Zasadnicze znaczenie w leczeniu sepsy ma jej szybkie rozpoznanie. W związku z tym, że sepsa w początkowym okresie może przebiegać skąpoobjawowo, wskazane jest zachowanie szczególnej czujności w razie wystąpienia niektórych objawów.
Niewydolność serca (HF) jest jedną z najważniejszych chorób wymagających dokładnej oceny i leczenia u osób poddawanych operacjom niekardiochirurgicznym. Powodem jest duża częstość występowania HF, którą dodatkowo zwiększają m.in. starzenie się populacji oraz ciągły postęp w leczeniu chorób przewlekłych, takich jak nadciśnienie tętnicze, cukrzyca i choroba niedokrwienna serca.
Każdego chorego na miastenię przed planowym zabiegiem operacyjnym należy skonsultować z neurologiem, optymalnie z neurologiem prowadzącym leczenie przewlekłe miastenii. Konsultacja powinna zawierać informacje o aktualnie przyjmowanych lekach i ich dawkach, w tym propozycję dawkowania inhibitorów acetylocholinoesterazy (IAChE) i leków immunosupresyjnych w okresie okołooperacyjnym.
Wykorzystanie metody obrazowania przepływów w mikronaczyniach do diagnostyki guza w okolicy wątroby.
W niniejszym artykule przedstawiono nowoczesne podejście do opieki okołooperacyjnej według aktualnych wytycznych ERAS Society na przykładzie chorego na nowotwór jelita grubego.
Do lekarza rodzinnego zgłaszają się rodzice z 7-letnim chłopcem. W ich obecności chłopiec połknął trzymany w ustach podczas zabawy mały plastikowy klocek.
Hipoechogeniczna zmiana w miednicy mniejszej u pacjentki po laryngektomii z powodu raka krtani i z zaburzeniami wypróżniania w wywiadzie.
17-letni pracownik budowlany w trakcie pracy wpadł pod gąsienicę koparki, wskutek czego doznał urazu miednicy i podudzia prawego...
Z powodu przewlekłego charakteru chorób reumatycznych, zajęcia wielu narządów oraz skutków ubocznych długotrwałego leczenia immunosupresyjnego pacjenci z tej grupy są częściej narażeni na powikłania okołozabiegowe. Zasadnicze znaczenie w opiece nad pacjentem z zapalną chorobą reumatyczną ma podejście zespołowe, opierające się na współpracy lekarza prowadzącego, anestezjologa, chirurga i fizjoterapeuty.
Podstawy topografii i anatomii tarczycy, technika obrazowania oraz zalety i ograniczenia badania ultrasonograficznego tarczycy.