Płynoterapia dożylna należy do najczęstszych interwencji podejmowanych w szpitalach, nie zawsze jednak z pełną świadomością, że stanowi jedną z metod farmakoterapii. Nie wszyscy lekarze pamiętają, aby płyny podawane dożylnie traktować jak inne leki, a zatem zlecając ich stosowanie, kierować się wskazaniami i przeciwskazaniami, dokładnie określać rodzaj, dawkę, szybkość i porę (czas) podania oraz monitorować efekty leczenia – zarówno korzystne, jak i niepożądane. Dożylne leczenie płynami jest utrudnione przez to, że nie dysponujemy gotowymi do użycia uniwersalnymi roztworami, które nadawałyby się do stosowania we wszystkich sytuacjach wymagających płynoterapii dożylnej.
Dlatego w nowym wydaniu „Interny Szczeklika” zamieszczono rozdział poświęcony tej kwestii. Przedstawiono w nim nie tylko rodzaje i właściwości płynów infuzyjnych, ale również wskazania do stosowania płynoterapii dożylnej i zasady jej prowadzenia z uwzględnieniem wstępnej intensywnej płynoterapii (resuscytacji płynowej), pokrycia zwykłego zapotrzebowania na płyny i elektrolity oraz uzupełnienia ich niedoborów, a także skorygowania nieprawidłowej dystrybucji płynów w ustroju chorego. Omówiono ponadto możliwe skutki niepożądane i powikłania płynoterapii dożylnej, zasady jej monitorowania oraz postępowanie w wybranych istotnych sytuacjach szczególnych. Ważnym źródłem wiedzy na temat dożylnego leczenia płynami, które wykorzystano, przygotowując rozdział, są brytyjskie wytyczne wydane przez National Institute of Clinical Excellence (NICE) dotyczące dożylnego leczenia płynami osób dorosłych w szpitalach.
Szczegółowe aktualne informacje na temat płynoterapii dożylnej znajdziesz w rozdziale: Dożylne leczenie płynami.
