W czwartym odcinku cyklu omówiono objaw de Wintera uznany za ekwiwalent zawału serca z uniesieniem odcinka ST (STEMI).
W trzecim odcinku cyklu omówiono kolejną zmianę elektrokardiograficzną uznaną za ekwiwalent zawału serca z uniesieniem odcinka ST (STEMI) – zespół Wellensa.
W drugim odcinku cyklu omówiono kolejną zmianę elektrokardiograficzną uznaną za ekwiwalent zawału serca z uniesieniem odcinka ST (STEMI) – rozlane obniżenie odcinka ST w wielu odprowadzeniach kończynowych (I, II, III, aVL, aVF) oraz przedsercowych (V2–V6) z towarzyszącym uniesieniem odcinka ST w odprowadzeniu aVR i niekiedy także w odprowadzeniu V1.
Pierwszy odcinek cyklu, w którym będą omawiane równoważniki zawału serca z uniesieniem odcinka ST, zawiera wskazówki pomagające w rozpoznawaniu zawału ściany tylnej.
W artykule przedstawiono różne dostępne obecnie metody monitorowania EKG z wykorzystaniem rejestratorów zewnętrznych oraz wszczepialnych oraz wskazania do wykonania badania u pacjentów bezobjawowych w celu oceny arytmii i ryzyka zdarzeń arytmicznych. Omówiono zasady, którymi należy się kierować przy wyborze konkretnej metody i wartość diagnostyczną poszczególnych metod rejestracji EKG.
W artykule przedstawiono zaktualizowaną definicję oraz kryteria rozpoznania świeżego i przebytego zawału serca, uzgodnione przez zespół ekspertów towarzystw kardiologicznych.
W drugim artykule dotyczącym bloków zatokowo-przedsionkowych opisano trudności diagnostyczne związane z rozpoznawaniem szczególnej formy bloku zatokowo-przedsionkowego typu 1, a mianowicie bloku z przewodzeniem 3:2.
W pierwszym z 2 zaplanowanych artykułów dotyczących bloków zatokowo-przedsionkowych omówiono kryteria rozpoznawania oraz znaczenie kliniczne tych zaburzeń.
W drugim z 2 artykułów omówiono praktyczne zasady rozpoznawania arytmii oraz postępowania terapeutycznego u chorych z zespołem Wolffa, Parkinsona i White’a (WPW), a więc chorych z preekscytacją w czasie rytmu zatokowego i objawami sercowo-naczyniowymi związanymi z częstoskurczem (kołatanie serca). Wyjaśniono między innymi jak rozpoznać migotanie przedsionków (AF) z preekscytacją na izbie przyjęć bez EKG wykonanego w czasie rytmu zatokowego, jak postępować doraźnie w napadzie częstoskurczu z wąskimi QRS, jeśli nie dysponuje się EKG w czasie rytmu zatokowego oraz jak postępować u chorego z preekscytacją i napadem AF.
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.