×
COVID-19: wiarygodne źródło wiedzy

Choroby od A do Z

  • Naczyniak włośniczkowy oczodołu i powiek

    Naczyniak włośniczkowy oczodołu i powiek

    Naczyniak włośniczkowy to łagodny guz zbudowany z komórek śródbłonka z wąskimi kanałami naczyniowymi wypełnionymi krwią. W 30% przypadków stwierdza się go przy urodzeniu, w pozostałych – do 6. miesiąca życia. Dziewczynki chorują znacznie częściej niż chłopcy.

  • Naczyniaki

    Naczyniaki

    Większość naczyniaków nie wymaga leczenia, a jedynie obserwacji i w przypadku naczyniaków narządów wewnętrznych okresowej kontroli w badaniach obrazowych, najczęściej USG. Duża część naczyniaków powierzchownych ulega samoistnemu zanikowi.

  • Naczyniaki okolic oczu

    Naczyniaki okolic oczu

    Naczyniaki mają w przeważającej większości charakter łagodnych nowotworów tkanek miękkich, często traktowane są także jako zaburzenia rozwojowe. Są to zmiany związane z nieprawidłowościami układu naczyniowego.

  • Naczyniakowłókniak młodzieńczy

    Naczyniakowłókniak młodzieńczy

    Naczyniakowłókniak młodzieńczy to guz nosogardła występujący prawie wyłącznie u chłopców i młodych mężczyzn w okolicach okresu dojrzewania.

  • Nadciśnienie płucne

    Nadciśnienie płucne

    Nadciśnienie płucne nie jest jedną prostą jednostką chorobową, ale w jego skład wchodzi wiele różnych chorób, dla których wspólną cechą jest wzrost ciśnienia w tętnicy płucnej, a nieleczone prowadzą do przeciążenia i niewydolności prawej komory serca.

  • Nadciśnienie przewlekłe u kobiet w ciąży

    Nadciśnienie przewlekłe u kobiet w ciąży

    Nadciśnienie przewlekłe dotyczy ok. 1% kobiet w ciąży. W większości przypadku (ok. 95%) jest to nadciśnienie pierwotne (samoistne), w pozostałych przypadkach związane jest najczęściej z chorobami nerek, naczyń lub zaburzeniami endokrynologicznymi.

  • Nadciśnienie tętnicze

    Nadciśnienie tętnicze

    Nadciśnienie tętnicze to trwałe podniesienie ciśnienia tętniczego, którego wartość wynosi wówczas 140/90 mm Hg lub więcej. Nadciśnienie tętnicze zwykle przez wiele lat nie powoduje objawów i jeśli wartość ciśnienia tętniczego nie jest regularnie kontrolowana, zostaje wykryte w momencie pojawienia się powikłań dotyczących różnych narządów (np. serca, nerek, mózgu). Leczenie polega na modyfikacji stylu życia – odpowiedniej aktywności fizycznej i utrzymywaniu prawidłowej masy ciała, a także przyjmowaniu leków obniżających ciśnienie.

  • Nadciśnienie tętnicze u ciężarnych

    Nadciśnienie tętnicze u ciężarnych

    Nadciśnienie ciążowe to zwiększone ciśnienie krwi ≥140/90 stwierdzane po raz pierwszy po 20 tygodniu ciąży bez towarzyszącego białkomoczu i powracające do wartości prawidłowych w ciągu 12 tygodni po porodzie.

  • Nadciśnienie u pacjentów z chorobami nerek (nadciśnienie miąższowonerkowe)

    Nadciśnienie u pacjentów z chorobami nerek (nadciśnienie miąższowonerkowe)

    Nadciśnienie u pacjentów z chorobami nerek (inaczej: nadciśnienie miąższowonerkowe) to nadciśnienie tętnicze, które jest spowodowane chorobą nerek. Nadciśnienie tętnicze rozwija się u ponad 90% pacjentów z przewlekłą chorobą nerek. Leczenie polega na ograniczeniu podaży soli do 5–6 g/dobę, a także przyjmowaniu leków obniżających ciśnienie.

  • Nadciśnienie ukryte

    Nadciśnienie ukryte

    Czasami spotykamy się z sytuacją przeciwną do "nadciśnienia białego fartucha" - pomiary gabinetowe wskazują na prawidłowe wartości ciśnienia tętniczego, a pomiary domowe lub ABPM świadczą o nadciśnieniu. Sytuację taką określamy jako nadciśnienie ukryte.

  • Nadciśnienie wtórne

    Nadciśnienie wtórne

    O nadciśnieniu wtórnym mówimy w tych stosunkowo rzadkich przypadkach, gdy udaje się wykryć konkretną, pojedynczą, zwykle możliwą do usunięcia przyczynę nadciśnienia tętniczego.

  • Nadczynność tarczycy

    Nadczynność tarczycy

    Nadczynność tarczycy jest jedną z najczęstszych chorób endokrynologicznych; dotyczy ok. 1–2% dorosłych w Polsce. Chorują głównie kobiety w wieku 20–40 lat, natomiast rzadko zdarza się u dzieci.

  • Nadczynność tarczycy u dzieci

    Nadczynność tarczycy u dzieci

    Nadczynność tarczycy to zespół objawów klinicznych, zależnych od działania na receptory tkanek docelowych nadmiaru hormonów tarczycowych.

  • Nadczynność tarczycy w ciąży

    Nadczynność tarczycy w ciąży

    Najczęstszą przyczyną nadczynności tarczycy u kobiet w ciąży jest choroba Gravesa i Basedowa.

  • Nadkrzepliwość

    Nadkrzepliwość

    Nadkrzepliwość (trombofilia), to skłonność do występowania zmian zakrzepowych w układzie krążenia.

  • Nadmierne wydzielanie potu (<i>Hyperhidrosis</i>)

    Nadmierne wydzielanie potu (Hyperhidrosis)

    Nadmierne wydzielanie potu może występować w obrębie wybranych okolic ciała (głównie dłonie, pachy, stopy), ale może również być uogólnione (dotyczy wtedy całej skóry).Najczęściej zależy od osobniczej skłonności i wykazuje związek ze stresem, lękiem czy innymi emocjami.

  • Nadmierny wzrost dziecka

    Nadmierny wzrost dziecka

    Dziecko z nadmiernym wzrostem jest istotnie wyższe od swoich rówieśników, zwracając tym uwagę rodziców i otoczenia. Nadmierny wzrost jest na ogół uwarunkowany rodzinnie i ujawnia się zwykle przed okresem pokwitania, przy zachowanych prawidłowych proporcjach budowy.

  • Nadpłytkowość samoistna

    Nadpłytkowość samoistna

    Nadpłytkowość samoistna jest chorobą nowotworową szpiku kostnego, charakteryzuje ją znacznie zwiększone wytwarzanie płytek krwi, które dodatkowo mogą nieprawidłowo funkcjonować.

  • Nadwrażliwość na pokarmy

    Nadwrażliwość na pokarmy

    Nadwrażliwość na pokarmy to nadmierna, patologiczna i nieadekwatna do sytuacji reakcja organizmu na jakąś substancję, której spożycie może wywołać objawy ze strony różnych narządów i układów. Do reakcji nadwrażliwości mogą się przyczynić składniki pokarmowe i dodatki do żywności.

  • Nadwrażliwość zębów

    Nadwrażliwość zębów

    Nadwrażliwość to ostry i najczęściej silny ból związany z piciem lub jedzeniem zimnych, a czasami ciepłych, kwaśnych lub słodkich napojów i pokarmów. Może być wyzwalany przez dotyk – szczotkowanie, jedzenie lub zabieg stomatologiczny.

  • Nefropatia zaporowa

    Nefropatia zaporowa

    Nefropatią zaporową nazywamy nieprawidłowości w budowie oraz czynności nerek, których przyczyną jest utrudnienie odpływu moczu na skutek częściowej lub całkowitej niedrożności dróg moczowych.

  • Nerkowa kwasica cewkowa

    Nerkowa kwasica cewkowa

    Nerkowe kwasice cewkowe to grupa zaburzeń prowadzących do rozwoju kwasicy, czyli zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej organizmu. Nerkowa kwasica cewkowa może być chorobą wrodzoną, ale częściej jest nabyta i związana z innymi chorobami. Objawy zależą od rodzaju choroby, w postaciach wrodzonych mogą być ciężkie, a u dorosłych nerkowa kwasica cewkowa może mieć przebieg bezobjawowy.

  • Neuropatia cukrzycowa

    Neuropatia cukrzycowa

    Przyczyną neuropatii cukrzycowej jest duże stężenie glukozy we krwi, w wyniku którego tworzą się tzw. końcowe produkty glikacji wywołujące zmiany w nerwach, takie jak zanik osłonek nerwów (demielinizacja) czy zmiany w samych włóknach nerwowych.

  • Neuropatia toksyczna nerwu wzrokowego

    Neuropatia toksyczna nerwu wzrokowego

    Neuropatia toksyczna nerwu wzrokowego to rzadka choroba nerwu wzrokowego, spowodowana niedoborami żywieniowymi lub toksycznym działaniem na włókna nerwu wzrokowego niektórych leków i toksyn oraz alkoholu w połączeniu z paleniem tytoniu.

  • Neuropatia uciskowa nerwu wzrokowego w&nbsp;przebiegu oftalmopatii tarczycowej (wytrzeszcz)

    Neuropatia uciskowa nerwu wzrokowego w przebiegu oftalmopatii tarczycowej (wytrzeszcz)

    Neuropatia nerwu wzrokowego w przebiegu oftalmopatii tarczycowej (wytrzeszcz) to uszkodzenie włókien nerwu wzrokowego na skutek ich ucisku przez powiększone mięśnie poruszające gałką oczną (mięśnie gałkoruchowe).

  • Neuropatie uciskowe nerwu pośrodkowego

    Neuropatie uciskowe nerwu pośrodkowego

    Neuropatie uciskowe nerwu pośrodkowego to grupa chorób, w których upośledzenie funkcjonowania nerwu pośrodkowego jest wywołane jego uciskiem. Do uszkodzenia nerwu pośrodkowego dochodzi najczęściej w wyniku zadziałania czynników miejscowych, takich jak uraz lub ucisk.

  • Niealkoholowa stłuszczeniowa choroba wątroby (stłuszczenie wątroby NAFLD, MAFLD)

    Niealkoholowa stłuszczeniowa choroba wątroby (stłuszczenie wątroby NAFLD, MAFLD)

    Niealkoholowa stłuszczeniowa choroba wątroby (NAFLD) to stłuszczenie wątroby niezwiązane ze spożywaniem alkoholu, przyjmowaniem leków lub chorobami genetycznymi. To najczęstsza przewlekła choroba wątroby. NAFLD najczęściej wiąże się z zespołem metabolicznym i powoduje zwiększenie ryzyka przedwczesnej miażdżycy i zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych

  • Nieceliakalna nadwrażliwość na gluten

    Nieceliakalna nadwrażliwość na gluten

    Nieceliakalna nadwrażliwość na gluten jest postacią nietolerancji glutenu, w której organizm nieprawidłowo reaguje na białka znajdujące się w niektórych zbożach, jak pszenica (i jej wszystkich odmianach), żyto, jęczmień. Gluten zawiera wiele powtarzalnych sekwencji aminokwasów bogatych w glutaminę i prolinę, co powoduje, że jest on trudniej trawiony przez nasz przewód pokarmowy. Konsekwencją niekompletnie strawionego glutenu jest jego zdolność do aktywacji układu odpornościowego.

  • Niedobory odporności

    Niedobory odporności

    Nawracające, trudno leczące się infekcje mogą być objawem niedoboru odporności. Jest to niejednorodna grupa chorób o zróżnicowanym przebiegu i rokowaniu. W populacji najczęściej obserwuje się wtórne niedobory odporności - związane np. z zakażeniem HIV, niedożywieniem, chorobami hematologicznymi czy stosowanym leczeniem immunosupresyjnym. Pierwotne zaburzenia odporności rozpoznaje się zwykle u dzieci, wynikają one z uwarunkowań genetycznych. Potwierdzenie rozpoznania wymaga wykonania dodatkowych badań funkcjonowania układu odpornościowego, zależnie od podejrzewanej przyczyny.

