Ujemny wynik jednokrotnego CUS pozwala z dużym prawdopodobieństwem wykluczyć ZŻG kończyny dolnej u kobiet w okresie ciąży i 3 miesiące po porodzie w populacji, w której ZŻG została potwierdzona u około 10% badanych. Ujemny wynik jednokrotnego CUS pozwala z dużym prawdopodobieństwem wykluczyć ZŻG kończyny dolnej u kobiet w okresie ciąży i 3 miesiące po porodzie w populacji, w której ZŻG została potwierdzona u około 10% badanych. ---------------------------
Podejmowanie decyzji o przetoczeniu KKCz u chorych obciążonych dużym ryzykiem rozwoju chorób układu sercowo-naczyniowego, operowanych z powodu złamania bliższego odcinka kości udowej przy stężeniu Hb <8 g/dl, w porównaniu z przetaczaniem przy stężeniu Hb <10 g/dl, wiązało się z podobnym ryzykiem: zgonu, niezdolności do samodzielnego poruszania się po 60 dniach od operacji oraz rozwoju powikłań pooperacyjnych.
U chorych z bólem w klatce piersiowej przyjętych na oddział ratunkowy z podejrzeniem OZW oznaczanie hsTnI albo cTnI pozwoliło wykluczyć zawał serca, jeśli stężenie cTn po 3 h od przyjęcia nie przekraczało 99. centyla (zakładając wyjściowe prawdopodobieństwo zawału serca 23%, ryzyko wyniku fałszywie ujemnego wynosiło 4/1000 chorych).
Dożylny wlew immunoglobulin nie przyniósł dodatkowych korzyści (w porównaniu z placebo) w leczeniu potwierdzonej lub podejrzewanej sepsy noworodkowej.
U chorych wentylowanych mechanicznie na OIT odkażanie jamy ustnej (u ponad 90% chlorheksydyną) wiąże się z mniejszym ryzykiem wystąpienia VAP.
U chorych z podejrzeniem ZP 4 skale diagnostyczne (skala Wellsa, uproszczona skala Wellsa, zmodyfikowana skala genewska i uproszczona skala genewska) w połączeniu z oznaczeniem DD
U chorych z podejrzeniem ZP 4 skale diagnostyczne (skala Wellsa, uproszczona skala Wellsa, zmodyfikowana skala genewska i uproszczona skala genewska) w połączeniu z oznaczeniem DD mają podobną trafność diagnostyczną w wykluczeniu ZP.
U chorych z OZW zakwalifikowanych do koronarografii i leczenia rewaskularyzacyjnego wykonanie zabiegu z dostępu przez tętnicę promieniową, w porównaniu z dostępem przez tętnicę udową, po 30 dniach od zabiegu wiązało się z podobnym ryzykiem zgonu z jakiejkolwiek przyczyny, zawału serca, udaru mózgu i poważnego krwawienia niezwiązanego z CABG, ale z mniejszym ryzykiem dużych powikłań naczyniowych.
U osób w stanie pourazowego wstrząsu hipowolemicznego podaż jako pierwszego płynu resuscytacyjnego dożylnych roztworów hipertonicznych w porównaniu z podażą 0,9% roztworu NaCl nie wpływała na ryzyko zgonu w ciągu 28 dni oraz do wypisu ze szpitala.
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.