Wydaje się, że zjawisko współwystępowania objawów fizykalnych (w tym bólu) i depresji jest szeroko rozpowszechnione. Objawy somatyczne występują u 30–54% chorych na depresję objętych terapią w specjalistycznych ośrodkach psychiatrycznych.
Częstość występowania dysfunkcji seksualnych u przyjmujących SSRI wynosi 30–70%, a ich pojawienie się w wyniku podjęcia farmakoterapii jest główną przyczyną przerywania leczenia i nieprzestrzegania zaleceń.
Zaburzenia snu nocnego są jednymi z najczęściej spotykanych objawów psychopatologicznych. Obejmują one głównie bezsenność i koszmary senne. Z opublikowanego w 2005 r. raportu National Institutes of Health, wynika, że nawet 30% dorosłych w populacji ogólnej skarży się na tę pierwszą, a problem ten często współistnieje z innymi zaburzeniami psychicznymi (zwłaszcza depresyjnymi) oraz z chorobami somatycznymi.
Czy u chorych z BD stosowanie aripiprazolu w porównaniu z podawaniem innych LPP II wiąże się z mniejszym ryzykiem hospitalizacji oraz z mniejszymi kosztami leczenia, ocenianymi w rocznym okresie obserwacji?
Czy u chorych na dużą depresję stosowanie w ostrej fazie leczenia mirtazapiny w porównaniu z lekami z grupy SSRI zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia remisji?
Trzema najbardziej niebezpiecznymi substancjami w są: alkohol, heroina i kokaina (crack).
Gwałtowne odstawienie LPD w porównaniu ze stopniowym zaprzestawaniem ich przyjmowania wiąże się z istotnie krótszym czasem do wystąpienia kolejnego epizodu depresji lub PD.
U osób po niedawno przebytym łagodnym lub umiarkowanym udarze mózgu stosowanie escitalopramu w porównaniu z PST lub placebo polepsza całościowe funkcjonowanie poznawcze, a zwłaszcza pamięci świeżej i odroczonej, zaś poprawa ta jest niezależna od działania przeciwdepresyjnego escitalopramu.
U młodzieży w wieku >13 lat oraz u młodych dorosłych obciążonych bardzo dużym ryzykiem wystąpienia zaburzeń psychotycznych stosowanie suplementacji WKT ω-3 w porównaniu z placebo zmniejsza ryzyko progresji obecnego stanu psychicznego do pełnoobjawowej psychozy oraz zmniejsza nasilenie objawów pozytywnych, negatywnych i ogólnych oraz poprawia funkcjonowanie.
Dzieci należące do grupy SOB w okresie szkolnym i jednocześnie prezentujące objawy sugerujące obecność zaburzeń psychicznych, są obarczone większym ryzykiem konieczności leczenia szpitalnego lub stosowania psychofarmakoterapii w przyszłości.
Otyłość i cukrzyca są niezależnymi czynnikami ryzyka wystąpienia AD. Elementy patofizjologiczne wspólne dla otyłości i cukrzycy prawdopodobnie sprzyjają rozwojowi AD.
Neurotyczność i ekstrawersja są 2 spośród 5 głównych wymiarów osobowości uwzględnionych w 5-czynnikowym modelu osobowości. Przez neurotyczność należy rozumieć skłonność do doświadczania negatywnych emocji i niestabilności emocjonalnej. Ekstrawersja cechuje się dążeniem do nawiązywania kontaktów z innymi ludźmi ("ekstrawersja społeczna"), tendencją do dominacji i doświadczania pozytywnych emocji.
Zaburzenia afektywne dwubiegunowe to jedna z najczęstszych przyczyn niepełnosprawności osób w wieku 15–44 lat.
U chorych z BD epizody depresyjne występują nawet do 3, 4 razy częściej niż epizody manii (dotyczy to oczywiście jedynie części pacjentów, zdarzają się też chorzy, u których liczba epizodów depresji jest mniej więcej równa liczbie epizodom manii, a także osoby, u których epizody maniakalne występują istotnie częściej niż depresyjne).
Aripiprazol bywa uznawany za prototyp LPP "III generacji" – tzw. stabilizatorów układu dopaminergiczno-serotoninergicznego.
Agomelatyna (stosowana zarówno w dawce 25 mg/d, jak i 50 mg/d) jest lekiem dobrze tolerowanym, a po nagłym zaprzestaniu jej stosowania nie obserwuje się ani objawów odstawiennych, ani zwiększenia prwdopodobieństwa nawrotu choroby.
Ból jest najczęstszym objawem somatycznym (w 2/3 przypadków jest to ból mięśniowo-szkieletowy) zgłaszanym przez pacjentów w opiece pozaszpitalnej i często współistnieje z depresją.
Whitehead i wsp. w swej metaanalizie zwrócili uwagę na słabą jakość większości przeprowadzonych dotychczas badań i stwierdzili, że nie ma wystarczających danych przemawiających za przyjęciem lub odrzuceniem hipotezy korzystnego wpływu na objawy depresji podawanych chorym na schizofrenię leków przeciwdepresyjnych.
Łączna analiza wyników przedstawionych badań sugeruje, że akupunktura skutecznie zmniejsza nasilenie objawów depresji, ale nie wpływa na prawdopodobieństwo wystąpienia odpowiedzi na leczenie czy remisji.
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć