Zakładanie kolczyków w narządach płciowych u kobiet staje się coraz powszechniejsze. Wraz ze wzrostem popularności tego zabiegu prawdopodobne jest zwiększenie częstości jego powikłań, takich jak zakażenia, urazy i niemożność usunięcia uwięźniętej ozdoby.
Na badanie ultrasonograficzne jamy brzusznej zgłosiła się 30-letnia kobieta ze stomią w prawym dole biodrowym. Dwa miesiące wcześniej w trakcie cięcia cesarskiego uszkodzono jej jelito, co stanowiło podstawę do podjęcia przez chirurga decyzji o wyłonieniu stomii.
Przedstawione w artykule przypadki pacjentek dobrze ilustrują rozmaitość sytuacji klinicznych spotykanych w terapii cukrzycy ciążowej, a jednocześnie unaoczniają konieczność stosowania zasady indywidualizacji terapii cukrzycy.
Pacjentka w wieku 37 lat została przyjęta z powodu zlokalizowanego podskórnie guza w powłoce brzusznej, powiększającego się nieznacznie w czasie miesiączki, bolesnego, stanowiącego źródło sączącej się sporadycznie brązowej wydzieliny.
Pacjentkę, lat 28 w 31. tygodniu drugiej ciąży, przyjęto na oddział neurologiczny po pierwszym w życiu uogólnionym napadzie padaczkowym. W ciągu tygodnia poprzedzającego napad drgawkowy skarżyła się na ból głowy, któremu towarzyszyły mimowolne ruchy choreoatetotyczne kończyn górnych i ruchy dystoniczne ust.
Pacjentka zgłosiła się do poradni przeciwpadaczkowej z powodu planowanej ciąży. W przebiegu padaczki, na którą choruje od 10. roku życia, występują dwa rodzaje napadów: rzadkie (raz na kilka lat) napady toniczno-kloniczne oraz występujące wielokrotnie w ciągu dnia krótkotrwałe, napadowe zaburzenia świadomości.
Na badanie USG jamy brzusznej zgłosiła się 76-letnia kobieta zaniepokojona występowaniem od 2 dni krwi w moczu, bez towarzyszącego bólu.
33-letnia kobieta zgłaszająca ból brzucha oraz nieregularne krwawienia z dróg rodnych, z rozpoznanym zaawansowanym (IV stopień) drobnokomórkowym rakiem szyjki macicy.
W jaki sposób należy prowadzić kontrolę u pacjentki w ciąży z wysokim stężeniem prolaktyny, po przebytej operacji gruczolaka przysadki?
Artykuł stanowi szeroki przegląd wad przewodu pokarmowego płodu możliwych do rozpoznania prenatalnie oraz omówienie ich obrazu po urodzeniu.