W artykule przedstawiono wybrane praktyczne informacje oraz zalecenia opracowane przez European Society of Cardiology i European Association for Cardio-Thoracic Surgery dotyczące rozpoznawania i leczenia poszczególnych wad serca, postępowania w chorobach współistniejących oraz postępowania u chorych z wadami serca poddawanych operacjom pozasercowym.
Artykuł stanowi pierwszą część najnowszych polskich wytycznych, zawierającą informacje ogólne, czynniki ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej oraz zalecenia dotyczące profilaktyki tej choroby u chorych leczonych operacyjnie lub zachowawczo, u osób podróżujących samolotem oraz u osób z bezobjawową trombofilią.
W artykule przedstawiono zaktualizowaną definicję i kryteria rozpoznania świeżego i przebytego zawału serca, uzgodnione przez zespół ekspertów towarzystw kardiologicznych.
Znaczna poprawa przeżycia chorych z wrodzoną wadą serca powoduje ciągłe zwiększanie się liczby dorosłych z takimi wadami, zwłaszcza złożonymi. Ponadto niektóre wady (ubytek przegrody międzyprzedsionkowej [ASD], koarktacja aorty, anomalia Ebsteina i skorygowane przełożenie pni tętniczych) mogą zostać rozpoznane dopiero w wieku dorosłym.
W niedawno opublikowanych wytycznych European Society of Cardiology (ESC) dotyczących prewencji, rozpoznawania i leczenia infekcyjnego zapalenia wsierdzia (IZW)[1] uznano, że IZW jest chorobą ciągle ulegającą przeobrażeniom, która mimo postępów diagnostyki i terapii jest wciąż bardzo niebezpieczna i stanowi wyzwanie dla lekarzy.
Poniżej przedstawiamy wybrane informacje z najnowszych wytycznych dotyczących postępowania w zastawkowych wadach serca, które w całości w przekładzie na język polski ukazały się w formie wydania specjalnego nr 6/2006 "Medycyny Praktycznej".
W artykule przedstawiono w skrócie zalecenia dotyczące rozpoznawania i leczenia tętniaków aorty brzusznej, tętnic biodrowych, tętnic trzewnych i tętnic kończyn dolnych, opracowane głównie przez amerykańskie towarzystwa kardiologiczne, a przyjęte także przez amerykańskie i międzynarodowe towarzystwa angiologiczne, jak również przez polskie towarzystwa naukowe.
Artykuł zawiera uaktualnione zalecenia amerykańskich towarzystw kardiologicznych dotyczące wszczepiania rozruszników serca i urządzeń antyarytmicznych w następujących sytuacjach klinicznych: nabyty blok przedsionkowo-komorowy u dorosłych, przewlekły blok dwu- i trójwiązkowy, bloki przewodzenia po ostrej fazie zawału serca, dysfunkcja węzła zatokowego, częstoskurcze, zespół nadwrażliwej zatoki tętnicy szyjnej i odruchowe omdlenia kardiodepresyjne, wrodzone wady serca, kardiomiopatia przerostowa i rozstrzeniowa, serce przeszczepione; a także wskazania do wszczepienia kardiowertera-defibrylatora oraz ogólne zasady wyboru rodzaju rozrusznika.