Od czasu publikacji pierwszej wersji wytycznych American Society of Clinical Oncology (ASCO) ukazały się wyniki nowych badań z randomizacją. Zmieniła się także praktyka kliniczna; nadal jednak utrzymują się kontrowersje dotyczące niektórych aspektów stosowania biopsji wartowniczego węzła chłonnego – zwłaszcza w szczególnych okolicznościach klinicznych.
W artykule omówiono systemowe leczenie chorych na zaawansowanego raka piersi wykazującego nadmierną ekspresję receptora naskórkowego czynnika wzrostu typu 2 (HER2). Jest to podsumowanie wytycznych American Society of Clinical Oncology (ASCO) (2014 r.)
Opublikowane rekomendacje w zasadzie są potwierdzeniem wcześniej przygotowanych wytycznych, choć uwagę zwraca kilka nowych zaleceń, ustalonych po analizie wiarygodnych danych pochodzących z badań naukowych. Najistotniejszą zmianą jest rekomendowanie wykonywania w ramach badań przesiewowych u kobiet w wieku 30–64 lat jednocześnie testu oznaczającego DNA HPV i badania cytologicznego.
Streszczenie wytycznych European Society of Breast Cancer Specialists.
W 13. International Breast Cancer Conference, która odbyła się w marcu 2013 roku w Sankt Gallen, wzięło udział około 3700 uczestników z 95 krajów oraz wykładowców reprezentujących wiele dziedzin nauki i regionów geograficznych. Zespół ekspertów pod przewodnictwem Arona Goldhirscha i Erica P. Winera, podsumowując wnioski z obrad konferencji, dokonał przeglądu nowych informacji oraz opracował zalecenia dotyczące leczenia chorych w okresie najbliższych 2 lat. W tekście podsumowano informacje zaprezentowane podczas konferencji.
Koniecznośc opracowania niniejszych zaleceń wynika ze specyfiki leczenia chorych w tym wieku (przed 40. r.ż.) związanej m.in. z potrzebą zachowania płodności, możliwości zajścia w ciążę oraz karmienia piersią.
Niniejsze zalecenia odnoszą się do kobiet po menopauzie, u których rozważa się zastosowanie terapii hormonalnej estrogenowo-progestagenowej w ramach pierwotnej profilaktyki chorób przewlekłych.
Otyłość stwierdza się obecnie u 25% osób dorosłych w Wielkiej Brytanii i jest czynnikiem predysponującym kobiety do rozwoju raka endometrium oraz innych nowotworów.
Niniejszy dokument stanowi aktualizację stanowiska ECDC z 2008 roku. Jest adresowany do instytucji odpowiedzialnych za opracowanie i realizację krajowych programów szczepień ochronnych, decydentów z instytucji krajowych oraz instytucji Unii Europejskiej (ministerstwo zdrowia, inne odpowiednie ministerstwa), ekspertów zaangażowanych w ustalanie krajowej polityki szczepień przeciwko HPV (np. onkologów, ginekologów, pediatrów, epidemiologów, specjalistów chorób zakaźnych), a także lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej.
Najwięcej wznów nowotworów kobiecych narządów płciowych wykrywa się dzięki dokładnemu zbieraniu wywiadu w kierunku objawów podmiotowych oraz przeprowadzaniu badania fizykalnego w czasie każdej kolejnej wizyty kontrolnej. Rutynowe wykonywanie badań dodatkowych nie znalazło dotychczas szczególnego uzasadnienia epidemiologicznego, a dla każdej chorej powinno się opracować indywidualny plan postępowania.
W artykule podsumowano wytyczne i dokonano syntezy zaleceń pochodzących z 19 badań klinicznych z randomizacją dotyczących rehabilitacji chorych na raka piersi, opublikowanych w poprzedniej dekadzie.
Przedstawiamy skrócone zalecenia dotyczące leczenia osób starszych chorych na raka piersi, opracowane przez interdyscyplinarny zespół specjalistów pod auspicjami dwóch towarzystw: European Society of Breast Cancer Specialists (EUSOMA) oraz International Society of Geriatric Oncology (SIOG). Zespół utworzyli specjaliści onkologii klinicznej, radioterapii, chirurgii, geriatrii, radiologii i epidemiologii. Jego członkowie, na podstawie poprzedniej wersji rekomendacji, pochodzącej z 2007 roku, dokonali aktualizacji zaleceń.
W odróżnieniu od poprzednich w aktualnych rekomendacjach uwzględniono dodatkowo problematykę związku HT z występowaniem raka jajnika, raka płuca, depresji i przedwczesnej menopauzy oraz oceniono znaczenie hormonów bioidentycznych w leczeniu kobiet z dolegliwościami okresu pomenopauzalnego.
Niniejsze wytyczne opracowano w celu przedstawienia informacji opartych na danych klinicznych, mających ułatwić klinicystom wstępną ocenę i wdrożenie odpowiedniego postępowania w przypadku wykrycia podejrzanych guzów jajnika u kobiet przed menopauzą.
Kolejnym z cyklicznie publikowanych i cennym zaleceniem European Society for Medical Oncology (ESMO) z 2010 roku są wytyczne postępowania w przypadku chorych na raka trzonu macicy.
Nie da się obronić poglądu, że rak sutka (RS) jest jednorodną jednostką chorobową. Podtypy tego nowotworu można wyróżnić, opierając się na wynikach badań wykonywanych techniką testów wielogenowych;1-3 można także wykorzystać w tym celu badania immunohistochemiczne, umożliwiające klasyfikację zbliżoną do szczegółowego podziału opartego na genotypowaniu.
Prezentowana praca dotyczy bardzo istotnego klinicznie problemu prowadzenia właściwej diagnostyki przednowotworowej u kobiet, u których stwierdzono bezobjawowe pogrubienie endometrium. Założeniem pracy było stworzenie zaleceń umożliwiających podejmowanie prawidłowego leczenia w tej grupie pacjentek.
Aktualna (2010 r.) wersja wytycznych European Society for Medical Oncology (ESMO). W tekście przedstawiono aktualne zasady postępowania w przypadku raka trzonu macicy. Wytyczne ESMO są aktualizowane każdego roku, a kolejna aktualizacja nastąpi w połowie 2011 roku. Celem publikowanych przez ESMO wytycznych jest upowszechnianie wspólnych europejskich standardów leczenia chorych na nowotwory złośliwe.
Aktualna (2009 r.) wersja wytycznych European Society for Medical Oncology (ESMO). W tekście w zwięzły sposób omówiono aktualne wskazania dotyczące postępowania w przypadku chorych na raka piersi, u których występują mutacje genu BRCA. Wytyczne ESMO są aktualizowane każdego roku, a kolejna aktualizacja nastąpi w połowie 2010 roku. Celem publikowanych przez ESMO wytycznych jest upowszechnianie wspólnych europejskich standardów leczenia chorych na nowotwory złośliwe.
Prowadzone od kilku lat populacyjne badania przesiewowe w kierunku wykrywania stanów przedrakowych i wczesnych postaci raka szyjki macicy znajdują się w centrum zainteresowania lekarzy, epidemiologów, twórców systemów zdrowotnych i, przede wszystkim, instytucji finansujących profilaktykę zdrowotną.