Nawet mała pozazawodowa aktywność fizyczna (15 min/dz. lub 90 min/tydz.), w porównaniu z brakiem pozazawodowej aktywności fizycznej, wiązała się ze zmniejszeniem ryzyka zgonu z jakiejkolwiek przyczyny, zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych i zgonu z powodu nowotworu.
Ocena stopnia zaawansowania niedrobnokomórkowego raka płuca u chorych z potencjalnie resekcyjnym guzem za pomocą badania endoskopowego i mediastinoskopii w porównaniu z samą mediastinoskopią wiązała się z mniejszym ryzykiem wykonania niepotrzebnej torakotomii, większą czułością wykrywania przerzutów w węzłach chłonnych śródpiersiowych oraz podobnym ryzykiem powikłań.
Codzienne przyjmowanie ASA w dawce 75–1200 mg zmniejsza ryzyko zgonu z powodu nowotworu złośliwego.
W tym przeglądzie systematycznym z metanalizą 8 badań z randomizacją autorzy zadali pytanie czy u chorych na raka piersi z przerzutami odległymi z nadekspresją HER2 dodanie leków ukierunkowanych molekularnie przeciwko receptorom HER2 do standardowego leczenia systemowego w porównaniu z samym leczeniem systemowym wiąże się z poprawą całkowitego czasu przeżycia, czasu przeżycia bez progresji, czasu do progresji i zwiększeniem odsetka całkowitych lub częściowych odpowiedzi na leczenie.
U chorych na zaawansowanego nieoperacyjnego, nawrotowego lub rozsianego raka żołądka albo połączenia przełykowo-żołądkowego, którego komórki wykazują ekspresję białka HER2 3+ w badaniu immunohistochemicznym lub amplifikację genu HER2 w badaniu wykonanym techniką fluorescencyjnej hybrydyzacji in situ (FISH) zastosowanie trastuzumabu w połączeniu z chemioterapią w porównaniu z zastosowaniem samej chemioterapii wiązało się z dłuższym czasem przeżycia całkowitego i przeżycia bez progresji choroby.
Paliatywne wycięcie guza pierwotnego u chorych na raka okrężnicy lub odbytnicy w IV stopniu zaawansowania klinicznego, w porównaniu z leczeniem ograniczonym wyłącznie do chemioterapii, wiązało się dłuższym przeżyciem całkowitym i mniejszą liczbą powikłań związanych z obecnością guza pierwotnego.
Napromienianie gruczołu sutkowego polami tangencjalnymi bez żadnego leczenia ukierunkowanego na węzły chłonne pachowe (tj. nie napromieniano pachowych węzłów chłonnych, ani też nie wycinano zawartości dołu pachowego)
U chorych poddanych operacji w zakresie jelita grubego stosowanie techniki laparoskopowej w porównaniu z techniką otwartą wiązało się z mniejszym ryzykiem zakażeń miejsca operowanego.
U planowo operowanych sposobem laparoskopowym chorych na raka jelita grubego z grupy dużego ryzyka w porównaniu z grupą chorych z grupy dużego ryzyka, operowanych sposobem otwartym, nie stwierdzono większego ryzyka powikłań w ciągu 30 dni od operacji.
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć