Co to jest badanie stężenia fibrynogenu i na czym polega?
Fibrynogen jest białkiem, które można znaleźć w krążącej krwi. Produkowany jest w wątrobie. Jego główną rolą jest tworzenie skrzepu, a więc zapobieganie krwawieniom. Pomimo że znajduje się w naszym krwiobiegu, skrzepy tworzy tylko w określonych okolicznościach, gdy pod wpływem czynników krzepnięcia zostaje „aktywowany”. Jego ilość oznaczana we krwi pozwala ocenić możliwość sprawnego krzepnięcia krwi, a także – pośrednio – świadczy o prawidłowej pracy wątroby. Jeżeli bowiem jest ona uszkodzona, ilość wyprodukowanego fibrynogenu może być mniejsza niż u osób zdrowych.
Stężenie fibrynogenu może ulegać zmianom w takich sytuacjach, jak:
- Ciężkie uszkodzenia wątroby (powodowane, np. przez zapalenie, niewydolność, guzy wątroby) – stężenie fibrynogenu jest zmniejszone.
- Wrodzone nieprawidłowości dotyczące produkcji fibrynogenu (uwarunkowane genetycznie, np. tak zwana afibrynogenemia, czyli brak fibrynogenu; hipofibrynogenemia – niedobór).
- Zwiększone zużycie, objawiające się zmniejszonym stężeniem fibrynogenu – podczas wzmożonego krzepnięcia, jak w tzw. zespole rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego (w przebiegu, np. zakażeń, urazów, zapaleń).
- U osób w wieku podeszłym, otyłych, palących tytoń, u kobiet ciężarnych – zwiększenie stężenia fibrynogenu.
- W stanach ostrych, jak zawał serca, udar niedokrwienny mózgu, zakrzepica żylna lub zator tętnicy płucnej – zwiększone stężenie fibrynogenu może wiązać się z powikłaniami zakrzepowymi (zwiększoną skłonnością do tworzenia się zakrzepów).
- W stanach zwiększonej utraty białek, np. w chorobach nerek, może dochodzić do zwiększenia produkcji fibrynogenu jako reakcji kompensującej straty.
Prawidłowe wartości wynoszą 1,5–3,5 g/dl.
Jakie są wskazania do badania stężenia fibrynogenu?
Badanie wykonuje się wraz z innymi parametrami pozwalającymi na ocenę całościową układu krzepnięcia – zarówno w stanach nadmiernych krwawień, jak i zwiększonego krzepnięcia krwi. Ponadto, jak wspomniano wcześniej, stężenie fibrynogenu pozwala pośrednio ocenić funkcję wątroby, jest więc istotnym parametrem u pacjentów z chorobami wątroby.
Jak przebiega badanie stężenia fibrynogenu?
Badanie polega na pobraniu próbki krwi z żyły i poddaniu jej analizie, następnie otrzymujemy wynik.
Jakie powikłania mogą wystąpić po wykonaniu badania stężenia fibrynogenu? Jak postępować po badaniu?
Pobieranie krwi jest rutynowo wykonywaną, bezpieczną procedurą. U bardzo małej liczby osób zaobserwować można takie powikłania, jak zasinienie i niewielki obrzęk w miejscu wkłucia – aby zmniejszyć prawdopodobieństwo ich wystąpienia, pielęgniarka może poprosić o uciśnięcie miejsca pobrania krwi jałowym gazikiem.