W wytycznych dotyczących leczenia chorych z PTSD w ramach postępowania pierwszego wyboru zaleca się interwencje psychologiczne. Celem autorów omawianego artykułu było znalezienie odpowiedzi na pytanie o skuteczność i bezpieczeństwo dostępnych opcji farmakoterapeutycznych.
Wyniki badań epidemiologicznych sugerują, że ok. 26–54% pacjentów z omawianej populacji klinicznych okresowo doświadcza omamów, najczęściej opisywano słuchowe, a inne ich rodzaje nie były jak dotąd przedmiotem wnikliwych analiz. Autorzy niniejszej pracy za cel postawili sobie określenie częstości występowania poszczególnych typów omamów u pacjentów z rozpoznaniem BPD.
Stosowanie leków przeciwpsychotycznych jest postępowaniem z wyboru u chorych na schizofrenię. Jednak zasady wyboru konkretnego leku, dostosowanego do swoistych potrzeb pacjenta i odpowiadającego wymogom danej sytuacji klinicznej, nadal budzą kontrowersje.
Wyniki dotychczas przeprowadzonych badań sugerują, że upośledzenie funkcjonowania poznawczego jest jednym z częstych działań niepożądanych ujawniających się po krótkim okresie przyjmowania leków o właściwościach przeciwcholinergicznych. Nie wiadomo zarazem, czy długoterminowe stosowanie leków o takim mechanizmie działania przyczynia się do zwiększenia ryzyka rozwinięcia się otępienia. Autorzy omawianej pracy podjęli próbę zbadania tego problemu klinicznego.
Zgodnie ze stanowiskiem autorów wytycznych postępowania klinicznego, terapię z użyciem LPD powinno się prowadzić z użyciem najmniejszych skutecznych dawek, a decyzje dotyczące ewentualnego ich zwiększania należy podejmować na podstawie wniosków z oceny klinicznej.
Autorzy omawianego artykułu podjęli próbę podsumowania i oceny wiarygodności metaanaliz badań obserwacyjnych, w których oceniano zależności między stosowaniem leków przeciwdepresyjnych a ryzykiem działań niepożądanych.
Wyniki retrospektywnego badania kohortowego.
W grupie dzieci i młodych dorosłych zakażonych HIV w okresie okołoporodowym istnieje większe ryzyko wystąpienia zaburzeń psychiatrycznych oraz zdrowotnych. Badacze ze Stanów Zjednoczonych poddali analizie występowanie problemów psychicznych u młodych osób, u których doszło do ekspozycji na HIV w okresie okołoporodowym.
Leki psychostymulujące (w tym metylofenidat) są podstawową opcją terapii farmakologicznej u osób z ADHD. Niektórzy badacze zwracają jednak uwagę, że stosowanie metylofenidatu może zwiększać ryzyko występowania epizodów psychotycznych – głównie wśród osób młodych, u których takie epizody pojawiły się w przeszłości.
Po około 7 dniach od włączenia do terapii escitalopramu i perazyny u pacjenta wystąpił – być może jako niepożądane działanie wdrożonej farmakoterapii – ból w nadbrzuszu środkowym.
Postępowanie terapeutyczne u chorych na schizofrenię obejmuje zarówno leczenie ostrej fazy, jak i zapobieganie nawrotom i zaostrzeniom. Długotrwała remisja polegająca na osiągnięciu długookresowej kontroli nad objawami choroby, to optymalny cel leczenia. Autorzy omawianego badania podjęli próbę określenia, czy stosowanie kariprazyny u chorych na schizofrenię pozwala na uzyskanie długotrwałej remisji.
Autorzy porównali skuteczność i bezpieczeństwo leków stosowanych u chorych z GAD. Zapoznaj się z wynikami przeglądu systematycznego z metaanalizą sieciową.
Jaki jest związek między występowaniem objawów psychotycznych a charakterystyką socjodemograficzną, kliniczną i prawdopodobieństwem uzyskania odpowiedzi na leczenie u chorych na dużą depresję?
Dostępne dane naukowe sugerują, że zorganizowana aktywność fizyczna zmniejsza nasilenie objawów depresyjnych i poprawia jakość życia chorych na dużą depresję.
Autorzy podjęli próbę oceny zależności między występowaniem interakcji farmakologicznych z udziałem LPP a ryzykiem zgonu u osób starszych (mieszkających w domach opieki), u których rozpoznano istotne zaburzenia funkcjonowania poznawczego.
Autorzy określają skuteczność, tolerancję i bezpieczeństwo stosowania LPD u pacjentów z rozpoznaniem MDD w przebiegu chorób nowotworowych.
Autorzy niniejszego badania podjęli próbę retrospektywnej oceny ryzyka nagłego zgonu u dzieci i młodzieży (lub u młodych dorosłych) niewykazujących cech psychozy, u których jednak rozpoczęto terapię z użyciem LPP.
Mimo niedostatku danych na temat bilansu korzyści i potencjalnego ryzyka związanego z omawianą strategią terapeutyczną, u chorych na AD często stosuje się LPP.
Schizofrenię lekooporną stwierdza się u chorych, u których mimo ≥2 kolejnych prób terapii z użyciem LPP stosowanych w adekwatnych dawkach i przez odpowiednio długi czas nie uzyskano odpowiedzi terapeutycznej.
Wyniki badań naukowych sugerują, że zaburzenia depresyjne są czynnikiem ryzyka nadużywania alkoholu – co może doprowadzić do rozwoju wtórnego uzależnienia. Jednocześnie pierwotnie występujące zaburzenia związane z nadużywaniem alkoholu wiążą się z większym prawdopodobieństwem rozwoju m.in. dużej depresji.
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć