W trakcie International Symposium Advanced Ovarian Cancer 2015 zaprezentowano obiecujące wyniki badań I i II fazy dotyczących stosowania kilku innych substancji o działaniu antyangiogennym w terapii raka jajnika. Obrazuje to jak dynamicznie rozwija się ta dziedzina medycyny.
Mammografia, ultrasonografia i obrazowanie techniką rezonansu magnetycznego są najczęściej stosowanymi metodami obrazowania piersi po zabiegach rekonstrukcyjnych.
Silna motywacja kobiety do leczenia odtwórczego i uzyskania jak najlepszego efektu zabiegu bez wątpienia sprzyja szybkiemu powrotowi do pełnej sprawności. Z drugiej jednak strony, brak jednolitych schematów opieki i stosunkowo uboga literatura fachowa, zmuszają ośrodki rekonstrukcyjne do wypracowania własnych metod postępowania.
U chorych na dziedzicznego raka piersi stwierdza się najczęściej mutacje genu BRCA, która występuje u około 1 na 1000 kobiet. Ryzyko zachorowania na raka piersi przez nosicielki mutacji BRCA1 w ciągu całego życia wynosi 47–66%, a w przypadku nosicielek mutacji BRCA2 40–57%. Wczesne wykrywanie mutacji BRCA ma podstawowe znaczenie w optymalizacji monitorowania nosicielek, co pozwala u tych kobiet na wykrycie raka piersi na wczesnym etapie jego rozwoju.
W ostatnich latach do leczenia chorych na raka piersi wprowadzono 6 nowych ukierunkowanych molekularnie leków. Stosuje się je od niedawana, dlatego rozpoznanie i właściwe postępowanie w przypadku swoistych dla nich działań niepożądanych może stanowić trudność nawet dla doświadczonych onkologów.
Badanie piersi, która została zrekonstruowana przy użyciu implantu wykonuje się przede wszystkim w celu wykrycia patologii tkanek otaczających oraz oceny stanu wszczepionego implantu i ewentualnych powikłań po zabiegu.
W artykule przedstawiliśmy patogenezę obrzęku limfatycznego, metody diagnostyczne i przebiegu naturalny w przypadku zajęcia kończyny. Głównym tematem jest występowanie obrzęku limfatycznego kończyny górnej u chorych leczonych z powodu raka piersi oraz obrzęku limfatycznego kończyny dolnej w przebiegu nowotworów ginekologicznych. Dokonaliśmy też przeglądu dotychczas stosowanych sposobów leczenia obrzęku limfatycznego oraz nowych metod leczenia chirurgicznego, będących obecnie przedmiotem zaawansowanych badań klinicznych.
W artykule przedstawiono praktyczne zalecenia dotyczące czasu i sposobu wykonania ponownego oznaczenia ekspresji receptorów w zmianach przerzutowych, uzgodnione przez zespół specjalistów patomorfologii, posiadających rozległe doświadczenie w zakresie oznaczania HER2 i receptorów hormonalnych. Przedstawione zalecenia stanowią opinię zespołu ekspertów.
Częstsze zachodzenie w ciążę przez kobiety w nieco starszym wieku zwiększyło prawdopodobieństwo rozpoznania nowotworu złośliwego u chorej będącej w trakcie laktacji. Dostępnych jest jednak bardzo mało danych na temat karmienia piersią w trakcie lub po rozpoznaniu i leczeniu nowotworu złośliwego. Kobietom w takiej sytuacji zazwyczaj zaleca się przerwanie karmienia piersią.
Określenie dokładnego czasu, kiedy rezerwa czynnościowa jajników jest wyczerpana, ma wielkie znaczenie w podejmowaniu decyzji dotyczących optymalnej hormonoterapii uzupełniającej u chorych na hormonozależnego raka piersi.
Aby w nowoczesny sposób podjąć problem rzadkich nowotworów, należy bezwzględnie stworzyć odpowiednie struktury organizacyjne oraz zapewnić taki poziom specjalizacji, który pozwoli na właściwe postępowanie z chorymi na rzadkie nowotwory złośliwe. Specjalistyczne ośrodki powinny zostać utworzone na poziomie krajowym lub co najwyżej międzywojewódzkim; ośrodki z całej Europy powinny nawiązywać współpracę, aby stworzyć europejskie sieci referencyjne.
Autorzy artykułu na podstawie opisanego przypadku pokazują kruchość homeostazy u osoby w zaawansowanym wieku, co uzasadnia konieczność ścisłego monitorowania i wyrównywania zaburzeń metabolicznych u takich pacjentów.
Obecnie klipsy stosuje się powszechnie, a na rynku dostępnych jest kilka różnych systemów klipsowania; stopniowo rozszerzeniu ulegają też wskazania do ich użycia.
W tym artykule przedstawiono przegląd dostępnych danych zebranych w ramach badań z randomizacją, dotyczących hormonoterapii chorych na zaawansowanego raka piersi wykazującego ekspresję receptorów steroidowych (HR+).
Nowe techniki radioterapii pozwalają na zmniejszenie dawki promieniowania dla serca i związanego z tym ryzyka zgonu z powodów kardiologicznych. Niemniej przy niektórych warunkach anatomicznych dawka dla serca wciąż może być zbyt duża.
W tekście omówiono różne możliwości postępowania oraz odnośne wskazania, uwzględniając poziom wiarygodności dostępnych dowodów. Przedstawiono także algorytmy diagnostyczno-terapeutyczne z uwzględnieniem stopnia zaawansowania choroby.
Myślą przewodnią tegorocznej konferencji było określenie strategii postępowania dla poszczególnych podtypów raka piersi w świetle ich biologicznej odmienności.
Mięśniaki macicy stanowią pod względem nozologicznym jedną jednostkę chorobową, ale w rzeczywistości są klinicznie i patologicznie heterogenną grupą guzów.
U większości kobiet zgłaszających się do lekarza z powodu dolegliwości ze strony piersi występują zmiany niezłośliwe. Na podstawie badań radiologicznych oraz analizy materiału pobranego metodą przezskórnej biopsji igłowej można zwykle szybko ustalić rozpoznanie, w wielu przypadkach bez konieczności przeprowadzania dodatkowych zabiegów. Postępowanie podejmowane po ustaleniu diagnozy zmiany niezłośliwej ma na celu złagodzenie objawów i udzielenie porad pacjentce. W artykule omówiono najczęściej występujące niezłośliwe choroby piersi, zasady ich diagnostyki i leczenia.
W marcu 2011 roku w Sankt Gallen odbyła się kolejna, 12. konferencja International Conference on Primary Therapy of Early Breast Cancer. W wyniku przeprowadzonej tam dyskusji ekspertów opracowano praktyczne rekomendacje postępowania dotyczące leczenia chorych na niezaawansowanego raka piersi. Artykuł zawiera przejrzyste podsumowanie zmian zalecanego leczenia oraz wyczerpująco omawia większość problemów napotykanych w codziennej pracy klinicznej.