Wgłobieniem określamy przemieszczenie odcinka bliższego jelita do światła jego części obwodowej. Zaliczane jest do ostrych stanów chirurgicznych, wymagających szybkiego rozpoznania i leczenia, w przeciwnym razie grozi poważnymi następstwami w postaci niedokrwienia i martwicy wgłobionego odcinka jelita, a co za tym idzie – przedziurawienia przewodu pokarmowego.
Jak odróżnić skręcenie stawu skokowego od złamania kości? Które dzieci wymagają konsultacji ortopedycznej? Kiedy konieczny jest opatrunek gipsowy?
Wgłobienie jelita nie jest kazuistyczną jednostką chorobową i z tego względu temat ten należy cyklicznie poruszać na łamach czasopism medycznych. Biorąc pod uwagę kategorię wieku, pacjenci z wgłobieniem często trafiają do chirurga dziecięcego, znacznie rzadziej – do chirurga ogólnego, dlatego przypomnienie charakterystyki tej jednostki chorobowej jest niezwykle potrzebne.
Chirurdzy dziecięcy jak żadna inna specjalność chirurgiczna obejmują swą działalnością wiele zróżnicowanych grup pacjentów w wieku od noworodkowego do okresu dojrzałości. Bardzo szerokie jest także spektrum chorób i wad wieku dziecięcego wymagających leczenia operacyjnego.
Skręt jajnika (wraz z przydatkami) nie jest zjawiskiem częstym. Jednak każdy chirurg operujący dzieci ze wskazań nagłych spotka się z nim w swojej praktyce.
Autorzy artykułu przedstawili 8 charakterystycznych obrazów na przeglądowym zdjęciu rentgenowskim (RTG), 5 obrazów badania kontrastowego górnego odcinka przewodu pokarmowego (GOPP) oraz 4 obrazy kontrastowego wlewu do jelita grubego.
W Polsce nieprawidłowości naczyniowe rozpoznaje się rocznie u około 40 tysięcy dzieci. Poważne zaburzenia występują u około 4000–6000 z nich.