Celem niniejszego badania było porównanie wyników leczenia w krótkim okresie obserwacji oraz ustalenie możliwych korzyści z wykonania zespolenia wykonanego wewnątrz jamy brzusznej, w porównaniu z wykonaniem zespolenia wykonanego po przemieszczeniu jelita ponad powłoki brzuszne u chorych zakwalifikowanych do planowej laparoskopowej prawostronnej hemikolektomii.
Autor komentarza zauważa: Protokół ERAS wdarł się przebojem do praktyki chirurgicznej. Coś, co jeszcze kilka czy kilkanaście lat temu wydawało się herezją, jest w wielu ośrodkach standardem. (...) nasuwają się jednak wątpliwości co do bardzo optymistycznych wyników uzyskiwanych przez czołowe ośrodki kliniczne...
Celem badania było ustalenie klinicznych i genetycznych cech i czynników ryzyka wczesnego raka żołądka (w porównaniu z jego późną postacią występującą u osób w starszym wieku). Badanie objęło łącznie 75 225 przypadków raka żołądka, w tym 18 608 postaci wczesnych oraz 56 617 późnych.
Komentator niniejszego doniesienia zauważa: „Przez wiele dekad uważano, że ból pleców, szyi czy barków jest immanentną cechą naszego zawodu i jeśli ktoś chce zostać chirurgiem, to po prostu musi się z tym pogodzić. (...). Czy tak rzeczywiście musi być, a w każdym razie czy musi tak być aż do tego stopnia?”.
Na podstawie przeglądu systematycznego obejmującego 70 badań i 166 404 chorych wyosobniono 5 praktycznych zagadnień dotyczących stosowania NOAC w okresie okołooperacyjnym: wskazania i przeciwskazania do ich stosowania; czas zaprzestania leczenia NOAC przed operacją; postępowanie w przypadku doraźnych interwencji u chorych przyjmujących NOAC; konieczność zastąpienia NOAC innymi lekami, terapia pomostowa; czas ponownego włączenia NOAC po leczeniu operacyjnym.
W niniejszym badaniu oceniono wyniki 2 sposobów leczenia operacyjnego po 10 latach obserwacji.
Większość dotąd opublikowanych doniesień dotyczących porównania limfadenektomii D2 i D3 opierała się na badaniach jednoośrodkowych i retrospektywnych analizach. Niniejsze badanie przeprowadzono w celu ustalenia znaczenia poszerzonej limfadenektomii.
Leczenie operacyjne jest poważnym czynnikiem ryzyka rozwoju żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (ŻChZZ), zarówno zakrzepicy żył głębokich jak i zatorowości płucnej. Zaleca się szacowanie ryzyka zakrzepicy. Niniejsze badanie objęło 3741 chorych z ŻChZZ w wywiadzie; mediana czasu trwania obserwacji wyniosła 5,7 roku.
Rekomendacje opublikowane w 2019 roku są aktualizacją wytycznych USPSTF z roku 2014. Niniejsze zalecenia dotyczą dorosłych w wieku ≥50 lat, bez objawów.
Standardem operacyjnego leczenia chorych na raka odbytnicy jest jej resekcja z całkowitym wycięciem mezorektum. Jego wariant przezodbytowy wprowadzono do praktyki chirurgicznej w celu wyeliminowania ograniczeń techniki laparoskopowej, nadal jednak istnieją wątpliwości co do częstości wznów miejscowych po takim zabiegu.