Powikłania leczenia przeciwnowotworowego

  • Powikłania krwotoczne u chorych leczonych inhibitorami kinazy VEGFR

  • Profilaktyka i leczenie działań niepożądanych radioterapii manifestujących się na skórze. Zalecenia MASCC

    Profilaktyka i leczenie działań niepożądanych radioterapii manifestujących się na skórze. Zalecenia MASCC

    Zalecenia przedstawione w opracowaniu przygotowała grupa robocza Skin Toxicity Group powołana przez międzynarodowe wielospecjalistyczne stowarzyszenie zajmujące się badaniami i edukacją w zakresie postępowania wspierającego chorych na nowotwory złośliwe – Multinational Association for Supportive Care in Cancer (MASCC). Członkami grupy roboczej są eksperci z zakresu dermatologii, onkologii, opieki paliatywnej, jakości życia związanej ze zdrowiem oraz działań niepożądanych środków leczniczych. Udzielili oni odpowiedzi na pytania dotyczące zapobiegania oraz leczenia wczesnych i późnych skórnych działań niepożądanych radioterapii.

  • Wynaczynienie leków przeciwnowotworowych. Zalecenia ESMO i EONS - komentarz

    Dane dotyczące częstości występowania wynaczynień i tworzenia miejscowych nacieków przez chemioterapeutyki, są ograniczone z powodu braku centralnych rejestrów zbierających informacje o takich powikłaniach. Częstość tych zdarzeń znacznie się różni – w różnych publikacjach wymienia się wartości od 0,01% do 7%.

  • Małopłytkowość związana ze stosowaniem oksaliplatyny - komentarz

    Główną przyczyną małopłytkowości związanej ze stosowaniem oksaliplatyny jest łagodna supresja szpiku kostnego, podobna do tej, którą powodują inne związki oparte na platynie.

  • Skórne działania niepożądane leków ukierunkowanych molekularnie

    Najczęstszym skórnym działaniem niepożądanym jest osutka grudkowo-krostkowa; nierzadko występuje również suchość skóry, świąd oraz zespół ręka-stopa. U chorych przyjmujących leki przeciwnowotworowe ukierunkowane molekularnie bardzo duże znaczenie ma utrzymywanie odpowiedniego nawilżenia skóry.

  • Postępy w opanowywaniu skórnych działań niepożądanych leków ukierunkowanych molekularnie

    Coraz lepsza znajomość biologii nowotworów umożliwia opracowywanie nowych leków o innowacyjnych mechanizmach działania. Nieprawidłowości skutkujące transformacją komórek i ich niepohamowaną proliferacją wynikają zwykle z utraty kontroli nad prawidłowym przebiegiem szlaków sygnałowych, które regulują procesy różnicowania i/lub proliferacji.

  • Ostre i przewlekłe powikłania leczenia onkologicznego ze strony przewodu pokarmowego

    W artykule omówiono najczęstsze scenariusze kliniczne i problemy kliniczne u chorych z objawami ze strony przewodu pokarmowego po leczeniu onkologicznym. Nie jest to systematyczny wykład, uwzględniono jedynie niektóre istotne aspekty patofizjologii, diagnostyki i leczenia.

  • Potransplantacyjne zespoły limfoproliferacyjne: czynniki ryzyka, klasyfikacja oraz zalecenia terapeutyczne

    Potransplantacyjne zespoły limfoproliferacyjne cechują się różnorodnym obrazem klinicznym. Mogą, wystąpić u biorców przeszczepów narządów oraz biorców macierzystych komórek. Ryzyko rozwoju chłoniaka u chorych jest większe o 20–120% w porównaniu z populacją ogólną; ryzyko to w pewnym zakresie zależy od stopnia immunosupresji.

  • Narastający problem kliniczny uszkodzeń wątroby indukowanych chemioterapią

    Uszkodzenie wątroby indukowane chemioterapią jest istotnym i coraz częstszym problemem, z którym stykają się specjaliści zajmujący się chirurgią wątroby, zwłaszcza w perspektywie coraz częstszego stosowania przedoperacyjnej chemioterapii. Nie ma jeszcze możliwości oceny ryzyka rozwoju tych uszkodzeń, ale szkody mogą się okazać znaczne i przyczyniać się do zwiększenia częstości powikłań i śmiertelności oraz wpływać negatywnie na możliwość wykonania doszczętnego zabiegu chirurgicznego. Z tego względu zasadnicze znaczenie ma prawidłowa identyfikacja chorych zagrożonych ryzykiem rozwoju tego typu zaburzeń.

  • Leczenie bólu spowodowanego przerzutami w kręgosłupie: rola przezskórnych technik wzmacniania kręgów

    Każdego roku u około 5% chorych na nowotwory złośliwe dochodzi do powstania przerzutów w kręgosłupie. Mediana czasu przeżycia chorych z takimi przerzutami wynosi 10 miesięcy, a głównym celem leczenia w tych przypadkach jest skuteczne łagodzenie bólu oraz zapobieganie lub leczenie niestabilności kręgu. Rzadko stosowanym, ale skutecznym sposobem postępowania u takich chorych (w szczególności, gdy ból ma charakter osiowy) są przezskórne techniki wzmacniania kręgów, takie jak wertebroplastyka, kifoplastyka i skifoplastyka, które szczegółowo omówili autorzy niniejszego artykułu. W tekście podano także precyzyjne wskazania oraz przeciwwskazania (względne i bezwzględne) do zastosowania przezskórnych technik wzmacniania kręgów. Określono również warunki doboru chorych.

24 artykuły - strona 2 z 3

Napisz do nas

Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek, zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.

Przegląd badań

Rak po polsku

Blog Katarzyny Kubisiowskiej

Leia, Carrie, „wariatka”

Lista pozaekranowych nieszczęść księżniczki Lei jest dłuższa niż wszystkie razem wzięte części „Gwiezdnych wojen”. Przerażające i poruszające. Czym? Tym, że do opisu choroby psychicznej brakuje języka. To znaczy jest – ale stygmatyzujący, wykluczający.