") i faza przewlekła z dożywotnią insulinozależnością.
Mianem cukrzycy określa się grupę chorób metabolicznych charakteryzujących się przewlekłą hiperglikemią wynikającą z zaburzenia wydzielania i/lub działania insuliny. Zaburzenia metabolizmu węglowodanów, lipidów i białek stwierdzane w cukrzycy są konsekwencją niedostatecznego działania insuliny w tkankach docelowych.
Autorka na podstawie wyników dotychczas przeprowadzonych badań klinicznych przedstawia aktualne możliwości hamowania postępu retinopatii cukrzycowej.