Otępienie – choroba Alzheimera i demencja naczyniopochodna
Rozpoznawanie, zapobieganie i sposoby leczenia omawia dr Karolina Piotrowicz.
Rozpoznawanie, zapobieganie i sposoby leczenia omawia dr Karolina Piotrowicz.
Pełny zakres kliniczny obejmuje utajoną chorobę małych naczyń mózgowych wykrywaną przypadkowo w badaniach neuroobrazowych oraz manifestacje kliniczne takie jak udar, otępienie oraz zaburzenia nastroju lub somatyczne.
W artykule członkowie International Working Group przedstawiają aktualne ograniczenia zastosowania wskaźników biologicznych w rozpoznawaniu choroby Alzheimera. Na ich podstawie proponujemy, w jaki sposób należy wykorzystywać wskaźniki biologiczne w celu rozpoznania choroby Alzheimera w praktyce klinicznej.
Podczas wykładu prof. dr hab. n. med. Monika Adamczyk-Sowa omawia zastosowanie przeciwciał monoklonalnych oraz BTKi w terapii chorób neurologicznych.
O najnowszych osiągnięciach w leczeniu choroby Alzheimera i innych postaci otępienia, wynikach badań w zakresie czynników ryzyka, profilaktyki i farmakoterapii na różnych etapach choroby opowiada dr hab. Aleksandra Klimkowicz-Mrowiec, prof. UJ, z Katedry i Kliniki Chorób Wewnętrznych i Gerontologii UJ CM.
Analiza dostępnych danych naukowych dotyczących skuteczności adukanumabu w leczeniu choroby Alzheimera. Początkowo ukończono pomyślnie 3 badania I fazy, w których uczestniczyli zdrowi ochotnicy, osoby z łagodnymi zaburzeniami poznawczymi lub pacjenci we wczesnym okresie choroby, u których oceniano biodostępność, tolerancję, bezpieczeństwo i farmakokinetykę badanego preparatu.
Komentarz dr. n. med. Krzysztofa Banaszkiewicza stanowi podsumowanie wytycznych European Academy of Neurology uzupełnione o wybrane zagadnienia.
Kiedy 8 kwietnia 1906 r. w szpitalu we Frankfurcie zmarła Augusta D., Alzheimer poprosił o przesłanie jej mózgu do Monachium. Przez kolejne miesiące prowadził badania, które miały zapisać się w historii medycyny.
Przedstawiamy dane naukowe, obecną praktykę kliniczną i uzgodnione wytyczne opracowane w czasie projektu National Institute of Health, poświęconego omamom wzrokowym w ważnych i powodujących duże obciążenie zdrowotne chorobach, takich jak choroby oczu, otępienie i choroba Parkinsona.
Wyniki dotychczas przeprowadzonych badań sugerują, że upośledzenie funkcjonowania poznawczego jest jednym z częstych działań niepożądanych ujawniających się po krótkim okresie przyjmowania leków o właściwościach przeciwcholinergicznych. Nie wiadomo zarazem, czy długoterminowe stosowanie leków o takim mechanizmie działania przyczynia się do zwiększenia ryzyka rozwinięcia się otępienia. Autorzy omawianej pracy podjęli próbę zbadania tego problemu klinicznego.
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.