U chorych na astmę przewlekłą z objawami występującymi pomimo stosowania glikokortykosteroidu wziewnego, dołączenie długo działającego beta2-mimetyku wziewnego, w porównaniu z antagonistą receptora leukotrienowego, zmniejsza ryzyko zaostrzeń wymagających zastosowania glikokortykosteroidu doustnego oraz nasilenie objawów.
U chorych ze złogiem moczowym w dalszym odcinku moczowodu zastosowanie blokera kanału wapniowego lub alfa-blokera zwiększa prawdopodobieństwo samoistnego wydalenia złogu. Zdaniem autorów uzyskane wyniki sugerują, że większy efekt można uzyskać, stosując równocześnie glikokortykosteroid.
Stosowanie maści z mupirocyną w porównaniu ze stosowaniem parafiny lub zaniechaniem stosowania jakiejkolwiek maści po wycięciu zmiany skórnej i pierwotnym zszyciu rany oraz zabezpieczeniu jej szczelnym opatrunkiem nie wiązało się ze zmniejszeniem ryzyka zakażenia miejsca operowanego i wszystkich powikłań pooperacyjnych ogółem.
Profilaktyczne stosowanie antybiotyków w przebiegu ostrego martwiczego zapalenia trzustki nie zmniejsza w sposób statystycznie istotny ryzyka zakażenia ogniska martwicy, zgonu, zakażenia pozatrzustkowego lub konieczności podjęcia leczenia operacyjnego w przebiegu ostrego martwiczego zapalenia trzustki. Stosowanie antybiotyków wiąże się ze skróceniem czasu pobytu w szpitalu.
Zmniejszenie przestrzeni martwych i zamknięcie dołu pachowego bez drenażu ssącego, w porównaniu z samym zamknięciem dołu pachowego i pooperacyjnym drenażem ssącym, skróciło czas pobytu w szpitalu bez wpływu na nasilenie bólu i ruchomość w stawie barkowym po usunięciu węzłów chłonnych pachowych z powodu raka sutka u kobiet poddanych leczeniu oszczędzającemu.
U chorych ze stabilną dławicą piersiową po zawale serca, z przetrwałym zamknięciem tętnicy odpowiedzialnej za zawał stwierdzonym w okresie między 3. a 28. dniem po zawale, otrzymujących optymalne leczenie farmakologiczne, wykonanie przezskórnej interwencji wieńcowej, w porównaniu z samym optymalnym leczeniem farmakologicznym, nie zmniejsza częstości zgonu, ponownego zawału i niewydolności serca IV klasy NYHA wymagającej hospitalizacji, zarówno rozpatrywanych łącznie, jak i osobno, oraz wiąże się z tendencją do częstszego występowania ponownego zawału serca.
Zaprzestanie przyjmowania kwasu acetylosalicylowego (ASA), w porównaniu ze stałym i regularnym przyjmowaniem tego leku przez chorych na chorobę wieńcową (ChW) albo obciążonych umiarkowanym lub dużym ryzykiem rozwoju tej choroby, około 2-krotnie zwiększa ryzyko poważnego zdarzenia niepożądanego. Autorzy przeglądu podkreślili, że pomimo ograniczonej wiarygodności wniosków płynących z badań obserwacyjnych, ich wyniki wskazują na konieczność starannego rozważenia korzyści i ryzyka związanego z przejściowym albo stałym zaprzestaniem stosowania ASA u chorych obciążonych ryzykiem ChW.
Zastosowanie opioidów u osób zgłaszających się do oddziałów pomocy doraźnej z powodu ostrego bólu brzucha może zwiększyć, w porównaniu z podaniem placebo, ryzyko zmiany wyniku badania fizykalnego (przede wszystkim wówczas, gdy analgezja jest skuteczna). Nie stwierdzono jednak wpływu stosowania opioidów na ryzyko błędnego postępowania (tj. niepotrzebna operacja lub błędna decyzja o opóźnieniu interwencji operacyjnej).
U kobiet bez raka piersi w wywiadach badanie przesiewowe za pomocą mammografii, w porównaniu z niewykonywaniem tego badania, prawdopodobnie zmniejsza ryzyko zgonu z powodu raka piersi, ale jednocześnie zwiększa ryzyko niepotrzebnego leczenia zdrowych kobiet.
Stosowanie długiej szerokiej igły do domięśniowego podania szczepionek u niemowląt zmniejszyło, w porównaniu ze stosowaniem igły krótkiej, ryzyko wystąpienia miejscowych niepożądanych odczynów poszczepiennych i pozwoliło na uzyskanie podobnej immunogenności.
