Opisane zagadnienia: zapalenie oskrzelików, astma i fenotypy obturacji u dzieci, wytyczne postępowania w chorobach alergicznych z uwzględnieniem profilaktyki, mukowiscydoza i inne genetycznie uwarunkowane choroby przewlekłe, zapalenie płuc oraz pierwotne niedobory odporności w praktyce pulmonologicznej i alergologicznej.
Autor omawia wybrane doniesienia z 2010 roku dotyczące: patogenezy chorób alergicznych oraz leczenia alergicznego nieżytu nosa, przewlekłej pokrzywki i obrzęku naczynioruchowego.
Autorka omawia wybrane doniesienia z 2010 roku dotyczące chorób śródmiąższowych płuc, w tym idiopatycznego włóknienia płuc, proteinozy płuc i limfangioleiomiomatozy. W dodatku od redakcji przedstawione są w skrócie wytyczne z 2011 roku dotyczące rozpoznania i leczenia idiopatycznego włóknienia płuc.
Autorzy przedstawiają wybrane pod kątem przydatności klinicznej publikacje z 2010 roku dotyczące astmy i przewlekłej obturacyjnej choroby płuc.
Autorka przedstawia wybrane doniesienia z 2009 roku dotyczące przewlekłej obturacyjnej choroby płuc, raka płuca, chorób śródmiąższowych płuc, gruźlicy i zapaleń płuc.
Dużym wydarzeniem w 2009 roku był dla alergologów XXVIII Kongres Europejskiej Akademii Alergologii i Immunologii Klinicznej (EAACI), który odbył się w Warszawie.
Szczepienia dzieci chorych na astmę przeciwko grypie nie zmniejszają częstości zaostrzeń choroby wywołanych zakażeniem wirusem grypy.
Skumulowana dawka wGKS koreluje ze zmniejszeniem gęstości mineralnej kości, nie prowadzi jednak do osteopenii.
U dzieci z zaostrzeniem astmy, które nie wymaga hospitalizacji, 3-dniowa kuracja GKS p.o. jest równie skuteczna jak kuracja 5-dniowa.
Stosowanie fizykoterapii klatki piersiowej u dzieci z zapaleniem płuc prowadziło do dłuższego utrzymywania się kaszlu i zmian osłuchowych.
Doustne podawanie PTC124 poprawiało nabłonkowy transport jonów chlorkowych u chorych na mukowiscydozę z mutacją typu "stop-kodon".
Autorka na podstawie badań klinicznych i wytycznych postępowania opublikowanych w 2008 roku przedstawia nowości w zakresie przewlekłej obturacyjnej choroby płuc, raka płuca, chorób śródmiąższowych płuc, gruźlicy i zapaleń płuc.
Istotny argument przeciw leczeniu antybiotykami stanowi możliwość wystąpienia działań niepożądanych, przede wszystkim reakcji nadwrażliwości i biegunki poantybiotykowej, a także ryzyko selekcji bakterii opornych na antybiotyki. Zgodnie z aktualnym stanowiskiem WHO, każde dziecko w wieku przedszkolnym może przechodzić rocznie około 8–10 epizodów ostrej infekcji układu oddechowego, co oznacza, że w niektórych okresach roku mogą wystąpić 2–3 infekcje miesięcznie. Większość z nich jest wywołana przez wirusy. Ustawa o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi nakłada na wszystkich lekarzy obowiązek kierowania się racjonalnymi przesłankami w podejmowaniu decyzji o leczeniu antybiotykami.
W artykule przedstawiono wybrane informacje z najważniejszych opublikowanych w 2007 roku badań klinicznych oraz stanowisk i wytycznych postępowania, dotyczących:
1) przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (w tym GOLD 2007);
2) śródmiąższowych chorób płuc;
3) raka płuca;
4) gruźlicy;
5) zapaleń płuc;
6) mukowiscydozy.
Wybrane główne punkty
Autorzy przedstawili nowości na temat leczenia nawracających zakażeń górnych dróg oddechowych, diagnostyki przewlekłych zapalnych chorób układu oddechowego (za pomocą oceny stężenia tlenku azotu), zapobiegania i leczenia powikłań płucnych mukowiscydozy, gruźlicy, leczenia astmy oskrzelowej (w tym roli leków przeciwhistaminowych), a także rokowania u małych dzieci, u których stwierdzono świszczący oddech.