  • Niedoczynność kory nadnerczy

    Niedoczynność kory nadnerczy

    Niedoczynność kory nadnerczy to zespół objawów wynikających z niedoboru hormonów produkowanych przez korę nadnerczy, głównie kortyzolu. Przyczyną niedoczynności kory nadnerczy może być albo uszkodzenie nadnerczy, albo uszkodzenie/nieprawidłowa funkcja przysadki.

  • Niedoczynność przysadki

    Niedoczynność przysadki

    Niedoczynność przysadki to schorzenie związane z brakiem lub niedostatecznym wydzielaniem jednego lub kilku hormonów przysadki - gruczołu wydzielania wewnętrznego położonego w środkowym dole czaszkowym.

  • Niedoczynność tarczycy

    Niedoczynność tarczycy

    Niedoczynność tarczycy jest zaburzeniem, w którym tarczyca produkuje za mało hormonów w stosunku do potrzeb organizmu. Jakie są przyczyny, objawy i leczenie niedoczynności tarczycy. Kiedy i jak diagnozuje się niedoczynność tarczycy? Co to jest TSH, FT3 i FT4?

  • Niedoczynność tarczycy u&nbsp;dzieci

    Niedoczynność tarczycy u dzieci

    Niedoczynność tarczycy to zespół objawów wynikających z niedoboru hormonów tarczycy lub defektu ich receptora.

  • Niedoczynność tarczycy w&nbsp;ciąży

    Niedoczynność tarczycy w ciąży

    Najczęstszą przyczyną niedoczynności tarczycy u kobiet w ciąży jest choroba Hashimoto, czyli przewlekłe autoimmunologiczne (limfocytowe) zapalenie tarczycy.

  • Niedokrwistości pokrwotoczne

    Niedokrwistości pokrwotoczne

    Niedokrwistość pokrwotoczna to niedokrwistość związana z utratą krwi. Ostre przyczyny niedokrwistości to najczęściej krwotoki związane z urazem, krwawienia z przewodu pokarmowego, z układu moczowego lub dróg rodnych. Osoba dorosła może utracić do 20% objętości krwi bez objawów niedokrwistości. Objawy zależą od szybkości utraty i objętości utraconej krwi oraz od wieku chorego.

  • Niedokrwistość (anemia)

    Niedokrwistość (anemia)

    Niedokrwistość (anemia) to zmniejszenie stężenia hemoglobiny w organizmie. Może temu towarzyszyć zmniejszenie liczby krwinek czerwonych lub inne nieprawidłowości dotyczące krwinek czerwonych (zbyt mała lub zbyt duża objętość, nieprawidłowe stężenie hemoglobiny w krwinkach). Anemia może mieć być skutkiem nieprawidłowego wytwarzania krwinek czerwonych lub utraty krwinek czerwonych. Leczenie niedokrwistości jest zależne od jej przyczyny.

  • Niedokrwistość chorób przewlekłych

    Niedokrwistość chorób przewlekłych

    Niedokrwistość chorób przewlekłych występuje stosunkowo często. Jest drugą po niedokrwistości z niedoboru żelaza najczęściej spotykaną anemią. Częstość jej występowania zwiększa się z wiekiem, gdy zwiększa się prawdopodobieństwo wystąpienia przewlekłej choroby.

  • Niedokrwistość chorób przewlekłych: przyczyny, objawy, leczenie

    Niedokrwistość chorób przewlekłych: przyczyny, objawy, leczenie

    Niedokrwistość chorób przewlekłych towarzyszy chorobom przewlekłym, takim jak zakażenia bakteryjne, pasożytnicze, grzybicze, nowotwory złośliwe, choroby autoimmunologiczne (np. reumatoidalne zapalenie stawów, toczeń rumieniowaty układowy, układowe zapalenia naczyń), nieswoiste zapalenia jelit, niewydolność serca, niewydolność nerek, przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP), otyłość. Niedokrwistość chorób przewlekłych zwykle ujawnia się kilka miesięcy po wystąpieniu choroby podstawowej. Jej nasilenie koreluje z ciężkością choroby podstawowej.

  • Niedokrwistość hemolityczna

    Niedokrwistość hemolityczna

    Niedokrwistości hemolityczne to choroby o różnej przyczynie, w których dochodzi do nieprawidłowego rozpadu erytrocytów (krwinek czerwonych), czyli hemolizy. Do hemolizy może dochodzić wewnątrz naczyń krwionośnych, w wątrobie i w śledzionie. Niedokrwistość hemolityczna może być wrodzona (np. anemia sierpowatokrwinkowa) lub nabyta. Objawy są takie, jak w przypadku innych niedokrwistości, ponadto może wystąpić żółtaczka, ciemne zabarwienie moczu. Leczenie zależy od przyczyny niedokrwistości hemolitycznej.

  • Niedokrwistość megaloblastyczna

    Niedokrwistość megaloblastyczna

    Niedokrwistość megaloblastyczna charakteryzuje się obecnością we krwi nieprawidłowych, dużych krwinek czerwonych (erytrocytów). Jest spowodowana niedoborem witaminy B12 (kobalaminy) lub/i kwasu foliowego. Najczęstszą postacią jest choroba Addisona i Biermera (niedokrwistość złośliwa), w której przyczyną niedoboru witaminy B12 są zaburzenia jej wchłaniania spowodowane obecnością autoprzeciwciał przeciwko tzw. czynnikowi wewnętrznemu Castle’a. Leczenie polega na wyeliminowaniu przyczyny niedoboru witaminy B12 oraz kwasu foliowego i odpowiedniej suplementacji.

  • Niedokrwistość syderoblastyczna

    Niedokrwistość syderoblastyczna

    Niedokrwistości syderoblastyczne to grupa wrodzonych i nabytych niedokrwistości, które występują rzadko. W przypadku niedokrwistości syderoblastycznej erytrocyty (krwinki czerwone) krążące we krwi zawierają za mało hemoglobiny, a w szpiku kostnym obecne są tzw. syderoblasty pierścieniowate. Niedokrwistość syderoblastyczna może być wrodzona lub nabyta, a jej leczenie jest uzależnione od przyczyny.

  • Niedokrwistość u&nbsp;chorych na POChP

    Niedokrwistość u chorych na POChP

    Niedokrwistość (anemia) to zbyt mała liczba erytrocytów (czerwonych krwinek) oraz hemoglobiny (czerwonego barwnika przenoszącego tlen) we krwi.

  • Niedokrwistość z&nbsp;niedoboru żelaza

    Niedokrwistość z niedoboru żelaza

    Niedokrwistość z niedoboru żelaza to niedokrwistość, w której wskutek zbyt małej ilości żelaza w organizmie doszło do upośledzenia syntezy hemu i powstawania czerwonych krwinek mniejszych niż prawidłowe i zawierających mniej hemoglobiny. Jest to najczęstsza postać niedokrwistości. Leczenie polega na stosowaniu preparatów żelaza oraz leczeniu ewentualnej przyczyny niedokrwistości.

  • Niedokrwistość z&nbsp;niedoboru żelaza u&nbsp;dzieci

    Niedokrwistość z niedoboru żelaza u dzieci

    Najczęstszą przyczyną anemii u dzieci jest niedobór żelaza. Pierwiastek ten stanowi podstawowy element składowy hemoglobiny, zapewniający prawidłową budowę i działanie krwinki czerwonej.

  • Niedowidzenie

    Niedowidzenie

    Niedowidzenie to znaczne zmniejszenie ostrości wzroku bez organicznej przyczyny (tzn. bez choroby oczodołu, oka, nerwu wzrokowego czy ośrodkowego układu nerwowego). Oko niedowidzące widzi gorzej od zdrowego co najmniej o 2 rzędy na tablicach do badania ostrości wzroku.

  • Niedożywienie u&nbsp;chorych na POChP

    Niedożywienie u chorych na POChP

    U chorych na POChP problemem może być zarówno otyłość, jak i niedożywienie. Niedożywienie występuje znacznie częściej u chorych na zaawansowaną POChP, występuje u 30–60% hospitalizowanych pacjentów z POChP. Najbardziej rozpowszechnioną formą niedożywienia wśród chorych jest niedożywienie białkowo-energetyczne, które charakteryzuje się zbyt małym spożyciem produktów bogatych w białko i energię. Badania wskazują na gorszą czynność układu oddechowego u chorych z niedożywieniem niż chorych otyłych.

  • Niedrożność dróg żółciowych

    Niedrożność dróg żółciowych

    Niedrożność dróg żółciowych jest postępującym uszkodzeniem przewodów żółciowych. Choroba rozwija się u dzieci w pierwszych tygodniach po urodzeniu i najczęściej prowadzi do marskości wątroby.

  • Niedrożność przewodu pokarmowego

    Niedrożność przewodu pokarmowego

    Niedrożność przewodu pokarmowego to stan, w którym następuje zatrzymanie procesu przemieszczania się trawionych resztek pokarmu przez przewód pokarmowy.

  • Niepłodność

    Niepłodność

    Niepłodność jest zaburzeniem, które w obecnych czasach spotyka coraz większą liczbę par. Ze względu na globalny rozmiar problemu Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) zalicza obecnie niepłodność do chorób cywilizacyjnych. W przeciwieństwie do bezpłodności, jest ona odwracalnym stanem.

  • Nieprawidłowości dotyczące rzęs

    Nieprawidłowości dotyczące rzęs

    Nieprawidłowości dotyczące rzęs odnoszą się do ich budowy (długość, grubość), liczby oraz umiejscowienia. Mogą mieć charakter wrodzony i nabyty.

  • Nieprawidłowości rozwojowe ciała szklistego

    Nieprawidłowości rozwojowe ciała szklistego

    Zaburzenia rozwojowe ciała szklistego polegają najczęściej na tym, że w oku pozostaje płodowe unaczynienie ciała szklistego. Określa się je mianem przetrwałego hiperplastycznego pierwotnego ciała szklistego. Zaburzenie to jest wrodzoną, niedziedziczną, zwykle jednooczną zmianą niezwiązaną z chorobami układowymi.

  • Nieprzejrzysta rogówka (bielmo rogówki, inne zaburzenia przezierności rogówki)

    Nieprzejrzysta rogówka (bielmo rogówki, inne zaburzenia przezierności rogówki)

    Zmniejszenie przejrzystości rogówki występuje w licznych chorobach tej części oka. Przyczyną mogą być zmiany wrodzone, choroby metaboliczne, urazy, stany zapalne, dystrofie i zwyrodnienia rogówki.

  • Nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej

    Nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej

    Nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej jest chorobą weneryczną wywołaną w 35–70% przez Chlamydia trachomatis, aczkolwiek jego przyczyną mogą być inne patogeny.

  • Niespecyficzne śródmiąższowe zapalenie płuc

    Niespecyficzne śródmiąższowe zapalenie płuc

    Niespecyficzne śródmiąższowe zapalenie płuc jest rodzajem śródmiąższowego zapalenia płuc, drugim co do częstości po śródmiąższowym zapaleniu płuc.

  • Nieswoiste zapalenia jelit

    Nieswoiste zapalenia jelit

    Przyczyna nieswoistych zapaleń jelit nie jest ostatecznie poznana – wiadomo jedynie, że o zachorowaniu decydują czynniki genetyczne oraz środowiskowe (zewnętrzne) z udziałem układu odpornościowego (immunologicznego) osoby chorej.

  • Nietrzymanie moczu

    Nietrzymanie moczu

    Nietrzymanie moczu to mimowolny, niezależne od świadomej decyzji, wypływ moczu. Jest zawsze nieprawidłowym objawem i  wymaga oceny przez lekarza, najczęściej urologa, a w przypadku kobiety również ginekologa.

