Rak gruczołu krokowego u pacjenta w starszym wieku
08.06.2018
Prof. dr hab. n. med. Piotr L. Chłosta
Katedra i Klinika Urologii UJ CM, Kraków
Wybrane treści dla pacjenta
-
Mutacje genu BRCA1 i BRCA2 – uwarunkowany genetycznie rak piersi, jajnika, gruczołu krokowego i trzustki
Niektóre nowotwory złośliwe są związane z mutacjami w określonych genach. Wiadomo, że mutacje BRCA1 i BRCA2 zwiększają ryzyko zachorowania na raka piersi, jajnika, gruczołu krokowego i trzustki. Obecnie można wykonać badanie genetyczne pozwalające stwierdzić, czy u danej osoby występuje dana mutacja. O zasadności wykonania takiego badania należy porozmawiać z lekarzem genetykiem. Badanie takie wystarczy wykonać raz w życiu
-
Prostata (gruczoł krokowy, stercz)
Gruczoł krokowy to inaczej prostata, gruczoł sterczowy lub stercz. Prostata znajduje się u mężczyzn w miednicy mniejszej, w okolicy krocza, pod pęcherzem moczowym. Przez stercz przechodzi cewka moczowa, dlatego też gruczoł krokowy wpływa na funkcjonowanie układu moczowo-płciowego. Najczęściej występującym zaburzeniem dotyczącym gruczołu krokowego jest jego łagodny przerost.
-
PSA całkowity – antygen swoisty gruczołu krokowego
PSA (prostate-specific antigen) to enzym produkowany przez gruczoł krokowy. Zwiększone stężenie PSA najczęściej jest spowodowane łagodnym rozrostem gruczołu krokowego, ale może też się wiązać z rakiem. Normy stężenia PSA są różne w zależności od wieku.
-
Biopsja prostaty
Biopsja prostaty jest procedurą diagnostyczną, podczas której lekarz pobiera fragmenty tkanki gruczołu krokowego do badań pod mikroskopem. Zwykle biopsję prostaty wykonuje się przy podejrzeniu raka prostaty. Biopsja jest procedurą inwazyjną, dlatego jej wykonanie należy omówić z lekarzem, ponieważ konieczne może być przygotowanie – odstawienie niektórych leków
-
Rak prostaty - objawy, przerzuty, leczenie, rokowanie
Rak prostaty (inaczej gruczołu krokowego) to nowotwór złośliwy rozwijający się w gruczole krokowym, który stanowi 20% wszystkich nowotworów złośliwych u mężczyzn w Polsce. Zwykle występuje u mężczyzn w starszym wieku i długo nie daje objawów. W leczeniu stosuje się operację, radioterapię i hormonoterapię.
