Przegląd systematyczny z metaanalizą 71 badań z randomizacją, w tym 45 oceniających analgezję z wyprzedzeniem i 26 oceniających analgezję prewencyjną, z podaniem niesteroidowych leków przeciwzapalnych przed zabiegami różnego rodzaju (m.in. chirurgia jamy brzusznej i ortopedia).
W wieloośrodkowym (7 ośrodków) prospektywnym badaniu z randomizacją, przeprowadzonym w latach 2011–2017 w Korei, wzięło udział 88 chorych na raka gruczołowego wstępnicy lub esicy.
Badanie otwarte z randomizacją, przeprowadzone w latach 2015–2017 w 7 ośrodkach w Japonii, objęło 400 chorych.
Sposób skojarzonego leczenia resekcyjnego raka żołądka w USA i Europie ukształtowały 2 badania: Intergroup 0116 oraz MAGIC. Wykazano w nich poprawę w zakresie przeżyć całkowitych po pooperacyjnej chemioradioterapii lub okołooperacyjnej chemioterapii. Badanie CRITICS rozpoczęto w roku 2007 i uwzględniono w nim metody leczenia zaproponowane w obu wyżej wymienionych badaniach.
Czy śródoperacyjna radioterapia zmniejsza ryzyko wznowy po leczeniu miejscowo zaawansowanego raka odbytnicy?
Do zabiegów drenażowych wykorzystuje się zarówno stenty metalowe jak i stenty z tworzywa sztucznego. Nie ma jak dotąd danych przemawiającyh za jednoznaczną przewagą określonego typu stentu.
Wyniki leczenia w ocenie pacjenta po przedniej resekcji odbytnicy i różnych sposobach rekonstrukcji przewodu pokarmowego pozostają przedmiotem dyskusji. U pacjentów często stwierdza się zespół resekcji przedniej, który obejmuje takie objawy jak: zwiększona częstość defekacji, naglące parcia, nietrzymanie stolca. Za przyczynę tych dolegliwości uważa się brak funkcji rezerwuarowej odbytnicy.
Celem niniejszego badania z randomizacją było porównanie leczenia z zachowaniem odbytnicy i całkowitego wycięcia mezorektum.
Synchroniczne przerzuty raka jelita grubego w wątrobie stwierdza się u 15% chorych w chwili rozpoznania nowotworu. Celem niniejszego badania (METASYNC) było ustalenie, czy powinny być usuwane jednoczasowo z guzem pierwotnym, czy wycięte później.
Porównano wyniki krótkiej przedoperacyjnej radioterapii z następowym leczeniem operacyjnym z wynikami całkowitego wycięcia mezorektum.
W niniejszej publikacji przedstawiono jedynie krótkoterminowe wyniki badania RELARC w aspekcie bezpieczeństwa obu sposobów leczenia.
Zabiegi cytoredukcyjne z chemioterapią dootrzewnową w hipertermii wiążą się z korzystnymi wynikami w zakresie przeżycia chorych z przerzutami raka jelita grubego w otrzewnej, u których możliwe jest makroskopowo radykalne wycięcie przerzutów.
Wieloośrodkowe (22 ośrodki w krajach azjatyckich: Korei Południowej, Chinach, Malezji, Japonii, Hongkongu, Singapurze) badanie otwarte z randomizacją, III fazy, prowadzone w latach 2012–2018.
Czy wartość stężenia ctDNA z mutacją BRAFV600 przed i w trakcie leczenia może być niezależnym biomarkerem predykcyjnym wyników leczenia lekami ukierunkowanymi molekularnie?
Czy odnotowano pozytywny wpływ zastosowania ścieżki ERAS, a jeśli tak to w jakim zakresie?
Zapraszamy do zapoznania się z doniesieniem podsumowującym metaanalizę danych uwzględniających wyniki leczenia ponad 790 tysięcy chorych oraz z komentarzem redakcyjnym.
Celem niniejszego badania było ustalenie, czy wydłużenie interwału czasowego od zakończenia przedoperacyjnej chemioradioterapii do leczenia operacyjnego poprawia wyniki leczenia chorych na raka przełyku i raka połączenia przełykowo-żołądkowego.
Wspólny komentarz do niniejszego badania odnosi się również do doniesienia „Obwodowa resekcja trzustki z resekcją pnia trzewnego u chorych na miejscowo zaawansowanego raka trzustki”.
Wspólny komentarz do niniejszego badania i doniesienia „Przedoperacyjna chemioterapia poprawia przeżycie całkowite chorych na raka obwodowej części trzustki” zamieszczono po drugim z nich.
Laparoskopowe całkowite wycięcie mezorektum jest techniką wymagającą zaawansowanych umiejętności chirurgicznych. Trudności techniczne mogą wynikać z czynników związanych z pacjentem, guzem i anatomią miednicy.
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć