×
COVID-19: wiarygodne źródło wiedzy

Dirofilarioza


Klinika Chorób Zakaźnych i Hepatologii
Uniwersytecki Szpital Kliniczny w Białymstoku

Co to jest dirofilarioza i jaka jest jej przyczyna?

Dirofilarioza jest chorobą odzwierzęcą. Za rozwój choroby u ludzi odpowiedzialne są dwa gatunki nicieni: Dirofilaria immitis oraz Dirofilaria repens. Do zakażenia człowieka dochodzi przypadkowo, gdyż naturalnymi żywicielami jak również rezerwuarem dirofilarii są domowe i dzikie zwierzęta mięsożerne, najczęściej: psy, koty, wilki, kojoty, lisy, piżmaki. Z tego powodu w ciele człowieka pasożyty nie osiągają postaci dorosłej oraz nie powstają formy potomne, czyli mikrofilarie. Większość larw, które dostają się do organizmu człowieka obumiera. Cykl życiowy dirofilarii składa się z pięciu etapów, przebiegających w organizmach kręgowców oraz komarów będących żywicielami pośrednimi oraz wektorami (przenosicielami). Podobnie do innych filarii, dirofilarie zawierają w sobie endosymbionta – bakterię Wolbachia, która odgrywa pewną rolę w przebiegu infekcji, m.in. nasila odpowiedź zapalną na obecność pasożyta. Dirofilarioza najczęściej przebiega u ludzi w dwóch postaciach klinicznych: jako guzki podskórne lub jako śródmiąższowa choroba płuc. W wielu przypadkach choroba jest bezobjawowa.

Jak często występuje dirofilarioza?

Dirofilarioza występuje na całym świecie. Temperatura poniżej 14°C hamuje rozwój pasożyta, dlatego też większość infekcji stwierdza się w cieplejszych strefach klimatycznych. W Europie choroba występuje endemicznie wokół basenu Morza Śródziemnego, a najwięcej zakażeń notuje się we Włoszech, Francji, Grecji i Hiszpanii.

Jak się objawia dirofilarioza?

Zakażenie Dirofilaria immitis zwykle jest związane z obecnością okrągłego cienia w płucach świadczącego o ludzkiej dirofilariozie płucnej (ang. human pulmonary dirofilariasis – HPD), ale również powoduje chorobę skóry lub spojówek, a sporadycznie zmiany guzkowe w wątrobie, eozynofilowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zakażenie gałki ocznej, tkanki tłuszczowej wewnątrzbrzusznej czy jąder. Większość chorych (60%) z dirofilariozą płucną nie prezentuje objawów klinicznych, jednak gdy one wystąpią, są to zwykle zlokalizowany ból za mostkiem, kaszel, krwioplucie, świsty w klatce piersiowej, umiarkowana gorączka, dreszcze, ogólne osłabienie. W przypadku lokalizacji pasożyta w gałce ocznej, chorobie towarzyszy ból oka oraz obecność mętów lub mroczków przed oczami. Zakażenie Dirofilaria repens jest najczęstszą i najbardziej rozpowszechnioną dirofilariozą na świecie, a najczęstszą jej manifestacją są guzki podskórne lub podśluzówkowe. Możliwe jest zajęcie gałki ocznej, a pasożyt jest wówczas widoczny pod spojówką. Częstą manifestacją choroby jest również guzek piersi, który może być błędnie rozpoznany jako proces nowotworowy.

Co robić w przypadku wystąpienia objawów dirofilariozy?

W przypadku wystąpienia opisanych wyżej objawów u osoby przebywającej na terenach endemicznego występowania choroby należy zgłosić się do lekarza.

W jaki sposób lekarz ustala rozpoznanie dirofilariozy?

Największym problemem związanym z rozpoznaniem dirofilariozy jest błędna początkowa diagnoza wskazująca na guz pierwotny lub przerzuty do płuc. Pomocne w potwierdzeniu dirofilariozy mogą być: badania krwi (m.in. badania serologiczne), badania obrazowe (RTG klatki piersiowej, tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny, badanie ultrasonograficzne), biopsja oraz badanie histologiczne.

Jakie są metody leczenia dirofilariozy?

W leczeniu dirofilariozy stosuje się leki przeciwpasożytnicze. Ich zastosowanie po usunięciu guzków nie jest zalecane, natomiast podaje się je wówczas, gdy istnieje uzasadnione ryzyko występowania dodatkowych guzków, m.in. w narządach wewnętrznych. Niekiedy zaleca się również jednoczesną antybiotykoterapię skutecznie zwalczającą endosymbionty Wolbachia.

Czy możliwe jest całkowite wyleczenie dirofilariozy?

Rokowanie w przypadku rozpoznanej i leczonej dirofilariozy jest bardzo dobre. Powikłania zdarzają się rzadko i zwykle są to: niewielki zawał płuca lub nadkażenie bakteryjne.

Co trzeba robić po zakończeniu leczenia dirofilariozy?

Brak szczególnych zaleceń dotyczących postępowania po zakończeniu leczenia dirofilariozy.

Co robić, aby uniknąć zachorowania na dirofilariozę?

Sposobem uniknięcia zakażenia jest ochrona przed ukłuciami komarów w rejonach endemicznego występowania choroby.

05.06.2017
Zobacz także
  • Dientameboza
Wybrane treści dla Ciebie
  • Blastocystoza
  • Toksokaroza
  • Dientameboza
  • Filariozy
  • Bąblowica
  • Leiszmanioza
  • Toksoplazmoza
  • Przywrzyce jelitowe
  • Kryptosporydioza
  • Babeszjoza
Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta