Powikłania nadwagi/otyłości. Korzyści wynikające z redukcji masy ciała. Diagnostyka różnicowa
27.09.2020
Zasady postępowania w nadwadze i otyłości w praktyce lekarza rodzinnego
Wytyczne Kolegium Lekarzy Rodzinnych w Polsce,
Polskiego Towarzystwa Medycyny Rodzinnej
oraz Polskiego Towarzystwa Badań nad Otyłością
Lekarz Rodzinny, Wydanie specjalne 3/2017
Wybrane treści dla pacjenta
-
Dieta o małej zawartości FODMAP (dieta zalecana w zespole jelita drażliwego)
Badania wykazały, że węglowodany łatwo fermentujące, słabo wchłaniane i o wysokim ciśnieniu osmotycznym, do których zalicza się fruktozę, laktozę, fruktany oraz alkohole polihydroksylowe mogą nasilać objawy IBS. Uznaje się więc, że dieta o małej zawartości FODMAP jest skuteczną formą leczenia dietetycznego tej choroby.
-
Dieta niskowęglowodanowa w wybranych jednostkach chorobowych
Diety niskowęglowodanowe bywają postrzegane jako remedium na liczne dolegliwości zdrowotne, w tym walkę z nadmiarem kilogramów zdeponowanych w postaci zapasowej tkanki tłuszczowej. W takich modelach żywieniowych udział energii z węglowodanów ulega ograniczeniu na korzyść zarówno tłuszczów, jak i białka, a proporcje makroskładników diety są na ogół indywidualne i zależne od licznych czynników.
-
Dieta w zaparciach
W znacznym stopniu na występowanie zaparć wpływa styl życia i nieprawidłowe nawyki żywieniowe. I choć stres, spożywanie posiłków w pośpiechu oraz brak aktywności fizycznej może sprzyjać zaparciom, to w każdej sytuacji należy wykluczyć zmiany chorobowe i organiczne.
-
Dieta w nadciśnieniu tętniczym
Postępowanie niefarmakologiczne w leczeniu nadciśnienia tętniczego obejmuje m.in. prawidłowo zbilansowaną dietę. Ciśnienie mogą obniżyć: zwiększenie spożycia warzyw i owoców, ograniczenie tłuszczów pochodzenia zwierzęcego oraz zmniejszenie spożycia soli.
-
Dieta w eozynofilowym zapaleniu przełyku
Leczenie należy rozpocząć od wdrożenia odpowiednich zaleceń dietetycznych. Kontrolę objawów chorobowych umożliwia wykluczenie z diety alergenów wywołujących chorobę. Można zastosować jedną z 3 rodzajów terapii dietetycznych.
-
Zalecenia żywieniowe dla pacjentów z wyrównaną i niewyrównaną marskością wątroby
Jednym z podstawowych elementów leczenia marskości wątroby jest zrównoważona, odpowiednio dostosowana do zapotrzebowania organizmu dieta. Ponieważ u pacjentów z marskością wątroby często stwierdza się niedożywienie białkowo-kaloryczne, należy kontrolować stan odżywienia chorego i zwrócić szczególna uwagę na ilość białka i energii w diecie
-
Dieta w przewlekłej niewydolności nerek
Właściwa dieta łagodzi uciążliwe objawy mocznicy. Są to zwłaszcza nudności, wymioty, bóle głowy oraz ogólne osłabienie. Odpowiednia dieta może także spowolnić postęp choroby i odsunąć w czasie leczenie nerkozastępcze.
-
Zalecenia żywieniowe w ostrym i przewlekłym zapaleniu wątroby
Choroby wątroby obejmują szereg jednostek chorobowych, z których najczęściej występują: ostre i przewlekłe zapalenie wątroby, marskość wątroby, choroba stłuszczeniowa wątroby i toksyczne uszkodzenie wątroby. W leczeniu tych chorób żywienie jest podstawowym elementem terapii.
-
Zespół policystycznych jajników (PCOS)
PCOS może być dziedziczny oraz może występować u kobiet, u których doszło do nadmiernej ekspozycji na hormony męskie w życiu płodowym. Zwiększone ryzyko pojawienia się zaburzeń obserwuje się u kobiet z nadwagą lub otyłych, prowadzących niezdrowy tryb życia, u których wcześnie rozpoczął się proces dojrzewania.
-
Dieta w leczeniu otyłości i towarzyszącej jej insulinooporności
U chorych z nadwagą i otyłością nadmiar tkanki tłuszczowej trzewnej stanowi przyczynę rozwoju insulinooporności. Konsekwencją otyłości i insulinooporności może być rozwój zaburzeń gospodarki węglowodanowej (stan przedcukrzycowy i cukrzyca typu 2). Są one powikłaniami metabolicznymi otyłości, a ryzyko ich rozwoju zwiększa się wraz ze wzrostem wskaźnika BMI. Z kolei prawidłowo zbilansowana dieta stanowi podstawę leczenia otyłości oraz prewencji i leczenia jej powikłań metabolicznych.
