Opracowali: lek. Krzysztof Węgrzyn, lek. Jacek Górka, lek. Kamil Polok, lek. Jakub Fronczek
Konsultował: prof. dr hab. n. med. Wojciech Szczeklik
Skróty:
SARS-CoV-2 -- koronawirus wywołujący zespół ciężkiej ostrej niewydolności oddechowej, COVID-19 -- choroba wywoływana przez wirus SARS-CoV-2, TK -- tomografia komputerowa, ARDS -- zespół ostrej niewydolności oddechowejW dotychczasowych opracowaniach dotyczących COVID-19 zaobserwowano, że w przebiegu choroby zmiany radiologiczne płuc często wyprzedzają objawy kliniczne. Wielu ekspertów zaleca wczesne wykonanie tomografii komputerowej klatki piersiowej u pacjentów z podejrzeniem infekcji SARS-CoV-2. Ciężki stan pacjentów często uniemożliwia jednak transport do pracowni TK. Dodatkowym zagrożeniem jest duża zakaźność SARS-CoV-2.
USG płuc, będące lepszym narzędziem do diagnozowania zapaleń płuc i ARDS od standardowego zdjęcia RTG klatki piersiowej, stanowi wiarygodną alternatywę dla TK. Dodatkowymi zaletami USG są jego dostępność przy łóżku pacjenta, powtarzalność badania, brak narażenia na promieniowanie rentgenowskie oraz niski koszt.
W omawianym badaniu autorzy wykonali USG płuc u 20 pacjentów z potwierdzoną chorobą COVID-19, stosując metodę obrazowania płuc w 12 miejscach (12-zone method).
U chorych na COVID-19 w badaniu ultrasonograficznym klatki piersiowej stwierdzano następujące zmiany:
- pogrubienie i nieregularność linii opłucnej
- linie B w zmiennej ilości -- od pojedynczych do zlewających się zmian
- konsolidacje o różnej morfologii -- m.in. wieloogniskowe, obejmujące cały płat lub jego część, czasem z widocznym bronchogramem powietrznym
- linie A (pojawiające się w fazie zdrowienia)
- płyn w opłucnej (rzadko).
Obserwowane zmiany układały się w kontinuum od słabo nasilonych zmian pęcherzykowo-śródmiąższowych, przez ciężkie obustronne zajęcie tkanki śródmiąższowej do konsolidacji pęcherzykowych.
| Tabela 1 - zmiany opisywane w TK płuc i odpowiadający im obraz USG | |
|---|---|
| TK klatki piersiowej | USG płuc |
| Pogrubienie opłucnej | Pogrubienie linii opłucnej |
| Zmiany o typie mlecznej szyby | Linie B (wieloogniskowo, pojedyncze lub zlewające się) |
| Naciek tkanki płucnej | Zlewające się linie B |
| Konsolidacje podopłucnowe | Niewielkie konsolidacje |
| Konsolidacje obejmujące cały płat | Konsolidacje obejmujące płat lub jego część (translobular, non-translobular) |
| Zajęcie więcej niż dwóch płatów | Zmiany obserwowane w wielu płatach płuc |
| Na samym początku zmiany atypowe lub ich brak. Następnie rozproszone drobne zmiany z progresją do zmian o typie mlecznego szkła. Wraz z czasem trwania choroby narastanie konsolidacji. | Na początku choroby i w łagodnych przypadkach dominują pojedyncze linie B. Zespół pęcherzykowo-śródmiąższowy rozwija się z czasem i występuje u krytycznie chorych pacjentów. Linie A można zaobserwować w fazie zdrowienia. Zgrubienie linii opłucnej z nieregularnymi liniami B sugeruje zmiany włókniejące. |
