medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie wytycznych odnośnie do diagnostyki i terapii par, u których doszło do przynajmniej 3 poronień w I trymestrze lub co najmniej jednego poronienia w II trymestrze ciąży.
Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie aktualnego stanu wiedzy w zakresie diagnostyki i leczenia najczęstszych chorób skóry sromu, z którymi może się zetknąć ginekolog. Omówiona zostanie również rola przygotowania specjalistycznego i pomocy w tego typu przypadkach.
Urodzenie martwe musi zostać potwierdzone przez uprawnionego lekarza lub położną, którzy muszą być obecni przy porodzie i zbadać dziecko (przepis prawny).
Zalecenia odnośnie do porodu powinny uwzględniać zarówno preferencje ciężarnej, jak i jej stan zdrowia oraz przebieg wcześniejszych porodów.
Niniejsze wytyczne opracowano w celu określenia opartych na wiarygodnych i aktualnych danych naukowych zasad postępowania z ciężarnymi (i ich krewnymi) w przypadku wystąpienia wewnątrzmacicznego zgonu płodu (intrauterine fetal death – IUFD) w zaawansowanej ciąży pojedynczej (>24. tc.).
Niniejsze wytyczne opracowano, aby przedstawić aktualne informacje na temat właściwego prowadzenia steroidoterapii u ciężarnych, których dzieci są zagrożone powikłaniami w związku z porodem przedwczesnym lub elektywnym cięciem cesarskim w terminie porodu.
Pierwotny krwotok poporodowy (postpartum haemorrhage – PPH) jest najczęstszą postacią masywnego krwotoku położniczego. Według ogólnie przyjętej definicji pierwotny PPH to utrata co najmniej 500 ml krwi z dróg rodnych następująca w ciągu 24 godzin od porodu.
