medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Jeżeli istnieje jakaś cecha typowa dla danej specjalizacji lekarskiej, to z pewnością w przypadku chirurgów jest to pewność siebie. Anegdot związanych z tą charakterystyczną cechą chirurgów jest wiele, ale jedna z najbardziej wymownych nawiązuje do kłótni chirurga z lekarzem rodzinnym w Londynie w pierwszej połowie XIX wieku...
Mamy w Polsce mniejszość językowo-kulturową, o której wiemy bardzo niewiele, a nasze zachowania względem niej często bywają niezręczne. Głusi,1 bo właśnie tej społeczności dotyczy artykuł, mają swoją kulturę, zwaną kulturą Głuchych. Jej fundamentem jest język – polski język migowy.
W maju 2018 roku Najwyższa Izba Kontroli (NIK) opublikowała raport, który spotkał się z dość dużym oddźwiękiem medialnym oraz wywołał wiele dyskusji w środowisku medycznym.
Los żartuje sobie czasem z lekarzy w okrutny sposób. Jednym z najprzykrzejszych zdarzeń, jakie mogą stać się udziałem klinicysty, jest rozpoznanie u samego siebie nieuleczalnej choroby, która znajdowała się w spektrum jego zainteresowań zawodowych.
Wśród użytkowników eponimów – obok częstych głosów za przyznaniem komuś eponimu ze względu na jego zasługi – pojawiają się i takie, które domagają się odebrania eponimu zmarłemu, ze względu na negatywną ocenę pewnych aspektów jego życia zawodowego. Doskonałym przykładem takiej dość niezwykłej sytuacji jest historia eponimów utworzonych od nazwiska sławnego francuskiego chirurga René Leriche’a.
Najstarszy cech chirurgów na świecie The Royal College of Surgeons of Edinburgh z dumą głosi, że baron i chirurg królewski Jospeh Lister jest jedynym, który uzyskał w Towarzystwie zarówno członkostwo zwykłe, jak i honorowe, i nie ma możliwości, aby ktokolwiek powtórzył ten wyczyn.
Czytając niniejszy biogram, można się dowiedzieć, dlaczego poprawny eponim to zespół Frey a nie zespół Freya.
Doświadczenie osób głuchych1, które stają przed komunikacyjnym wyzwaniem kontaktu ze służbą zdrowia, pokazuje, że wielu spośród nas, słyszących nie wie, co zrobić ani jak się zachować, aby ta komunikacja była skuteczna oraz pozostawała w zgodzie z obyczajami osób Głuchych.
Wypowiedź zarejestrowano podczas X Konferencji Chirurgicznej Medycyny Praktycznej.
