Zolmitryptan i sumatryptan stosowane doraźnie skutecznie zmniejszają natężenie klasterowego bólu głowy i przyspieszają jego ustąpienie.
Każdego roku na całym świecie rejestruje się około 50 milionów zachorowań na krztusiec zarówno wśród dzieci i młodzieży, jak i dorosłych. Choroba ta jest przyczyną około 400 000 zgonów rocznie, zawłaszcza wśród dzieci w krajach rozwijających się.
Zolmitryptan i sumatryptan stosowane doraźnie skutecznie zmniejszają nasilenie i przyspieszają ustąpienie bólu głowy u chorych z klasterowym bólem głowy.
ASA w dawce 1000 mg stosowany samodzielnie lub w połączeniu z metoklopramidem, w porównaniu z placebo, zmniejsza nasilenie migrenowego bólu głowy i towarzyszących mu objawów.
Aripiprazol bywa uznawany za prototyp LPP "III generacji" – tzw. stabilizatorów układu dopaminergiczno-serotoninergicznego.
Leczenie napromienianiem zmniejsza ryzyko wznowy miejscowej po doszczętnym lub niedoszczętnym wycięciu DCIS niezależnie od wielkości guza, obecności martwicy typu comedo, wieku chorej oraz doszczętności zabiegu.
Diklofenak jest skuteczny (podobnie jak paracetamol) w krótkotrwałym leczeniu ostrego bólu u dzieci do 18. roku życia.
Rehabilitacja kardiologiczna stanowi istotny element leczenia chorych po zawale serca lub po zabiegu rewaskularyzacji wieńcowej. Przyczynia się do zmniejszenia śmiertelności i chorobowości w tej grupie chorych.
Leczenie napromienianiem zmniejsza ryzyko wznowy miejscowej po doszczętnym lub niedoszczętnym wycięciu DCIS niezależnie od wielkości guza, obecności martwicy typu comedo, wieku chorej oraz doszczętności zabiegu.
Stosowanie samoprzylepnych folii antyseptycznych nie wiąże się ze zmniejszeniem ryzyka zakażenia miejsca operowanego u chorych poddawanych operacjom ogólnochirurgicznym (w tym brzusznym), kardiochirurgicznym, stawu biodrowego i u kobiet poddawanych cięciu cesarskiemu, a może nawet wiązać się ze zwiększeniem owego ryzyka.
Wyniki tego przeglądu potwierdzają, że stosowanie rywastygminy u osób, u których stwierdzono łagodne lub umiarkowane otępienie typu Alzheimera, zmniejsza nasilenie jego objawów, ale jednocześnie zwiększa ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.
U dzieci i dorosłych z zaostrzeniem astmy, leczonych na oddziale ratunkowym lub w warunkach pozaszpitalnych, podawanie beta2-mimetyku za pomocą MDI przez komorę inhalacyjną jest co najmniej tak samo skuteczne i bezpieczne, jak stosowanie leku w nebulizacji, a u dzieci może być nawet korzystniejsze.
Stosowanie oddziaływań psychospołecznych wraz z farmakoterapią u osób uzależnionych od opiatów w trakcie leczenia detoksykacyjnego zwiększa prawdopodobieństwo utrzymania abstynencji oraz poprawia jakość współpracy między pacjentem i lekarzem.
U dzieci chorych na anginę paciorkowcową leczenie doustne antybiotykiem przez 2–6 dni jest bezpieczne i podobnie skuteczne jak standardowe leczenie doustne penicyliną przez 10 dni. Według autorów metaanalizy, w krajach o małej częstości występowania gorączki reumatycznej można stosować antybiotykoterapię skróconą.
Dostępne dane nie pozwalają na jednoznaczną ocenę skuteczności choreoterapii u chorych na schizofrenię. Wydaje się, że ten rodzaj leczenia zmniejsza nasilenie objawów negatywnych choroby, ale konieczna jest weryfikacja tych wyników w toku dalszych badań.
U chorych z umiarkowanym lub ciężkim epizodem depresji preparaty dziurawca łagodzą objawy skuteczniej niż placebo i podobnie skutecznie jak leki przeciwdepresyjne oraz rzadziej niż leki przeciwdepresyjne powodują objawy niepożądane będące przyczyną przerwania leczenia.
Diuretyki, w porównaniu z placebo, zmniejszają ryzyko zgonu i hospitalizacji z powodu zaostrzenia niewydolności serca.
Według autorów przeglądu u chorych na astmę lekką nieprzyjmujących regularnie glikokortykosteroidu wziewnego stosowanie w leczeniu doraźnym budezonidu z formoterolem (B+F) nie ma wyraźnej przewagi nad stosowaniem samego formoterolu lub samej terbutaliny. U dorosłych i dzieci chorych na astmę umiarkowaną lub ciężką, którzy przyjmują B+F regularnie, stosowanie B+F również doraźnie wiąże się z poprawą niektórych parametrów klinicznych i fizjologicznych.
U chorych z bólem pooperacyjnym podanie paracetamolu z kodeiną, w porównaniu z placebo, skuteczniej zmniejsza natężenie bólu i potrzebę zastosowania innego leku przeciwbólowego, ale zwiększa ryzyko łagodnych i przemijających zdarzeń niepożądanych.