52-letni pacjent z podejrzeniem raka płuca

Pytanie 1. Z uwagi na wyjściowy stopień zaawansowania choroby leczenie powinno obejmować:

Chory został wstępnie zakwalifikowany do radykalnej chemioradioterapii z wykorzystaniem cisplatyny i etopozydu.

Pytanie 2. Aby móc przeprowadzić leczenie w sposób zgodny ze standardami należy:

W wykonanych badaniach obrazowych mózgowia nie stwierdzono obecności przerzutów w ośrodkowym układzie nerwowym. Natomiast w badaniu PET-TK, poza zaawansowanym procesem nowotworowym w klatce piersiowej, uwidoczniono powiększone (do 15 mm) trzy węzły chłonne szyjne na poziomie chrząstki tarczowatej z silnym pobudzeniem metabolicznym (SUV 11, wartość referencyjna SUV 2,1).

Pytanie 3. Dalsze postępowanie powinno uwzględniać:

Wykonano badanie USG z biopsją węzłów chłonnych, a w badaniu mikroskopowym potwierdzono obecność komórek nowotworowych raka gruczołowego. W wyniku obecności przerzutów poza regionalnymi węzłami chłonnymi chory został zdyskwalifikowany od radykalnej chemioradioterapii, zakwalifikowany do leczenia systemowego.

Pytanie 4. Z uwagi na zaawansowanie choroby, do wyboru optymalnego rodzaju leczenia systemowego konieczne jest:

Pacjent został zakwalifikowany do leczenia afatynibem, spełniając kryteria programu lekowego. Tolerancja leczenia była dobra, nie zaobserwowano występowania istotnych działań niepożądanych wymagających przerwania leczenia. W kontrolnych badaniach obrazowych przeprowadzanych zgodnie z zaleceniami uwzględnionymi w kryteriach monitorowania programu lekowego, stwierdzono kolejno częściową regresję (PR) a następnie stabilizację choroby (SD) zmian mierzalnych wg kryteriów RECIST 1.1. W badaniu TK przeprowadzonym po nieco ponad 11 miesiącach od rozpoczęcia leczenia wymiary zmian mierzalnych wzrosły o ponad 20% i zgodnie z kryteriami RECIST 1.1 stwierdzono progresję choroby PD. Z tego powodu leczenie afatynibem przerwano.

Pytanie 5. Przed decyzją dotyczącą wyboru drugiej linii leczenia należy: