Obecność 4 z 5 objawów podmiotowych lub przedmiotowych (ból pulsujący, umiejscowiony po jednej stronie, napady bólu trwające 4–72 h, ból "obezwładniający", nudności lub wymioty) pozwala z dużym prawdopodobieństwem rozpoznać migrenę u osób z bólem głowy niezwiązanym z urazem. Kilka pojedynczych objawów zwiększa prawdopodobieństwo istotnej zmiany patologicznej wewnątrzczaszkowej i pozwala wyłonić chorych wymagających wykonania badań neuroobrazowych (m.in. ból głowy klasterowy albo inny niż ból napięciowy i migrena oraz ból z aurą albo z towarzyszącymi nieprawidłowościami w neurologicznym badaniu przedmiotowym).
U chorych na przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego/przewlekły zespół bólowy miednicy mniejszej największą poprawę w zakresie nasilenia objawów przynosi leczenie skojarzone .-blokerem i antybiotykiem.
Dostawowe wstrzyknięcia kwasu hialuronowego prowadzą do zmniejszenia natężenia bólu i poprawy czynności stawu. Wykazano również, że kwas hialuronowy poprzez reakcję z mediatorami zapalnymi zmniejsza apoptozę chondrocytów i należy do tzw. wolno działających leków objawowych stosowanych w chorobie zwyrodnieniowej stawów (SYSADOA).
U chorych na chorobę zwyrodnieniową stawu kolanowego regularnie wykonywane i nadzorowane przez fachowy personel ćwiczenia fizyczne zmniejszają przynajmniej czasowo natężenie bólu i ograniczenie czynności stawu kolanowego. Długoterminowe efekty takiego postępowania nie były przedmiotem tej analizy.
U chorych z napadem migreny o co najmniej umiarkowanym nasileniu przyjęcie jednej tabletki zawierającej sumatryptan (85 mg) i naproksen (500 mg) wiązało się z większym prawdopodobieństwem zmniejszenia lub ustąpienia bólu głowy oraz ustąpienia objawów towarzyszących (nadwrażliwości na światło, nadwrażliwości na dźwięki oraz nudności) w ciągu 2 i 24 godzin, w porównaniu z przyjęciem samego sumatryptanu, samego naproksenu albo placebo. Największą korzyść ze stosowania terapii skojarzonej wykazano w porównaniu z placebo, a najmniejszą w porównaniu z samym sumatryptanem. Działania niepożądane występowały częściej w grupie leczonej sumatryptanem i naproksenem niż w grupie leczonej samym naproksenem i w grupie placebo, a podobnie często w porównaniu z grupą leczoną samym sumatryptanem.
Zastosowanie acetaminofenu z ibuprofenem u chorych poddawanych operacjom naprawczym przepukliny pachwinowej, niewielkich przepuklin w bliźnie lub laparoskopowej cholecystektomii (w trybie jednodniowym), w porównaniu z użyciem acetaminofenu z kofeiną i kodeiną wiąże się z mniejszym średnim nasileniem pooperacyjnych dolegliwości bólowych, mniejszym ryzykiem działań niepożądanych i większym zadowoleniem chorych.
U chorych z ostrym bólem pooperacyjnym podanie naproksenu/soli sodowej naproksenu, w porównaniu z placebo, skuteczniej zmniejsza natężenie bólu i potrzebę zastosowania innego leku przeciwbólowego oraz nie zwiększa ryzyka zdarzeń niepożądanych.
U chorych operowanych z powodu guzków krwawniczych miejscowa podaż środka znieczulającego w porównaniu z niepodawaniem środka znieczulającego wiąże się z mniejszym natężeniem bólu.
Zolmitryptan i sumatryptan stosowane doraźnie skutecznie zmniejszają nasilenie i przyspieszają ustąpienie bólu głowy u chorych z klasterowym bólem głowy.
Zolmitryptan i sumatryptan stosowane doraźnie skutecznie zmniejszają natężenie klasterowego bólu głowy i przyspieszają jego ustąpienie.
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.