Czterech (57%) spośród leczonych pacjentów wytworzyło przeciwciała neutralizujące przeciwko agalzydazie beta, co jest częstym zdarzeniem u mężczyzn, które może wywoływać niepożądane skutki uboczne i ograniczać skuteczność terapii. Warto zauważyć, że ci pacjenci wykazywali tendencję do większego stężenia lizo-Gb3 w osoczu podczas leczenia, w porównaniu z pacjentami bez tych przeciwciał. U jednego z tych pacjentów stosowanie ETZ spowodowało poważne reakcje związane z infuzją (gorączkę i dreszcze), co wymagało podania leków przeciwhistaminowych i kortykosteroidów przed infuzją w celu kontynuowania leczenia.
| Tabela 1. Wyjściowa charakterystyka badanej populacji | ||
|---|---|---|
| Cecha | Grupa badana | Grupa kontrolna |
| wiek w momencie oceny | 24 lata | 22 lata |
| czas trwania leczenia | 10,4 roku (od 9,5 do 10,7 roku) | – |
| rodzaj mutacji | ||
| mutacja przesuwająca ramkę odczytu (ang. frameshift mutation) | 57% | 43% |
| mutacja zmiany sensu (ang. missense mutation) | 43% | 48% |
| inna | 0% | 9% |
| przyczyna wdrożenia diagnostyki | ||
| przesiewowe badanie rodzinne | 71% | 43% |
| akroparestezje | 29% | 43% |
| niewydolność nerek lub albuminuria | 0% | 13% |
| nieleczone stężenie lizo-Gb3 w osoczu (nmol/l) | 118 (89–215) | 102 (65–137) |
| objawy kliniczne klasycznej choroby Fabry’ego (w momencie rozpoznania) | ||
| akroparestezje | 100% | 96% |
| angiokeratoma | 57% | 74% |
| rogówka wirowata | 86% | 81% |
| nadciśnienie tętnicze | 0% | 4% |
| aktualne przyjmowanie ACEI lub ARB | 0% | 17% |
Wnioski
- Autorzy tego badania wyciągnęli wniosek, że jest ono pierwszym, które dostarczyło dowodów klinicznych na to, że leczenie pacjentów płci męskiej z klasyczną chorobą Fabry’ego przed ukończeniem 16 roku życia ma korzystny wpływ na progresję nerkowych i sercowych objawów klinicznych choroby, ocenianych na podstawie pośrednich punktów końcowych. Potwierdzenie, że takie podejście opóźnia lub nawet zapobiega niewydolności nerek i incydentom sercowym, wymaga ich zdaniem kolejnej dekady obserwacji.
- Badacze zwrócili uwagę na fakt, że chorzy byli przez większość czasu leczeni suboptymalną dawką agalzydazy beta, co sugeruje, że zastosowanie pełnej zarejestrowanej dawki prawdopodobnie przyniesie większe korzyści.
- Autorzy tego badania wskazali, że podczas rozważania korzyści i szkód płynących ze stosowania ETZ należy również wziąć pod uwagę ryzyko wytworzenia przeciwciał neutralizujących przeciwko leczeniu i ryzyko potencjalnych reakcji na wlew, zwłaszcza u dzieci.
