Kiedy operować torbiele jajnika?
Wysłuchaj wypowiedzi prof. Artura Czekierdowskiego.
Wysłuchaj wykładu prof. Moniki Bekiesińskiej-Figatowskiej.
Wysłuchaj wypowiedzi prof. Moniki Bekiesińskiej-Figatowskiej.
Wysłuchaj wykładu prof. Artura Czekierdowskiego.
O tym, czy w Polsce zachowane są standardy nowoczesnego leczenia raka jajnika i możliwy jest dostęp do skutecznych, nowoczesnych terapii mówi prof. Paweł Blecharz z Centrum Onkologii-Instytutu im. Marii Skłodowskiej-Curie (Oddział w Krakowie).
Uzgodnione stanowisko North American Menopause Society dotyczące terapii hormonalnej stanowi aktualizację podobnego dokumentu z 2012 roku i wyznacza kierunki przyszłych badań.
Czy doroczne spotkanie ASCO przyniosło nowe informacje na temat stosowania inhibitorów PARP w 1. linii leczenia chorych na raka jajnika? Czy stosować cytoredukcję u chorych z nawrotowym rakiem jajnika? Czy przyszłością w terapii tego nowotworu będą atoszczepionki? Mówi prof. dr hab. n. med. Paweł Blecharz z Kliniki Ginekologii Onkologicznej Centrum Onkologii – Instytutu im. Marii Skłodowskiej-Curie (Oddział w Krakowie).
Celem publikacji jest przedstawienie kryteriów, na których podstawie pacjentki z torbielami jajnika można leczyć w poradni ginekologicznej o charakterze ogólnym lub w ośrodku ginekologicznym o profilu onkologicznym.
U kobiet nienależących do grupy dużego ryzyka raka jajnika, u których nie stwierdza się objawów podmiotowych i/lub przedmiotowych nie należy prowadzić badań przesiewowych w kierunku tego nowotworu – zaznaczają eksperci USPSTF.
Jakie badania należy wykonywać w ramach kontroli po leczeniu z powodu raka jajnika? Z jaką częstotliwością zlecać badania kontrolne, aby zapewnić bezpieczeństwo pacjentkom?
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
Blog Katarzyny Kubisiowskiej
Lista pozaekranowych nieszczęść księżniczki Lei jest dłuższa niż wszystkie razem wzięte części „Gwiezdnych wojen”. Przerażające i poruszające. Czym? Tym, że do opisu choroby psychicznej brakuje języka. To znaczy jest – ale stygmatyzujący, wykluczający.