medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Płynoterapia to niezwykle istotny element całościowego postępowania z pacjentem w okresie okołooperacyjnym. Jednak wiele interwencji z zakresu okołooperacyjnego stosowania płynów jest zbędnych i szkodliwych, ponieważ zaburzają homeostazę i mogą prowadzić do zwiększenia chorobowości i śmiertelności.
Z powodu przewlekłego charakteru chorób reumatycznych, zajęcia wielu narządów oraz skutków ubocznych długotrwałego leczenia immunosupresyjnego pacjenci z tej grupy są częściej narażeni na powikłania okołozabiegowe. Zasadnicze znaczenie w opiece nad pacjentem z zapalną chorobą reumatyczną ma podejście zespołowe, opierające się na współpracy lekarza prowadzącego, anestezjologa, chirurga i fizjoterapeuty.
U każdej pacjentki przed planową operacją ginekologiczną należy ocenić ryzyko wystąpienia zakrzepicy żylnej. Zaleca się konsekwentne stosowanie na danym oddziale chirurgicznym wybranej skali oceny ryzyka zaadaptowanej do lokalnych uwarunkowań.
Pomimo częstego występowania chorób tarczycy w populacji ogólnej nie opracowano dotąd wytycznych postępowania i jednoznacznych zasad kontroli czynności hormonalnej tarczycy przed planowanym i przed pilnym zabiegiem operacyjnym.
Niniejszy artykuł został oparty na wytycznych Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego (PTD).
Właściwe postępowanie przeciwbólowe wpływa bezpośrednio na komfort i satysfakcję pacjentki, czas rozpoczęcia rehabilitacji i uruchomienie oraz ryzyko wystąpienia powikłań pooperacyjnych i rozwoju bólu przewlekłego.
W ostatnich latach jednym z największych osiągnięć w dyscyplinach chirurgicznych była zmiana myślenia o postępowaniu w okresie okołooperacyjnym. W wielu ośrodkach postępowanie nadal opiera się na zasadach eminence based medicine, tj. utartych zwyczajach i zaleceniach osób uznanych za autorytety. Tymczasem wiele stosowanych praktyk nie znajduje uzasadnienia w świetle aktualnych zdobyczy nauki.
W ostatniej części zaleceń poruszono problemy związane z żywieniem chorych w ostatniej, terminalnej fazie choroby nowotworowej. Jakie są wytyczne w zakresie żywienia chorych w tym okresie życia? Prezentujemy je wraz z komentarzem eksperta.
Jakie są zalecenia w zakresie dopuszczalnego wysiłku fizycznego, masy ciałą i sposobu odżywiania w przypadku ozdrowieńców i osób po zakończonym leczeniu przeciwnowotworowym?
Konkretne sytuacje kliniczne wymagają odpowiedniego postępowania żywieniowego. Podczas intensywnej chemioterapii i po przeszczepieniu macierzystych komórek krwiotwórczych zaleca się utrzymywanie aktywności fizycznej i zapewnienie odpowiedniej ilości przyjmowanych pokarmów. Czy stosowć wówczas żywienie dojelitowe i/lub pozajelitowe? Czy zmieniać sposób żywienia poczas chemioterapii wysokodawkowej?