  • Nietrzymanie stolca

    Nietrzymanie stolca

    Nietrzymanie stolca to stan, kiedy wbrew woli pacjenta stolec wydostaje się z odbytu. Nietrzymanie stolca to objaw wynikły z niewydolności mechanizmu zaporowego końcowego odcinka jelita grubego, jakim jest kompleks zwieraczy odbytu.

  • Niewydolność oddechowa

    Niewydolność oddechowa

    Niewydolność oddechowa to stan zagrożenia życia, w którym w płucach dochodzi do zaburzenia wymiany gazowej, czyli wymiany tlenu i dwutlenku węgla, powodując niedotlenienie tkanek organizmu.

  • Niewydolność serca

    Niewydolność serca

    Niewydolność serca zwykle ma charakter postępujący i w sposób nieunikniony prowadzi do pogarszania się czynności mięśnia sercowego.

  • Niezłośliwe nowotwory ślinianki

    Niezłośliwe nowotwory ślinianki

    Najskuteczniejszym sposobem leczenia niezłośliwych nowotworów ślinianek jest wycięcie guza. W zależności od rozległości, rozmiarów i charakteru guza, usuwa się sam guz lub całą śliniankę.

  • Niezłośliwy nowotwór krtani

    Niezłośliwy nowotwór krtani

    Większość niezłośliwych nowotworów krtani (95%) stanowią brodawczaki. Mogą występować zarówno u dzieci, jak i u dorosłych. Najczęściej występuje jako zmiana pojedyncza zlokalizowana na fałdach głosowych.

  • Nieżyt nosa

    Nieżyt nosa

    Nieżyt nosa to stan zapalny błony śluzowej nosa. Nieżyt nosa można podzielić na ostry prosty (infekcyjny) nieżyt nosa oraz nieżyty przewlekłe, wśród których możemy wyróżnić alergiczny nieżyt nosa oraz niealergiczny, idiopatyczny nieżyt nosa (czasem nazywany naczynioruchowym).

  • Niskorosłość

    Niskorosłość

    O niskorosłości, czyli niedoborze wzrostu mówi się, jeśli wzrost dziecka mieści się poniżej 3. centyla (najniższej linii na siatce) określonego dla wieku i płci.

  • Nokardioza

    Nokardioza

    Nokardioza częściej występuje u osób w 4. dekadzie życia i starszych, osób otrzymujących leczenie immunosupresyjne, z chorobami przewlekłymi, po przeszczepieniu narządów, z chorobami nowotworowymi, u alkoholików, osób z marskością wątroby lub niewydolnością nerek.

  • Nosacizna

    Nosacizna

    Do przeniesienia zakażenia od zwierzęcia dochodzi w momencie dostania się bakterii na uszkodzoną skórę lub błonę śluzową, gdzie rozwija się miejscowy odczyn zapalny z powstaniem guzka i towarzyszącym zapaleniem naczyń chłonnych. Często stwierdza się powiększenie okolicznych węzłów chłonnych.

  • Noworodkowe zakażenie paciorkowcami grupy B

    Noworodkowe zakażenie paciorkowcami grupy B

    5–35% kobiet ciężarnych jest nosicielkami paciorkowca z grupy B, którym podczas porodu może się zakazić nowo urodzone dziecko. Doprowadza to niekiedy u noworodka do poważnych powikłań, takich jak zapalenie płuc czy sepsa. W celu uniknięcia zakażenia stosuje się profilaktykę antybiotykową u matki. Noworodkowe zakażenie paciorkowcem z grupy B jest stanem zagrożenia życia i zawsze wymaga leczenia szpitalnego.

  • Nowotwory grasicy

    Nowotwory grasicy

    Nowotwory grasicy rozwijają się w obrębie grasicy, która jest narządem o nieregularnym kształcie, znajdującym się w śródpiersiu, czyli przestrzeni w klatce piersiowej, ograniczonej przez mostek (od przodu), kręgosłup (od tyłu) oraz prawe i lewe płuco (po bokach).

  • Nowotwory jamy ustnej

    Nowotwory jamy ustnej

    Na czym polega leczenie i jak długo trwa? Jakie są zagrożenia związane z leczeniem i jakie korzyści? Dlaczego warto się leczyć?

  • Nowotwory jelita cienkiego (łagodne i&nbsp;złośliwe)

    Nowotwory jelita cienkiego (łagodne i złośliwe)

    Nowotwory złośliwe jelita cienkiego są rzadkie i zwykle rozpoznawane na zaawansowanym etapie choroby. Zwykle początkowo objawy są niecharakterystyczne – należy do nich przede wszystkim ból brzucha, który jest częsty i może być objawem wielu różnych chorób. Leczenie zależy od rodzaju nowotworu, zwykle obejmuje wycięcie guza.

  • Nowotwory niezłośliwe tkanek miękkich

    Nowotwory niezłośliwe tkanek miękkich

    Do nowotworów tkanek miękkich należą wszystkie guzy, które rozwijają się z mięśni szkieletowych (np. widocznych na ramieniu) i gładkich (np. odpowiadających za pracę mechaniczną jelita), tkanki tłuszczowej, tkanki łącznej naczyń krwionośnych i limfatycznych naczyń chłonnych. Tradycyjnie w obrębie grupy nowotworów tkanek miękkich omawia się także guzy obwodowego układu nerwowego.

  • Nowotwory podścieliskowe przewodu pokarmowego (GIST)

    Nowotwory podścieliskowe przewodu pokarmowego (GIST)

    Nowotwory podścieliskowe przewodu pokarmowego to złośliwe guzy rozwijające się w przewodzie pokarmowym z tzw. tkanek zrębu, czyli podścieliska tego narządu. Mogą rozwinąć się w każdym wieku, ale najczęściej pojawiają się po 50. roku życia.

  • Nowotwory u&nbsp;dzieci – białaczki i&nbsp;chłoniaki

    Nowotwory u dzieci – białaczki i chłoniaki

    Na każdym etapie powstawania i dojrzewania krwinek może dojść do błędu. Na skutek zaburzeń w obrębie komórki przechodzi ona przemianę - staje się komórką nowotworową, niszcząc zdrowe tkanki, które ją otaczają, a po pewnym czasie wędrują po całym organizmie. Najczęściej występującymi nowotworami wywodzącymi się z układu krwiotwórczego i chłonnego są białaczki i chłoniaki.

  • Nowotwory ucha środkowego

    Nowotwory ucha środkowego

    Zmiany nowotworowe w uchu środkowym w porównaniu z innymi guzami głowy i szyi występują bardzo rzadko. Wzrost częstości zachorowania występuje wraz z wiekiem.

  • Nowotwory ucha wewnętrznego i&nbsp;piramidy kości skroniowej

    Nowotwory ucha wewnętrznego i piramidy kości skroniowej

    Nowotwory ucha wewnętrznego i piramidy kości skroniowej to m.in.: guz woreczka endolimfatycznego, perlak wrodzony piramidy i nerwiak nerwu VIII.

  • Nowotwory ucha zewnętrznego

    Nowotwory ucha zewnętrznego

    Jeśli odpowiednio wcześniej rozpozna się zmianę nowotworową i wdroży właściwe leczenie, możliwe jest całkowite wyleczenie. Nie można więc zwlekać z pójściem do lekarza w razie wystąpienia objawów mogących sugerować proces nowotworowy.

  • Nowotwory złośliwe dróg żółciowych

    Nowotwory złośliwe dróg żółciowych

    Drogi żółciowe to przewody odprowadzające żółć od miejsca jej produkcji, czyli wątroby, do przewodu pokarmowego (do jelita).

  • Nowotwory złośliwe gardła (rak gardła)

    Nowotwory złośliwe gardła (rak gardła)

    Rak gardła powstaje na skutek niekontrolowanego przez organizm wzrostu nieprawidłowych komórek w obrębie jednej z trzech części anatomicznych gardła: nosogardła, gardła środkowego lub gardła dolnego.

  • Nowotwory złośliwe krtani

    Nowotwory złośliwe krtani

    Do głównych czynników ryzyka zachorowania na raka krtani należy palenie tytoniu, zwłaszcza połączone z nadużywaniem alkoholu.

  • Nowotwory złośliwe nadnerczy

    Nowotwory złośliwe nadnerczy

    Nowotwory złośliwe nadnerczy to guzy rozwijające się w obrębie nadnerczy, czyli małych narządów wewnątrzwydzielniczych umiejscowionych nad nerkami. Ogólnie, guzy te dzieli się na nowotwory kory nadnerczy oraz nowotwory rdzenia nadnerczy.

  • Nowotwory złośliwe oka

    Nowotwory złośliwe oka

    Nowotwory złośliwe oka to nowotwory rosnące w obrębie gałki ocznej, oczodołu i sąsiednich struktur. W obrębie każdej części oka mogą się rozwinąć zarówno nowotwory pierwotne, czyli rosnące od początku w obrębie oka, jak i nowotwory wtórne, czyli przerzuty pochodzące od nowotworów złośliwych rozwijających się pierwotnie w innych narządach.

  • Nowotwory złośliwe pęcherza moczowego

    Nowotwory złośliwe pęcherza moczowego

    Zwiększone ryzyko zachorowania na raka pęcherza moczowego występuje u mężczyzn oraz u osób palących nałogowo tytoń.

  • Nowotwory złośliwe pęcherzyka żółciowego

    Nowotwory złośliwe pęcherzyka żółciowego

    Nowotwór pęcherzyka żółciowego jest najczęściej występującym nowotworem dróg żółciowych. Niestety zazwyczaj rozpoznawany jest późno, gdyż na początkowym etapie nie daje żadnych objawów.

  • Nowotwory złośliwe skóry (raki skóry)

    Nowotwory złośliwe skóry (raki skóry)

    Raki skóry (nowotwory złośliwe skóry) są dość częstymi nowotworami, mogą występować w każdym wieku. Najczęściej występuje rak podstawnokomórkowy skóry, który lokalizuje się głównie na twarzy i ma postać powoli rosnącego perełkowatego guzka. Bardzo rzadko daje przerzuty odlegle, ale może się rozrastać i niszczyć okoliczne tkanki, dlatego ważne jest jak najszybsze usunięcie go. Większość raków skóry leczy się przede wszystkim operacyjnie.

  • Nowotwory złośliwe tarczycy (rak tarczycy)

    Nowotwory złośliwe tarczycy (rak tarczycy)

    Rak tarczycy jest najczęściej występującym nowotworem układu dokrewnego (inaczej wewnątrzwydzielniczego lub hormonalnego). W Polsce obserwuje się każdego roku około 2500 nowych zachorowań na raka tarczycy. Kobiety chorują 3–5 razy częściej niż mężczyźni. Zdecydowana większość nowotworów to jednak zmiany niezłośliwe.

  • Nowotwory złośliwe zatok przynosowych

    Nowotwory złośliwe zatok przynosowych

    Większe ryzyko zachorowania na nowotwory zatok dotyczy osób pracujących przy produkcji mebli, stolarzy, szewców i producentów obuwia, osób zajmujących się obróbką metalu, piekarzy i młynarzy. Narażeni na zachorowanie są też palacze tytoniu.

  • Nowotwory złośliwe żołądka

    Nowotwory złośliwe żołądka

    Najczęściej występującym nowotworem złośliwym żołądka jest rak gruczołowy żołądka. Zwykle na początku nie powoduje objawów i jest wykrywany, kiedy choroba jest już zaawansowana, a leczenie trudne. Inne nowotwory żołądka występują rzadziej, należą do nich m.in. nowotwory podścieliskowe przewodu pokarmowego (GIST), nowotwory neuroendykrynne i chłoniaki żołądka. Leczenie i rokowanie zależą od rodzaju nowotworu i zaawansowania choroby

  • Nowotwór - co to, rozwój, podział

    Nowotwór - co to, rozwój, podział

    Nowotwór to nieprawidłowa tkanka. Nowotwory mogą był łagodne lub złośliwe. Łagodne nowotwory są częste, nie powodują powstania przerzutów i w większości są nieszkodliwe, choć mogą np. uciskać sąsiednie tkanki. Nowotwory złośliwe (np. raki) mogą powodować przerzuty i prowadzić do śmierci.

  • Nowotwór złośliwy a&nbsp;ciąża

    Nowotwór złośliwy a ciąża

    Wystąpienie nowotworu złośliwego w okresie ciąży tworzy bardzo skomplikowaną sytuację kliniczną, bowiem z jednej strony konieczne jest agresywne, obarczone poważnymi działaniami niepożądanymi leczenie przeciwnowotworowe, z drugiej zaś należy zabezpieczyć prawidłowy rozwój płodu.

  • Obrzęk krtani

    Obrzęk krtani

    Przyczyny obrzęku krtani to stany zapalne, urazy, reakcje alergiczne, obrzęki na tle naczynioruchowym, choroby ogólnoustrojowe.

  • Obrzęk naczynioruchowy

    Obrzęk naczynioruchowy

    Obrzęk naczynioruchowy to obrzęk powstający w wyniku rozszerzenia i zwiększenia przepuszczalności naczyń krwionośnych, najczęściej rozwijający się w ciągu od kilku minut do kilku godzin. Obrzęk jest dobrze odgraniczony, niesymetryczny i typowo zlokalizowany w obrębie powiek, czerwieni wargowej (opuchnięte usta) okolic narządów płciowych i na kończynach (dłoniach, stopach), a także błony śluzowej górnych dróg oddechowych i przewodu pokarmowego. Obrzęk naczynioruchowy może towarzyszyć pokrzywce, wiązać się z niedoborem tzw. inhibitora C1 lub stosowaniem leków na nadciśnienie tętnicze (inhibitorów konwertazy angiotensyny, czyli ACE inhibitorów).

  • Obrzęk naczynioruchowy u&nbsp;dziecka

    Obrzęk naczynioruchowy u dziecka

    Obrzęk naczynioruchowy charakteryzuje się nagłym obrzękiem (opuchnięciem) skóry i tkanki podskórnej, a niekiedy również błon śluzowych. Obrzęk powstaje w wyniku przedostawania się płynu (osocza) z naczyń krwionośnych rozmieszczonych w skórze i tkance podskórnej.

  • Obturacyjny bezdech senny

    Obturacyjny bezdech senny

    Obturacyjny bezdech senny to choroba, w której podczas snu dochodzi do zatrzymana oddychania lub jego spłycenia. Bezdechy powtarzają się od wiele razy w ciągu każdej godziny snu, powodując liczne szkodliwe następstwa, m.in.: zmęczenie, problemy z koncentracją i nadciśnienie tętnicze. W przypadku potwierdzonego rozpoznania bezdechu sennego konieczne jest leczenie.

  • Oczopląs

    Oczopląs

    Oczopląs polega na mimowolnych, drgających ruchach oczu w poziomie, pionie lub obrotowo. Ruchy mogą być stałe lub zmieniać się zależnie od kierunku patrzenia. Nieprawidłowe oczopląsowe ruchy gałek ocznych powodują pogorszenie ostrości wzroku, głównie w dal.

  • Odkleszczowe zapalenie mózgu

    Odkleszczowe zapalenie mózgu

    Odkleszczowe zapalenie mózgu jest chorobą ośrodkowego układu nerwowego wywoływaną przez wirusy z rodziny Flaviviridae. Zakażenie przenoszone jest podczas ukłucia przez kleszcze Ixodes.

  • Odleżyny

    Odleżyny

    Odleżyna jest owrzodzeniem spowodowanym przez ucisk, które rozwija się u osób długotrwale leżących w wyniku przewlekłego ucisku lub tarcia skóry. Leczenie odleżyn jest trudne, dlatego bardzo ważna jest profilaktyka. Ważną rolę z zapobieganiu powstawaniu odleżyn odgrywają odpowiednia higiena oraz pielęgnacja osoby chorej, a także korzystanie z materaców przeciwodleżynowych.

  • Odma opłucnowa

    Odma opłucnowa

    Odma opłucnowa to obecność powietrza w jamie opłucnej. Główne objawy odmy opłucnowej to ból po stronie odmy, duszność i kaszel. Ból nie zawsze towarzyszy odmie i jego nasilenie może być różne.

  • Odma opłucnowa u&nbsp;dzieci

    Odma opłucnowa u dzieci

    Choroby układu oddechowego, w których może wystąpić odma samoistna wtórna to zapalenie płuc, gruźlica, astma, mukowiscydoza, rozstrzenie oskrzeli, wady wrodzone układu oddechowego, rozedma płuc, wcześniactwo.

  • Odmrożenia (odmroziny)

    Odmrożenia (odmroziny)

    Odmrożenia powstają w wyniku działania na skórę niskich temperatur, a do ich powstania dochodzi przy spadku temperatury skóry poniżej 0°C. Poza temperaturą na stopień uszkodzenia skóry mają wpływ także takie czynniki, jak wilgotność powietrza, wiatr, ubiór oraz współistnienie zaburzeń naczyniowych.

  • Odpływ pęcherzowo-moczowodowy

    Odpływ pęcherzowo-moczowodowy

    Odpływ pęcherzowo-moczowodowy polega na nieprawidłowościach ujścia jednego lub obu moczowodów do pęcherza moczowego, co jest przyczyną wstecznego odpływu moczu. Jest to najczęściej występująca wada układu moczowego (ok. 1:200 urodzeń).

  • Odra

    Odra

    Odra jest ostrą, wirusową chorobą zakaźną, charakteryzującą się gruboplamistą wysypką, zapaleniem błon śluzowych dróg oddechowych i spojówek z towarzyszącą gorączką. Przechorowanie odry może skutkować ciężkimi powikłaniami, nawet po wielu latach. Najskuteczniejszą metodą zapobiegania odrze jest szczepienie.

