medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Prawidłowe leczenie chorób odbytu i rzetelne wykonywanie zabiegów chirurgicznych minimalizuje ryzyko zwężenia. Należy uderzyć się w piersi – przeważająca większość zwężeń o charakterze anatomicznym jest skutkiem zabiegu operacyjnego. W kontekście zwężeń odbytu wyraźnie należy podkreślić, że zapobieganie jest lepsze niż leczenie.
Każdy przypadek szczeliny przewlekłej jest inny i choć istnieją oficjalne zalecenia i wytyczne towarzystw proktologicznych, trudno opracować jednolity schemat postępowania, który mógłby być stosowany rutynowo u wszystkich.
Zapoznaj się z wynikami badania.
Ból odbytu jest jednym z najczęstszych powodów zgłoszenia się do proktologa i wymaga uważnej diagnostyki. W przeważającej większości przypadków przyczyną bólu okazuje się szczelina odbytu, ropień, zakrzep brzeżny, zaawansowana choroba hemoroidalna czy też inna przypadłość proktologiczna.
Truizmem może się wydawać stwierdzenie, że z pacjentami należy rozmawiać, jednak okazuje się, że pacjenci często trafiają na stół operacyjny niedoinformowani, a po zabiegu trwają w niepewności co do dalszego postępowania, odczuwają lęk spowodowany przedłużającymi się dolegliwościami.
Należałoby rozpocząć od podstawowego pytania: „Co Pani/Panu dolega”, na które statystyczny pacjent najczęściej odpowiada: „Panie doktorze, mam hemoroidy”. Na takie dictum lekarz spokojnie mógłby odpowiedzieć: „Cóż, ja też, w dodatku od urodzenia”.
Uzgodnione stanowisko ekspertów World Gastroenterology Organization, International Organisation for Inflammatory Bowel Diseases (IOIBD), European Society of Coloproctology i Robarts Clinical Trials
Czynnikiem etiologicznym kłykcin kończystych jest zakażenie wirusem brodawczaka ludzkiego (human papilloma virus – HPV).
Pacjentka od wielu lat cierpiała na zaparcia, okresowo defekacji towarzyszyły dolegliwości bólowe w okolicy odbytu. Pół roku przed rzeczoną wizytą była hospitalizowana w szpitalu powiatowym z powodu ropnia odbytu, który nacięto.
W wykładzie w bardzo szczegółowy, a jednocześnie przystępny i praktyczny sposób przedstawiono zagadnienie zakażenia HPV i jego następstw: kłykcin kończystych i raka odbytu. Przedstawiono nowoczesne techniki diagnostyczne, a także problematykę diagnostyki różnicowej. Zwrócono uwagę na grupy pacjentów narażone na wystąpienie raka odbytu - nie tylko osoby zakażone HIV, ale również pacjentów leczonych immunosupresyjnie i po przeszczepach. Przedstawiono praktyczne aspekty badania per rectum. Praktyczne informacje dla szerokiego grona lekarzy.