Stosowanie mieszanki zawierającej trzy szczepy probiotyczne Lactobacillus rhamnosus (łącznie ze standardowym leczeniem) skróciło czas utrzymywania się ostrej biegunki rotawirusowej i czas nawadniania pozajelitowego u dzieci, jednak nie wpłynęło na czas trwania biegunki o jakiejkolwiek etiologii.
Według autorów metaanalizy, stosowanie leków przeciwhistaminowych, leków zmniejszających przekrwienie błon śluzowych lub łącznie obu tych leków nie zwiększa szansy na wyleczenie wysiękowego zapalenia ucha środkowego u dzieci, zwiększa natomiast ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Na podstawie dostępnych wiarygodnych danych aktualnie nie ma podstaw do zalecania leków przeciwhistaminowych i zmniejszających przekrwienie błon śluzowych w leczeniu WZUŚ u dzieci.
Stosowanie diety hipoalergenowej przez matki karmiące piersią zmniejszyło nasilenie kolki jelitowej u niemowląt karmionych wyłącznie pokarmem naturalnym.
Nie przeprowadzono badań, których wyniki dowodziłyby większej skuteczności hydrolizatów białka niż karmienia wyłącznie pokarmem naturalnym w profilaktyce alergii lub nietolerancji pokarmowej, dlatego u dzieci, które mogą być karmione wyłącznie pokarmem naturalnym, hydrolizaty nie są polecane przez autorów metaanalizy. U noworodków, które w ciągu pierwszych dni po urodzeniu wymagają dokarmiania lub nie mogą być karmione piersią, rutynowe stosowanie hydrolizatów białek o znacznym stopniu hydrolizy, w porównaniu z podawaniem pokarmu naturalnego z banku mleka lub standardowego mleka początkowego dla niemowląt, nie zmniejsza znamiennie ryzyka wystąpienia w przyszłości choroby alergicznej i objawów nadwrażliwości pokarmowej.
Według autorów metaanalizy stosowanie antybiotyków w leczeniu ostrego zapalenia ucha środkowego u dzieci zmniejsza, w porównaniu z placebo, ryzyko przedłużonego utrzymywania się objawów OZUŚ. Antybiotyki są najskuteczniejsze u dzieci do 2. roku życia chorych na obustronne OZUŚ, dzieci z wyciekiem wydzieliny z ucha lub obustronnym OZUŚ.
Walproinian sodu jako lek pierwszego wyboru przerwał stan padaczkowy u większego odsetka chorych niż fenytoina. Autorzy badania uznali, że jego wyniki wymagają potwierdzenia w większej grupie chorych.
U chorych z ostrą niewydolnością nerek w przebiegu zespołu niewydolności wielonarządowej ciągłe leczenie nerkozastępcze techniką ciągłej hemodiafiltracji żylno-żylnej, w porównaniu z hemodializą przerywaną, nie zwiększyło przeżywalności i wiązało się z podobnym ryzykiem zdarzeń niepożądanych.
Prowadzenie przez palącego papierosy rodzica długoterminowej edukacji zdrowotnej swojego dziecka w wieku 7–8 lat zapobiegało, w porównaniu ze standardowym postępowaniem, rozpoczęciu palenia papierosów przez dziecko.
Obecność 4 z 5 objawów podmiotowych lub przedmiotowych (ból pulsujący, umiejscowiony po jednej stronie, napady bólu trwające 4–72 h, ból "obezwładniający", nudności lub wymioty) pozwala z dużym prawdopodobieństwem rozpoznać migrenę u osób z bólem głowy niezwiązanym z urazem. Kilka pojedynczych objawów zwiększa prawdopodobieństwo istotnej zmiany patologicznej wewnątrzczaszkowej i pozwala wyłonić chorych wymagających wykonania badań neuroobrazowych (m.in. ból głowy klasterowy albo inny niż ból napięciowy i migrena oraz ból z aurą albo z towarzyszącymi nieprawidłowościami w neurologicznym badaniu przedmiotowym).
Karmienie dzieci chorych na atopowe zapalenie skóry hydrolizatem białek serwatkowych o znacznym stopniu hydrolizy wzbogaconym w Lactobacillus lub Lactobacillus rhamnosus nie zmniejszyło nasilenia objawów choroby w porównaniu z żywieniem samym hydrolizatem.
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć