Nie dysponujemy dokładnymi danymi epidemiologicznymi dotyczącymi częstości występowania zaburzeń rytmu serca w Polsce, jednak systematyczne zwiększanie się liczby dzieci i młodzieży zgłaszających się z tego powodu do poradni lub na oddziały kardiologiczne wskazuje, że rozpoznaje się je coraz częściej.
W artykule autor udziela odpowiedzi na pytania kliniczne związane z antykoagulacją w okresie okołooperacyjnym u chorych leczonych warfaryną, m.in. dotyczące oceny ryzyka powikłań zakrzepowo-zatorowych i krwawienia, wstrzymywania leczenia warfaryną i leczenia pomostowego heparyną.
W artykule przedstawiono zalecenia i wybrane informacje istotne dla codziennej praktyki klinicznej dotyczące postępowania diagnostycznego i leczenia choroby tętnic obwodowych: tętnic szyjnych, tętnic kręgowych, tętnic kończyn górnych, tętnic trzewnych, tętnic nerkowych i tętnic kończyn dolnych.
U chorych z podejrzeniem ZP 4 skale diagnostyczne (skala Wellsa, uproszczona skala Wellsa, zmodyfikowana skala genewska i uproszczona skala genewska) w połączeniu z oznaczeniem DD mają podobną trafność diagnostyczną w wykluczeniu ZP.
U chorych z OZW zakwalifikowanych do koronarografii i leczenia rewaskularyzacyjnego wykonanie zabiegu z dostępu przez tętnicę promieniową, w porównaniu z dostępem przez tętnicę udową, po 30 dniach od zabiegu wiązało się z podobnym ryzykiem zgonu z jakiejkolwiek przyczyny, zawału serca, udaru mózgu i poważnego krwawienia niezwiązanego z CABG, ale z mniejszym ryzykiem dużych powikłań naczyniowych.
Peptydy natriuretyczne (PN) są fizjologicznie wytwarzane głównie w przedsionkach serca. Przedsionkowy peptyd natriuretyczny (ANP) jest magazynowany głównie w ziarnistościach kardiomiocytów przedsionków i dostępny do szybkiego uwalniania.
W artykule przedstawiono wybrane informacje istotne dla codziennej praktyki klinicznej dotyczące m.in. rozpoznawania ostrych zespołów wieńcowych bez przetrwałego uniesienia odcinka ST, oceny rokowania oraz zalecenia dotyczące farmakoterapii i leczenia inwazyjnego, jak również postępowania w szczególnych grupach chorych, m.in. w podeszłym wieku, u chorych na przewlekłą chorobę nerek, z niewydolnością serca, z niedokrwistością i z powikłaniami leczenia przeciwzakrzepowego.
U osób w stanie pourazowego wstrząsu hipowolemicznego podaż jako pierwszego płynu resuscytacyjnego dożylnych roztworów hipertonicznych w porównaniu z podażą 0,9% roztworu NaCl nie wpływała na ryzyko zgonu w ciągu 28 dni oraz do wypisu ze szpitala.
Tłumaczenie zawiera wszystkie swoiste zalecenia sformułowane przez autorów wytycznych na podstawie wiarygodnych i aktualnych danych naukowych pochodzących z artykułów opublikowanych do czerwca
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.