U dorosłych chorych poddawanych otwartej, planowej lub doraźnej operacji brzusznej, rutynowe wprowadzenie zgłębnika nosowo-żołądkowego i pozostawienie go do czasu powrotu czynności jelit, w porównaniu z wprowadzaniem go tylko na czas operacji albo niewprowadzaniem w ogóle, wiązało się z dłuższym czasem do powrotu czynności przewodu pokarmowego.
U chorych na kamicę pęcherzyka żółciowego poddawanych laparoskopowej cholecystektomii preparowanie przy użyciu noża ultradźwiękowego, począwszy od dna pęcherzyka, w porównaniu z preparowaniem za pomocą jednobiegunowej diatermii, począwszy od szyi pęcherzyka, skróciło czas trwania zabiegu oraz zmniejszyło nasilenie bólu i nudności po operacji.
U dorosłych chorych na ChRP trwającą >=6 miesięcy laparoskopowa fundoplikacja sposobem Nissena, w porównaniu ze stosowaniem IPP, poprawiła ogólną jakość życia i jakość życia związaną z objawami ze strony przewodu pokarmowego. Obserwowana różnica między oboma sposobami postępowania, chociaż istotna statystycznie, prawdopodobnie nie była istotna klinicznie.
Według autorów metaanalizy, u dzieci chorych na ostre zapalenie ucha środkowego jedynie łączne stosowanie leków przeciwhistaminowych i zmniejszających przekrwienie błon śluzowych zmniejsza ryzyko utrzymywania się objawów OZUŚ 14 dni po rozpoczęciu leczenia.
U chorych na wczesnego raka gruczołu krokowego radykalna prostatektomia, w porównaniu z postępowaniem zachowawczym (przezcewkowe wycięcie i ścisła obserwacja), zmniejszyła ryzyko zgonu z powodu raka gruczołu krokowego, progresji miejscowej i wystąpienia przerzutów odległych. Wpływ prostatektomii na ryzyko zgonu z dowolnej przyczyny był granicznie istotny statystycznie.
Nawadnianie doustne u dzieci w wieku od 8 tygodni do 3 lat chorych na biegunkę prawdopodobnie o etiologii wirusowej z odwodnieniem umiarkowanego stopnia jest co najmniej tak samo skuteczne jak nawadnianie dożylne.
U chorych z ACS (głównie w przebiegu nowotworów złośliwych) octan megestrolu, w porównaniu z placebo, zwiększa łaknienie i powoduje przyrost masy ciała, natomiast nie wpływa znamiennie i jednoznacznie na jakość życia i ryzyko zdarzeń niepożądanych (z wyjątkiem częstszego występowania obrzęku kończyn dolnych).
Podanie profilaktycznej jednorazowej dawki antybiotyku i.v. chorym bezpośrednio przed planową beznapięciową otwartą operacją naprawczą przepukliny pachwinowej z wszczepieniem siatki z tworzywa sztucznego nie zmniejszyło ryzyka zakażenia rany operacyjnej w porównaniu z podawaniem placebo.
U kobiet z cukrzycą ciężarnych intensywna opieka (obejmująca samokontrolę glikemii, poradnictwo dietetyczne i w razie potrzeby insulinoterapię), w porównaniu ze standardową opieką, zmniejszyła ryzyko poważnych powikłań okołoporodowych noworodków, makrosomii oraz ryzyko nadciśnienia tętniczego wywołanego ciążą i depresji po porodzie.
Stosowanie napoju węglowodanowego przed planową operacją wycięcia pęcherzyka żółciowego w porównaniu z nieotrzymywaniem jakiegokolwiek napoju może mieć wpływ na zmniejszenie ryzyka wystąpienia pooperacyjnych nudności lub wymiotów po operacji; wiązało się ono także ze znamiennym zmniejszeniem ryzyka wystąpienia nudności lub wymiotów w okresie 12-24 godzin po operacji; natomiast dla okresu pierwszych 12 godzin po operacji i całej 24-godzinnej obserwacji nie wykazano takiego wpływu.
Wybiórcza dekontaminacja przewodu pokarmowego w porównaniu z zastosowaniem placebo u chorych, którzy doznali oparzenia >=20% powierzchni ciała wiązało się ze zmniejszeniem liczby zapaleń płuc i zmniejszeniem ryzyka zgonu podczas pobytu na oddziale intensywnej opieki medycznej specjalizującym się w leczeniu oparzeń.
U chorych ze STEMI stosowanie abciksimabu jednocześnie z pierwotną PCI zmniejsza ryzyko zgonu i ponownego zawału serca oraz nie zwiększa ryzyka poważnego krwawienia, w tym krwawienia wewnątrzczaszkowego.
Mechaniczne przygotowanie jelita grubego w porównaniu z brakiem takiego przygotowania przed planową operacją z powodu guza >2 cm, uchyłków lub innej choroby lewej części jelita grubego z następowym zespoleniem jelita grubego wiązało się z większym ryzykiem wystąpienia pooperacyjnych brzusznych powikłań zakaźnych ogółem, większym ryzykiem powikłań pozabrzusznych oraz dłuższym czasem powrotu perystaltyki i pobytem w szpitalu.
U chorych z krwawieniem z wrzodu trawiennego potwierdzonym endoskopowo, niezależnie od wstępnego zastosowania albo niezastosowania leczenia endoskopowego, podanie inhibitora pompy protonowej i.v. albo p.o., w porównaniu z placebo albo H2-blokerem, zmniejsza ryzyko ponownego krwawienia i ogranicza potrzebę leczenia operacyjnego, ale nie wpływa na ryzyko zgonu.
Stosowanie statyn i WKT n-3 w prewencji ChW zmniejsza ryzyko zgonu z jakiejkolwiek przyczyny, natomiast nie wywiera takiego wpływu stosowanie fibratów, żywic jonowymiennych, niacyny i samej diety.
U chorych z NS – zarówno w stadium bezobjawowym, jak i z objawami o różnym nasileniu – stężenie BNP lub NT-proBNP jest silnym predyktorem zgonu lub incydentu sercowo-naczyniowego.
Stosowanie szczepionki przeciwgrypowej lub profilaktyczne stosowanie leków z grupy inhibitorów neuraminidazy skutecznie zapobiega zachorowaniom na grypę u zdrowych dorosłych osób.
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć