Analiza wyników uzyskanych w grupie przyjmującej ziprazidon wykazała, że stosowanie tego leku przez chorych na schizofrenię (nietolerujących innych leków lub opornych na alternatywne rodzaje farmakoterapii) wiąże się z istotną statystycznie (w porównaniu z punktem początkowym obserwacji) poprawą czynności poznawczych ocenianą przy użyciu testów RAVLT oraz TMT typu B.
Stosowanie leków z grupy BDZ przez osoby kierujące pojazdami zwiększa ryzyko spowodowania wypadku drogowego – zbiorcze analizy wyników poszczególnych badań ujawniły, że może ono wzrastać nawet o 60%.
U chorych na depresję lekooporną dodanie cynku do imipraminy zwiększa jej skuteczność oraz przyspiesza wystąpienie odpowiedzi na leczenie i remisji.
Bateman i Fonagy poruszają niezwykle istotną kwestię leczenia chorych z zaburzeniami osobowości.
Równoczesne stosowanie litu i allopurinolu w leczeniu pacjentów z epizodem maniakalnym w przebiegu BD jest skuteczną i dobrze tolerowaną formą leczenia.
Autorzy metaanalizy stwierdzają, że najlepszym profilem skuteczności i tolerancji cechują się escitalopram i sertralina oraz sugerują, że rozpoczynanie leczenia cierpiących na depresję sertraliną może być najlepszym wyborem ze względu na korzystny profil skuteczności, tolerancji i kosztów.
U chorych na schizofrenię stosowanie aripiprazolu w porównaniu z olanzapiną, kwetiapiną lub risperidonem wiąże się ze zmniejszeniem masy ciała i poprawą jakości życia zależnej od tego parametru.
Wyniki niedawno przeprowadzonych badań przemawiają za istnieniem związku między stosowaniem leków psychotropowych a ryzykiem występowania złamań osteoporotycznych.
W tym badaniu z randomizacją autorzy zadali pytanie, czy dołączenie programu terapeutycznego do leczenia typowego wykazuje większą niż leczenie typowe skuteczność w terapii chorych na nowotwory złośliwe cierpiących na dużą depresję (major depression).
Karbamazepina i kwas walproinowy zwiększają ryzyko wystąpienia EM, SJS i TEN. Stosowanie karbamazepiny łącznie z paracetamolem drastycznie zwiększa to ryzyko, dlatego należy unikać tej kombinacji leków.
Wyniki tego przeglądu potwierdzają, że stosowanie rywastygminy u osób, u których stwierdzono łagodne lub umiarkowane otępienie typu Alzheimera, zmniejsza nasilenie jego objawów, ale jednocześnie zwiększa ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.
Przedstawiona metaanaliza przypomina lekarzowi praktykującemu psychiatrię o jeszcze jednym, mniej popularnym leku o podwójnym mechanizmie działania i wskazuje, że może on stanowić bezpieczną i skuteczną opcję terapeutyczną u chorych z zaburzeniami depresyjnymi.
Dotychczas zgromadzone dane wskazują, że LTPP jest efektywną metodą terapii osób z różnymi, w tym złożonymi, zaburzeniami psychicznymi. Konieczne są dalsze badania nad skutecznością tej formy psychoterapii w leczeniu cierpiących na swoiste zaburzenia psychiczne.
Analiza uzyskanych danych wykazała, że u pacjentów, którzy przyjęli 1 opakowanie tabletek litu wskaźnik rozwoju otępienia wzrasta.
Poszczególne leki przeciwdepresyjne nowej generacji stosowane przez 8 tygodni u chorych na depresję w przebiegu choroby jednobiegunowej różnią się pod względem skuteczności i tolerancji. Autorzy metaanalizy stwierdzają, że najlepszym profilem skuteczności i tolerancji cechują się escitalopram i sertralina oraz sugerują, że rozpoczynanie leczenia depresji sertraliną może być najlepszym wyborem ze względu na korzystny profil skuteczności, tolerancji i kosztów.
Stosowanie oddziaływań psychospołecznych wraz z farmakoterapią u osób uzależnionych od opiatów w trakcie leczenia detoksykacyjnego zwiększa prawdopodobieństwo utrzymania abstynencji oraz poprawia jakość współpracy między pacjentem i lekarzem.
W całej badanej grupie pacjentów (bez względu na obecność lub brak objawów stresu pourazowego) leczenie w postaci wielosesyjnych interwencji terapeutycznych – również traktowanych całościowo, jako zbiór różnych aktywnych interwencji terapeutycznych – w porównaniu ze zwykłą opieką nie zmniejszyło ani ryzyka rozwinięcia się PTSD ani ryzyka nasilenia objawów tego zespołu skuteczniej niż zwykła opieka.
Dostępne dane nie pozwalają na jednoznaczną ocenę skuteczności choreoterapii u chorych na schizofrenię. Wydaje się, że ten rodzaj leczenia zmniejsza nasilenie objawów negatywnych choroby, ale konieczna jest weryfikacja tych wyników w toku dalszych badań.
U chorych z umiarkowanym lub ciężkim epizodem depresji preparaty dziurawca łagodzą objawy skuteczniej niż placebo i podobnie skutecznie jak leki przeciwdepresyjne oraz rzadziej niż leki przeciwdepresyjne powodują objawy niepożądane będące przyczyną przerwania leczenia.
Wenlafaksyna i SSRI zwiększają ryzyko krwawienia z GOPP. Wzrasta ono dodatkowo przy jednoczesnym stosowaniu NLPZ oraz GCS. Dodanie leków hamujących wydzielanie żołądkowe zmniejsza ryzyko krwawienia z GOPP związane ze stosowaniem tylko wenlafaksyny lub SSRI, a także ryzyko związane z podawaniem tych leków łącznie z NLPZ.
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć