medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Ból pochodzenia mięśniowo-szkieletowego jest powszechnym zjawiskiem w populacji. Czynnikami ryzyka rozwoju są wiek i płeć. Kobiety cierpią na ból szyi, barków, kolan, pleców około 1,5 raza częściej niż mężczyźni.
Do badania USG zgłosił się dobrze zbudowany nastolatek, skarżący się na okresowo pojawiający się silny ból nadbrzusza, niekiedy z towarzyszącymi wymiotami. Napad bólu zawsze pojawiał się po kilkugodzinnych intensywnych ćwiczeniach fizycznych.
Leki znieczulenia miejscowego (LZM) stosowane w technikach anestezji regionalnej skutecznie hamują przewodzenie bodźca bólowego we włóknach czuciowych, w związku z czym są najbardziej efektywnymi lekami w uśmierzaniu bólu. W praktyce klinicznej w medycynie bólu najczęściej stosuje się lidokainę, bupiwakainę i ropiwakainę.
Pacjentka zgłosiła się na izbę przyjęć z powodu epizodu zaburzeń mowy i osłabienia prawej kończyny górnej i prawej kończyny dolnej. W chwili przyjęcia skarżyła się jedynie na nieznaczne nudności. W badaniu neurologicznym nie stwierdzono żadnych nieprawidłowości.
Pacjenta przywieziono do szpitala z powodu nagłego, bardzo silnego bólu głowy w okolicy potylicznej, który wystąpił 2 godziny wcześniej w czasie aktywności seksualnej – dokładnie w chwili orgazmu.
Artykuł zawiera skalę oceny bólu także w wersji ukraińskej (pdf do wydruku). Skala ta cechuje się znaczną powtarzalnością wyników i jest przydatna w zastosowaniach naukowych. Ze względu na jej zrozumiałość dla pacjentów i łatwość stosowania jest obecnie polecana w praktyce klinicznej zarówno do oceny bólu ostrego, jak i przewlekłego.
Ze względu na patomechanizm ból może powstawać na skutek bezpośredniej aktywacji receptorów bólowych – nocyceptorów (ból fizjologiczny) lub też w następstwie zmian ich właściwości, jak w bólu zapalnym czy neuropatycznym. Ze względu na lokalizację, ból można podzielić na somatyczny (ze struktur powierzchownych) lub trzewny (z narządów wewnętrznych w jamach ciała).
Przewlekły ból kręgosłupa jest trudny w leczeniu. Jak wykazano, w 50% przypadków ból mija do 2 tygodni, a u 15% chorych trwa do 3 miesięcy. W leczeniu farmakologicznym stosuje się niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) i paracetamol. W przypadku nieskuteczności tej terapii, przeciwwskazania do jej stosowania lub gdy ból ma takie natężenie, że chory wymaga stosowania leków opioidowych można włączyć przez krótki okres czasu analgetyki opioidowe oraz leki rozluźniające mięśnie szkieletowe.
Ogrzewanie i nawilżenie dwutlenku węgla służącego do insuflacji podczas operacji laparoskopowej w porównaniu z użyciem nieogrzanego i suchego dwutlenku węgla wiąże się ze zmniejszeniem nasilenia dolegliwości bólowych w dobie operacji i w 1. i 3. dniu po operacji.
84 chorych operowanych z powodu ostrego zapalenia wyrostka robaczkowego sposobem otwartym z dostępu nad prawym dołem biodrowym poprzez cięcie z rozwarstwieniem mięśni.
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
