Niedawno przedstawiliśmy badanie dotyczące korzystnego wpływu picia kawy na ryzyko kamicy pęcherzyka żółciowego, tymczasem ukazała się metaanaliza omawiająca kolejną ważną rolę jaką odgrywa kawa w prewencji rozwoju marskości wątroby.
Badacze ze Szwajcarii podjęli próbę przeglądu systematycznego wszystkich prac poświęconych leczeniu przewlekłej czkawki.
Poprzez stymulację uwalniania cholecystokininy, pobudzanie kurczliwości pęcherzyka żółciowego i zmniejszanie krystalizacji cholesterolu w żółci kawa zmniejsza ryzyko tworzenia się kamieni żółciowych.
Badacze z Japonii przeprowadzili pilotażowe badanie obejmujące grupę 42 pacjentów cierpiących z powodu kurczów mięśniowych na podłożu marskości wątroby.
Jak często występują zdarzenia niepożądane w grupach leczonych IPP i metodami chirurgicznymi?
Przedstawiony przegląd systematyczny z komentarzem prof. Hanny Szajewskiej stanowi podsumowanie aktualnego stanu wiedzy na temat stosowania probiotyków i prebiotyków w leczeniu zespołu jelita drażliwego (IBS) oraz przewlekłego zaparcia idiopatycznego.
Otyłość jest uznanym czynnikiem ryzyka chorób sercowo-naczyniowych oraz cukrzycy. Badania z ostatnich lat wskazują również na jej związek z chorobami, takimi jak: nadżerkowe zapalenie przełyku, rak okrężnicy, rak przełyku i choroby pęcherzyka żółciowego. Dotychczas nie ustalono natomiast związku otyłości z innymi (poza rakiem okrężnicy) chorobami dolnego odcinka przewodu pokarmowego. Niniejsze badanie jest pierwszym badaniem próbującym znaleźć taką korelację dla zespołu jelita drażliwego (ZJD).
Badaniami objęto 1691 chorych z krwawieniem z wrzodu żołądka lub dwunastnicy poddanych hemostazie endoskopowej, u których stwierdzono endoskopowe czynniki zwiększonego ryzyka ponownego krwawienia i zgonu.
Podawanie laktulozy jest standardem postępowania terapeutycznego u chorych z EW. Nową propozycją terapeutyczną jest zastosowanie preparatów oczyszczających jelita, dotychczas stosowanych w przygotowaniu pacjentów do kolonoskopii oraz w leczeniu szczególnie uporczywego zaparcia. Preparaty oczyszczające jelito wywołują biegunkę w mechanizmie osmotycznym i w przeciwieństwie do laktulozy nie powodują zmiany kwasowości jelitowej. W przedstawionym badaniu HELP oceniano poprawę stanu neuropsychologicznego chorych z EW po 1. dobie od zastosowania laktulozy, w porównaniu z zastosowaniem roztworu glikolu polietylenowego.
Przeprowadzne dotychczas badania kliniczne z randomizacją potwierdzające skuteczność sigmoidoskopii skriningowej w zmniejszeniu zachorowalności i śmiertelności z powodu raka jelita grubego udowodniły zmniejszenie zachorowalności na ten nowotwór średnio o 18–23%, a śmiertelności o 22–31%. Prezentowane badanie jest zatem kolejnym badaniem klinicznym oceniającym skuteczność interwencji endoskopowej w walce z rakiem jelita grubego.
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.