Choroba refluksowa przełyku (refluks): przyczyny, objawy i leczenie
Choroba refluksowa przełyku to stan, w którym nieprawidłowe zarzucanie treści żołądkowej do przełyku powoduje uciążliwe objawy lub powikłania. Typowymi objawami refluksu są: zgaga oraz uczucie cofania się treści żołądkowej do przełyku, które nasilają się w pozycji leżącej na wznak, przy pochylaniu się, zwłaszcza po obfitym lub tłustym posiłku. W leczeniu stosuje się modyfikację trybu życia oraz leki, głównie hamujące wydzielanie kwasu solnego. Choroba refluksowa przełyku jest chorobą przewlekłą.
W artykule przedstawiono aktualizację wytycznych europejskich dotyczących niewydolności serca w zakresie farmakoterapii przewlekłej niewydolności serca.
W artykule przedstawiono m.in. szczególne postaci nadciśnienia tętniczego oraz odrębności w postępowaniu u chorych w wieku podeszłym, ciąży, w okresie okołooperacyjnym, z chorobą wieńcową, niewydolnością serca, migotaniem przedsionków, wadą zastawkową, cukrzycą, przewlekłą chorobą nerek, otyłością, jaskrą, POCHP i chorobą nowotworową.
Dokument opracowano w ramach projektu Fundacji Centrum Inicjatyw na Rzecz Społeczeństwa oraz Instytutu dla Zdrowej i Lepszej Starości we współpracy z Kliniką Geriatrii Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku.
W artykule przedstawiono zalecenia Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego dotyczące diagnostyki komorowych zaburzeń rytmu serca i nagłego zatrzymania krążenia, leczenia doraźnego i przewlekłego oraz prewencji nagłego zgonu sercowego.
Doktor Alexander Lyon i doktor Teresa López-Fernández, przewodniczący grupy roboczej ds. wytycznych, omawiają pierwsze wytyczne ESC dotyczące kardioonkologii.
Publikujemy treść wytycznych opracowanych przez konsultantów krajowych w dziedzinie medycyny rodzinnej oraz diabetologii dotyczące opieki nad pacjentem z cukrzycą w podstawowej opiece zdrowotnej, z uwzględnieniem opieki koordynowanej.
W artykule przedstawiono wybrane praktyczne informacje i zalecenia dotyczące konsultacji kardiologicznych obejmujących badania diagnostyczne w celu oceny ryzyka sercowo-naczyniowego i włączenie stosownego leczenia.
