medycyna praktyczna dla lekarzy
Nefropatia IgA jest jedną z głównych przyczyn przewlekłej choroby nerek i niewydolności nerek wymagającej leczenia nerkozastępczego. Z tego powodu jest przedmiotem międzynarodowych badań mających na celu poznanie patofizjologii oraz naturalnego przebiegu choroby.
W 2016 r. ukazały się nowe wytyczne Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego i Europejskiego Towarzystwa Miażdżycy dotyczące postępowania w dyslipidemiach. Ważną różnicą w porównaniu z poprzednią wersją wytycznych jest podanie zakresów wartości wyjściowych stężenia cholesterolu LDL (LDL-C), przy których zaleca się jego zmniejszenie o co najmniej 50%: 1,8–3,5 mmol/l (70–135 mg/dl) w grupie bardzo dużego ryzyka i 2,6–5,2 mmol/l (100–200 mg/dl) w grupie dużego ryzyka.
Obecnie w pierwszej kolejności zaleca się stosowanie terapii poczwórnej z bizmutem (IPP, tetracyklina, metronidazol, bizmut) albo terapii poczwórnej bez bizmutu (IPP, amoksycylina, klarytromycyna i pochodna nitroimidazolu [metronidazol albo tynidazol]).
W lutym 2016 r. grupa robocza powołana przez European Society of Intensive Care Medicine i Society of Critical Care Medicine opracowała nową definicję sepsy i określiła ją jako „zagrażającą życiu dysfunkcję narządową spowodowaną zaburzoną regulacją odpowiedzi ustroju na zakażenie”.
W 2015 r. ukazały się nowe wytyczne ESC dotyczące postępowania w chorobach osierdzia. W porównaniu z poprzednim dokumentem z 2004 r. uszczegółowiono informacje dotyczące diagnostyki i leczenia zespołów osierdziowych (zespoły objawów podmiotowych i przedmiotowych towarzyszących chorobom osierdzia, do których zalicza się: zapalenie osierdzia, płyn w worku osierdziowym, tamponadę serca i zaciskające zapalenie osierdzia).
W ostatnich latach nastąpił gwałtowny rozwój metod farmakoterapii zakażenia HCV. Przewlekłe WZW typu C można obecnie wyleczyć w zdecydowanej większości przypadków (w niektórych populacjach odsetki wyleczeń sięgają 100%).
W 2015 r. ukazały się nowe wytyczne Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego (ESC) dotyczące postępowania w infekcyjnym zapaleniu wsierdzia (IZW). Zmieniono niektóre zalecenia dotyczące rozpoznawania i leczenia IZW w porównaniu z poprzednim dokumentem z 2009 r.
W nowych wytycznych Europejskiej Rady Resuscytacji i Europejskiego Towarzystwa Intensywnej Terapii (2015) podkreśla się znaczącą rolę wczesnych inwazyjnych interwencji kardiologicznych, terapeutycznego obniżania temperatury ciała (targeted temperature management – TTM) u nieprzytomnych chorych po przywróceniu samoistnego krążenia, oceny rokowania neurologicznego z zastosowaniem powtarzanej oceny wielu parametrów, a także wczesnej rehabilitacji.
W zależności od rodzaju zakażenia układu moczowego (ZUM) różne są kryteria mikrobiologiczne rozpoznania.
W 2015 r. opublikowano pierwsze globalne wytyczne postępowania w ostrym uszkodzeniu nerek (AKI) u pacjentów ze zdekompensowaną marskością wątroby.
Profesor Kliniki Chorób Wewnętrznych Uniwersytetu Jagiellońskiego, pisarz eseista i filozof medycyny, wiceprezes Polskiej Akademii Umiejętności, animator Akademii Młodych "PAUeczka Akademicka".