Do wypadania odbytnicy dochodzi najczęściej w 4.–7. dekadzie życia. Nie powinno się bagatelizować tego rodzaju sytuacji klinicznych, nieodprowadzalne wypadanie odbytnicy, nawet przy braku ewidentnych cech niedokrwienia może bowiem skutkować poważnymi następstwami z zagrożeniem życia włącznie.
Wysłuchaj wykładu doc. Małgorzaty Kołodziejczak.
Badacze próbowali odpowiedzieć na pytanie, czy profilaktyka antybiotykowa u osób z ropniem odbytu stanowi realną szansę na uniknięcie jego nawrotu lub powstania przetoki odbytu.
Kwalifikacja do leczenia endoskopowego i chirurgicznego zmian typu LST w odbytnicy.
W latach 2009–2015 leczeniu poddano ok. 100 chorych, a odsetek nawrotu przetoki oceniono po upływie 12 miesięcy.
Kolonoskopia współcześnie została uznana za podstawowe badanie w diagnostyce chorób błony śluzowej dolnego odcinka przewodu pokarmowego.
Właściwa kwalifikacja pacjentów do kolonoskopii, wykonanie badania dobrej jakości, a następnie ustalenie dalszego postepowania zgodnie z aktualnie obowiązującymi wytycznymi dają szansę na bezpieczne prowadzenie chorego w ramach POZ.
Pierwsze opisy tej przewlekłej choroby o nieznanej etiologii sięgają XIX w. Pojęcie trądziku odwróconego po raz pierwszy pojawiło się w latach 80. XX wieku. W badaniu klinicznym obraz bardzo podobny do trądziku odwróconego daje rak płaskonabłonkowy. Tym bardziej że wg doniesień przewlekły stan zapalny w przebiegu acne inversa predysponuje do transformacji nowotworowej.
Samotny wrzód odbytnicy bywa nazywany chorobą trzech kłamstw. Zdiagnozowanie tej przypadłości nastręcza sporo trudności nawet doświadczonym koloproktologom. Choć jest zmianą nienowotworową, ze względu na swój obraz kliniczny wymaga uważnego różnicowania z rakiem odbytnicy.
Zakrzep brzeżny uchodzi za zmorę ciężarnych, informatyków i księgowych. Niektórzy uważają, że postępowanie zależy od stopnia nasilenia dolegliwości, inni – że od czasu, jaki minął od początku objawów: zakrzep powstały do 72 h należy odbarczyć operacyjnie, zaś bohater, który przetrzyma ból i zgłosi się do lekarza później, ma być leczony zachowawczo. Generalnie za „złoty standard” uważa się leczenie zabiegowe.