medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
W znacznej większości zespołów bólu trzewnego udaje się zidentyfikować czynnik wywołujący i ustalić skuteczne leczenie. Problemem w praktyce klinicznej pozostają tzw. funkcjonalne czynnościowe zespoły bólowe, w których nie udaje zidentyfikować czynnika wywołującego, a ich patomechanizm jest złożony i obejmuje sensytyzację obwodową i ośrodkową.
Rzadkie występowanie przewlekłych bólów twarzy, brak obiektywnych testów diagnostycznych oraz szeroki zakres przyczyn i objawów sprawiają, że postawienie właściwego rozpoznania może być trudne dla lekarza, który na co dzień zajmuje się bólem tylko jako jednym z wielu objawów.
Komentarz do kolejnej części "International Classification of Headache Disorders (ICHD-3 beta)", poświęconej wtórnym bólom głowy spowodowanym urazami i chorobami naczyniowymi.
Komentarz do najnowszej wersji klasyfikacji bólów głowy – International Classification of Headache Disorders (ICHD-3 beta) opracowanej pod patronatem International Headache Society – (IHS) przez zespół najwybitniejszych światowych ekspertów w tej dziedzinie.
Jak w przypadku każdego rodzaju bólu przewlekłego, również w chorobie Parkinsona dolegliwości bólowe mogą powodować wystąpienie zaburzeń snu, objawów depresyjnych, a w wielu przypadkach wpływają na pogorszenie jakości życia pacjentów.
Komentarz do najnowszej wersji klasyfikacji bólów głowy – International Classification of Headache Disorders (ICHD-3 beta) opracowanej pod patronatem International Headache Society – (IHS) przez zespół najwybitniejszych światowych ekspertów w tej dziedzinie.
Funkcjonalne zespoły bólowe są jednym z częściej występujących rodzajów bólu przewlekłego i jako takie należy je traktować jak chorobę samą w sobie, wymagającą wielokierunkowego postępowania. Wnikliwa ocena objawów klinicznych oraz charakteru bólu pozwala u większości pacjentów na dobór optymalnego leczenia.
Elektrochemioterapia (ECT) jest stosunkowo nową metodą terapeutyczną. Obecnie stosuje się ją w przypadku nieoperacyjnych, zaawansowanych nowotworów zlokalizowanych w powłokach ciała (skórze lub przedziale podskórnym) - zarówno w leczeniu pierwotnych nowotworów skóry (raki i czerniaki), jak i przerzutów innych nowotworów powstających w skórze/tkance podskórnej i niekwalifikujących się do innej terapii (np. izolowanej perfuzji kończyny).
Artykuł zawiera skalę oceny bólu także w wersji ukraińskej (pdf do wydruku). Skala ta cechuje się znaczną powtarzalnością wyników i jest przydatna w zastosowaniach naukowych. Ze względu na jej zrozumiałość dla pacjentów i łatwość stosowania jest obecnie polecana w praktyce klinicznej zarówno do oceny bólu ostrego, jak i przewlekłego.
Ze względu na patomechanizm ból może powstawać na skutek bezpośredniej aktywacji receptorów bólowych – nocyceptorów (ból fizjologiczny) lub też w następstwie zmian ich właściwości, jak w bólu zapalnym czy neuropatycznym. Ze względu na lokalizację, ból można podzielić na somatyczny (ze struktur powierzchownych) lub trzewny (z narządów wewnętrznych w jamach ciała).
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
