Stosowanie IPP jest najskuteczniejszym sposobem krótkoterminowego leczenia RZP. Korzystny efekt prawdopodobnie nie zależy od tego, jaki lek z tej grupy się stosuje.
W analizie obejmującej wyniki badań 222 osób w wieku do 18 lat stwierdzono, że BT lub CBT stosowane z leczeniem farmakologicznym lub bez, w porównaniu z podawaniem placebo, leczeniem farmakologicznym lub niestosowaniem leczenia, zmniejsza nasilenie OCD i ryzyko utrzymywania się objawów po zakończeniu terapii.
U kobiet z cyklicznym bólem piersi bromokryptyna, danazol i tamoksyfen w porównaniu z placebo zmniejszają natężenie bólu piersi. Nie wykazano tego efektu dla oleju z wiesiołka.
U chorych na chorobę tętnic obwodowych łączne stosowanie doustnego antykoagulantu i leku przeciwpłytkowego nie zapobiegało skuteczniej poważnym powikłaniom sercowo-naczyniowym niż stosowanie samego leku przeciwpłytkowego, natomiast wiązało się z większą częstością krwawień.
U chorych skarżących się na ostry nieurazowy ból brzucha zastosowanie opioidowych leków przeciwbólowych w porównaniu z placebo nie zwiększa ryzyka ustalenia błędnego rozpoznania i podjęcia niewłaściwego leczenia oraz nie zmienia objawów przedmiotowych. Użycie leków opioidowych wiąże się natomiast ze zmniejszeniem nasilenia dolegliwości bólowych.
U chorych z żylnymi owrzodzeniami podudzi pentoksyfilina, stosowana razem z leczeniem uciskowym lub bez tego leczenia, zwiększa prawdopodobieństwo całkowitego wygojenia się owrzodzenia lub znacznej poprawy, przy czym powoduje objawy uboczne, głównie żołądkowo-jelitowe.
Doplerowskie badanie przepływu w tętnicy środkowej mózgu płodu przeprowadzane w celu wykrycia ciężkiej niedokrwistości u płodu w przypadku konfliktu serologicznego, jest według autorów metodą preferowaną w porównaniu z badaniem płynu owodniowego. Autorzy zwracają uwagę na fakt, że badania wykonywano w wysoce wyspecjalizowanych ośrodkach perinatologicznych.
Hioscyna w porównaniu z placebo skutecznie zapobiega nudnościom związanym z chorobą lokomocyjną, ale może powodować senność, niewyraźne widzenie i suchość w ustach.
Pojedyncza dawka deksametazonu podanego doustnie była nie mniej skuteczna w leczeniu zaostrzenia astmy o lekkim lub umiarkowanym nasileniu u dzieci w wieku 2–16 lat niż prednizolon stosowany przez 5 dni.
Zastosowanie Ligasure w porównaniu z użyciem diatermii podczas hemoroidektomii wykonywanej z powodu objawowych żylaków III i IV stopnia wiązało się z mniejszym natężeniem bólu, krótszym czasem operacji i krótszym pobytem w szpitalu. Ryzyko wczesnych i późnych powikłań pooperacyjnych było w obu badanych grupach podobne.
Zastosowanie 4-walentnej szczepionki przeciwko HPV, w porównaniu z placebo, u kobiet w wieku 18–22 lat zmniejszyło w ciągu 3 lat ryzyko wystąpienia ocenianych łącznie zmian patologicznych okolicy odbytu, zewnętrznych narządów płciowych i pochwy oraz ocenianych łącznie zmian patologicznych szyjki macicy związanych z zakażeniem HPV, przy zwiększonej częstości miejscowych niepożądanych odczynów poszczepiennych (głównie bólu) i reakcji ogólnoustrojowych (głównie gorączki).
Antybiotykoterapia doustna jest nie mniej skuteczna niż leczenie sekwencyjne (pozajelitowe + doustne) w terapii pierwszego epizodu ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek u dzieci w wieku od 1 miesiąca do 7 lat.
U chorych, u których za pomocą wenografii lub ultrasonografii techniką podwójnego obrazowania rozpoznano ZŻG, przeciwkrzepliwe leczenie domowe w porównaniu ze standardowym leczeniem szpitalnym wiąże się z mniejszym ryzykiem nawrotu ZŻG. Tryb leczenia nie wpływa na ryzyko krwawienia i zgonu.
Loperamid stosowany u dzieci do 3. roku życia chorych na ostrą biegunkę infekcyjną wywołuje poważne objawy niepożądane, które przewyższają jego korzystne działanie. Jest on natomiast bezpieczny i skuteczny w leczeniu ostrej biegunki infekcyjnej u starszych dzieci.
Nie wszystkie preparaty zawierające probiotyki są skuteczne w leczeniu ostrej biegunki u dzieci.
U kobiet w wieku 18–22 lat domięśniowe podanie 3 dawek czterowalentnej szczepionki przeciwko HPV zawierającej wirusopodobne cząsteczki HPV (typów 6, 11, 16 i 18) zmniejszyło w ciągu 3 lat, w porównaniu z placebo, ryzyko wystąpienia ocenianych łącznie zmian patologicznych okolicy odbytu, zewnętrznych narządów płciowych i pochwy oraz ocenianych łącznie zmian patologicznych szyjki macicy związanych z zakażeniem HPV. Ryzyko wystąpienia miejscowych niepożądanych odczynów poszczepiennych (głównie ból) i ogólnoustrojowych reakcji związanych ze szczepieniem (głównie gorączki) było większe w grupie zaszczepionej w porównaniu z grupą otrzymującą placebo.
U kobiet w wieku 18–22 lat domięśniowe podanie 3 dawek czterowalentnej szczepionki przeciwko HPV zawierającej wirusopodobne cząsteczki HPV (typów 6, 11, 16 i 18) zmniejszyło w ciągu 3 lat, w porównaniu z placebo, ryzyko wystąpienia zmian przedrakowych szyjki macicy związanych z zakażeniem HPV. W grupie zaszczepionej częściej występowały miejscowe niepożądane odczyny poszczepienne (głównie ból), ale ryzyko ogólnoustrojowych lub poważnych niepożądanych odczynów było podobne.
U chorych z napadem migreny o co najmniej umiarkowanym nasileniu przyjęcie jednej tabletki zawierającej sumatryptan (85 mg) i naproksen (500 mg) wiązało się z większym prawdopodobieństwem zmniejszenia lub ustąpienia bólu głowy oraz ustąpienia objawów towarzyszących (nadwrażliwości na światło, nadwrażliwości na dźwięki oraz nudności) w ciągu 2 i 24 godzin, w porównaniu z przyjęciem samego sumatryptanu, samego naproksenu albo placebo. Największą korzyść ze stosowania terapii skojarzonej wykazano w porównaniu z placebo, a najmniejszą w porównaniu z samym sumatryptanem. Działania niepożądane występowały częściej w grupie leczonej sumatryptanem i naproksenem niż w grupie leczonej samym naproksenem i w grupie placebo, a podobnie często w porównaniu z grupą leczoną samym sumatryptanem.
Preparaty zawierające wyciąg z jeżówki, w porównaniu z placebo, zmniejszają ryzyko wystąpienia WZGDO (tzw. przeziębienia) u osób zdrowych i skracają czas utrzymywania się objawów WZGDO u osób, które zachorowały.
U osób w wieku >=50 lat suplementacja wapnia, samego lub z witaminą D, w porównaniu z placebo zmniejsza ryzyko złamania kości oraz utratę BMD bliższego odcinka kości udowej i lędźwiowego odcinka kręgosłupa.
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć