medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Ciężkie obrażenia ciała pozostają wciąż najważniejszą przyczyną zgonów i kalectwa na świecie, zwłaszcza wśród ludzi młodych (<45 rż.). U obu płci co 10. zgon jest związany z przebytym urazem.
Autorzy omawiają wybrane doniesienia z 2009 roku dotyczące m.in. profilaktyki miażdżycy na poziomie populacji, wartości diety śródziemnomorskiej, roli kwasów tłuszczowych i statyn w profilaktyce chorób sercowo-naczyniowych, otyłości, roli kwasu nikotynowego i fenofibratu w redukcji ryzyka u osób z dyslipidemią aterogenną.
Autorka omawia wybrane doniesienia z 2009 roku dotyczące migotania przedsionków, komorowych zaburzeń rytmu serca i nagłej śmierci sercowa oraz elektrostymulacji serca.
Autor omawia najważniejsze doniesienia z 2009 roku dotyczące stosowania leków przeciwpłytkowych oraz stentów w ostrych zespołach wieńcowych.
Autorzy omawiają najważniejsze doniesienia w 2009 roku dotyczące patogenezy, diagnostyki i leczenia nadciśnienia tętniczego.
Autorzy przedstawiają wybrane informacje z opublikowanych 2008 roku badań klinicznych dotyczących roli homocysteiny jako czynnika ryzyka choroby niedokrwiennej serca oraz różnych apektów zaburzeń gospodarki lipidowej.
Autor przedstawia nowe wytyczne Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego dotyczące niewydolność serca oraz wybrane badania kliniczne opublikowane w 2008 roku, dotyczące m.in. zapobiegania niewydolności serca, nowych sposobów leczenia i roli biomarkerów.
W artykule przedstawiono wybrane informacje z najważniejszych opublikowanych w 2008 roku badań klinicznych oraz stanowisk i wytycznych postępowania, dotyczących migotania przedsionków, komorowych zaburzeń rytmu i nagłej śmierci sercowej oraz elektrostymulacji serca.
Autor przedstawia nowe wytyczne Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego dotyczące zawału serca z przetrwałym uniesieniem odcinka ST oraz wybrane badania kliniczne opublikowane w 2008 roku, dotyczące m.in. torowanej angioplastyki wieńcowej, sposobu rewaskularyzacji w zwężeniu pnia lewej tętnicy wieńcowej oraz nowych leków.
Autorzy, na podstawie badań klinicznych i wytycznych postępowania opublikowanych w 2008 roku, przedstawiają nowości w zakresie badań nad patogenezą nadciśnienia tętniczego oraz diagnostyką i leczeniem tej choroby.
Autorzy, na podstawie badań klinicznych i wytycznych postępowania opublikowanych w 2008 roku, przedstawiają następujące zagadnienia: 1) Próba obciążeniowa – czyżby straciła na ważności w ostatnich latach? 2) 64-rzędowa tomografia komputerowa tętnic wieńcowych – czy już wyparła klasyczną koronarografię? 3) Kwas acetylosalicylowy – czy stracił na znaczeniu? 4) Klopidogrel – historii ciąg dalszy... 5) Leki przeciwpłytkowe a powikłania krwotoczne – czy tylko zmora gastrologów i chirurgów? 6) Stabilna choroba wieńcowa – kto skorzysta najbardziej z leczenia zachowawczego? 7) PCI vs CABG w chorobie wielonaczyniowej – czy mamy zwycięzcę?
Autorzy omawiają wybrane publikacje z 2007 r. dotyczące m.in.: 1) zmian w zapadalności i umieralności na choroby sercowo-naczyniowe; 2) rodzajów diety w leczeniu otyłości; 3) docelowego stężenia cholesterolu frakcji LDL u osób obciążonych dużym ryzykiem; 4) wskazań do leczenia dużą dawką statyny; 5) nowych metod zwiększania stężenia cholesterolu HDL w osoczu; 6) stosowania ASA w prewencji pierwotnej i wtórnej.
Autorka przedstawia najważniejsze wytyczne i badania kliniczne dotyczące zaburzeń rytmu serca opublikowane w 2007 r., m.in. badania strategii postępowania w migotaniu przedsionków, skuteczności ablacji przezskórnej u chorych z pozawałowym częstoskurczem komorowym oraz nowe wytyczne elektrostymulacji serca, w tym stymulacji resynchronizującej.
Autorzy na podstawie wytycznych i wyników badań opublikowanych w 2007 r. omawiają leczenie farmakologiczne, elektroterapię i znaczenie biomarkerów w niewydolności serca.
W artykule przedstawiono wybrane informacje z opublikowanych w 2007 roku stanowisk i wytycznych towarzystw kardiologicznych, dotyczących:
1) definicji zawału serca;
2) ostrych zespołów wieńcowych z uniesieniem odcinka ST;
3) przezskórnych interwencji wieńcowych.
Autorzy, na podstawie badań klinicznych i wytycznych postępowania opublikowanych w 2007 roku, przedstawiają następujące zagadnienia dotyczące stabilnej choroby wieńcowej:
1) leczenie zachowawcze czy rewaskularyzacja przezskórna?;
2) nawracająca dławica piersiowa po zabiegach rewaskularyzacyjnych;
3) bezobjawowe niedokrwienie mięśnia sercowego – leczyć czy nie leczyć?;
4) czy wykonywać PCI u chorych z bezobjawowym niedokrwieniem mięśnia sercowego?;
5) PCI vs CABG;
6) uaktualnione wytyczne ACC i AHA;
7) jak bezpiecznie przygotować chorego obciążonego kardiologicznie do operacji niekardiochirurgicznej?;
8) chory z wszczepionym stentem podawany operacji – jak zrównoważyć korzyści i ryzyko?
Główne punkty
Główne punkty
Coraz więcej danych potwierdza przewagę pierwotnej angioplastyki nad trombolizą w leczeniu chorych z zawałem serca z uniesieniem ST, a przewaga ta odnosi się nie tylko do badań klinicznych, lecz też do codziennej praktyki. Nowoczesne leki trombolityczne (tenekteplaza) podane bardzo szybko od początku bólu zawałowego łącznie z rutynowym zabiegiem PCI przeprowadzonym do 24 godzin są równie skuteczne jak pierwotna angioplastyka. Angioplastyka torowana z użyciem trombolizy nie przynosi korzyści klinicznych w porównaniu z angioplastyką pierwotną i obecnie nie powinna być rekomendowana. U chorych ze STEMI otrzymujących leczenie fibrynolityczne i kwas acetylosalicylowy dodatkowe zastosowanie enoksaparyny zamiast heparyny niefrakcjonowanej zmniejsza ryzyko zgonu lub zawału serca, ale wiąże się ze zwiększeniem częstości poważnych krwawień.
