Czy podawać glikokortykosteroidy u chorych z cieżką sepsą lub we wstrząsie septycznym?
U chorych z ciężką sepsą lub we wstrząsie septycznym GKS stosowane w małej dawce przez >=5 dni zmniejszają ryzyko zgonu w okresie 28 dni obserwacji.
U chorych z ciężką sepsą lub we wstrząsie septycznym GKS stosowane w małej dawce przez >=5 dni zmniejszają ryzyko zgonu w okresie 28 dni obserwacji.
Lekarze, którzy pracowali na oddziale intensywnej terapii przed 25 laty, pamiętają, że u chorych w stanie wstrząsu septycznego stosowano wówczas glikokortykosteroidy (GKS) dożylnie w dużych dawkach - niekiedy przekraczających 2 g metyloprednizolonu dziennie.
U chorych w stanie wstrząsu septycznego hydrokortyzon w porównaniu z placebo nie zmniejszył ryzyka zgonu w ciągu 28 dni obserwacji – badanie CORTICUS.
Każdego roku na całym świecie na sepsę choruje około 42 000 dzieci. Mimo intensywnego leczenia ponad 1/5 z nich umiera, co sprawia, że sepsa jest drugą pod względem częstości przyczyną zgonów dzieci do 14. roku życia.
Sepsa jest częstą chorobą charakteryzującą się współwystępowaniem zakażenia i ogólnoustrojowej reakcji zapalnej.
Sepsa to stan ogólnoustrojowej reakcji zapalnej na zakażenie, w związku z czym podstawowym warunkiem sukcesu terapeutycznego u chorych z sepsą jest skuteczne leczenie infekcji.
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.