  • Odra u&nbsp;dorosłych

    Odra u dorosłych

    Jeżeli dorosły uniknął kontaktu z chorobą w dzieciństwie ani nie został zaszczepiony, to może zachorować na odrę niezależnie od wieku. Odra jest chorobą, która występuje tylko u ludzi, źródłem zakażenia jest człowiek chory na odrę. Do zakażenia dochodzi drogą wziewną przez kontakt z wydzielinami dróg oddechowych rozpraszanymi przez chorych podczas kaszlu i kichania.

  • Odwarstwienie siatkówki przedarciowe

    Odwarstwienie siatkówki przedarciowe

    Wnętrze gałki ocznej wypełnia ciało szkliste, które ma konsystencję żelu i przylega do siatkówki. Z wiekiem zaczyna się ono obkurczać i oddzielać od siatkówki, co nazywamy tylnym odłączeniem ciała szklistego. Proces ten może zostać przyspieszony przez uraz oka lub głowy.

  • Odwarstwienie siatkówki u&nbsp;dzieci

    Odwarstwienie siatkówki u dzieci

    Odwarstwienie siatkówki to poważna choroba gałki ocznej, która nie leczona prawie zawsze prowadzi do utraty widzenia w zajętym oku. Polega ona na odłączeniu większości jej warstw od leżącego bliżej zewnętrznej ściany gałki ocznej nabłonka barwnikowego siatkówki i naczyniówki.

  • Odwinięcie powieki (ektropion)

    Odwinięcie powieki (ektropion)

    Odwinięcie brzegu rzęsowego sprawia, że gałka oczna jest zaczerwieniona a oko łzawi. Obnażenie spojówki powiekowej i gałkowej oraz odstawanie brzegu powieki od gałki ocznej prowadzi do przerastania nabłonka spojówki i stanów zapalnych.

  • Okołoporodowe zakażenia wirusowe

    Okołoporodowe zakażenia wirusowe

    Nie ma jednoznacznej definicji okresu okołoporodowego, czyli czasu, kiedy może dojść do infekcji okołoporodowych. Zakażenia okołoporodowe rozpoznawane są zarówno u kobiet (wtedy dotyczą infekcji w okresie porodu lub tuż po porodzie), jak i u dzieci – wówczas są to zakażenia w ostatnim okresie ciąży, podczas porodu lub we wczesnym okresie noworodkowym.

  • Olbrzymiobrodawkowe zapalenie spojówek

    Olbrzymiobrodawkowe zapalenie spojówek

    Olbrzymiobrodawkowe zapalenie spojówek to nieprawidłowy odczyn zapalny spojówek na ciało obce w oku: najczęściej są to soczewki kontaktowe, w dalszej kolejności dotyczy to protez ocznych lub szwów pooperacyjnych. Szczególnie narażone są osoby nie przestrzegające zaleceń higienicznych i na przykład śpiące w soczewkach.

  • Olbrzymiokomórkowe zapalenie tętnic

    Olbrzymiokomórkowe zapalenie tętnic

    Olbrzymiokomórkowe zapalenie tętnic, nazywane niegdyś ze względu na lokalizację zapaleniem tętnicy skroniowej, jest najczęstszą chorobą zapalną naczyń. Proces zapalenia dotyczy średnich i dużych naczyń, zwykle tętnic odchodzących od łuku aorty (np. tętnic szyjnych i ich zewnątrzczaszkowych odgałęzień).

  • Opadnięcie powieki (ptoza)

    Opadnięcie powieki (ptoza)

    Opadnięcie powieki jest przede wszystkim defektem estetycznym, jednak w zaawansowanych przypadkach może być przyczyną zaburzeń czynnościowych, gdyż przesłonięcie źrenicy oka prowadzi do niedowidzenia gałki ocznej.

  • Oparzenia przełyku

    Oparzenia przełyku

    W każdym przypadku połknięcia żrącej substancji konieczna jest pilna konsultacja lekarska na Szpitalnym Oddziale Ratunkowym. Postępowaniem doraźnym może być podanie do wypicia płynów obojętnych (np. wody) w celu rozcieńczenia czynnika uszkadzającego. Nie zaleca się neutralizacji połkniętej substancji roztworem o wyraźnie różniącym się pH. Przeciwwskazane jest prowokowanie wymiotów, aby uniknąć wtórnych uszkodzeń błony śluzowej przełyku.

  • Oparzenia skóry

    Oparzenia skóry

    Oparzenia stanowią rodzaj uszkodzenia naskórka i skóry właściwej powstałe na skutek działania energii cieplnej i elektrycznej, a także promieniowania elektromagnetycznego. Do oparzeń najczęściej dochodzi w wyniku działania wysokich temperatur płomieni, gorących płynów czy dymów.

  • Oparzenie krtani

    Oparzenie krtani

    Oparzenie krtani zazwyczaj nie jest odosobnionym urazem. Towarzyszą mu najczęściej oparzenia gardła, przełyku i jamy ustnej.

  • Oponiak nerwu wzrokowego

    Oponiak nerwu wzrokowego

    Oponiak nerwu wzrokowego jest łagodnym pierwotnym guzem nowotworowym nerwu wzrokowego, wywodzącym się z opony pajęczej. Jest to nowotwór, który nie daje odległych przerzutów, może jednak rozrastać się miejscowo w oczodole i w kierunku jamy czaszki.

  • Opóźnione dojrzewanie płciowe

    Opóźnione dojrzewanie płciowe

    O opóźnionym dojrzewaniu mówi się, jeżeli jego pierwsze objawy nie występują u dziewcząt po 13. roku życia, a u chłopców po 14. roku życia.

  • Opryszczka narządów płciowych

    Opryszczka narządów płciowych

    Opryszczkę narządów płciowych wywołuje wirus Herpes (HSV), najczęściej typu 2. Do zakażenia dochodzi w trakcie stosunku płciowego. Ponieważ wirus ulega przeniesieniu w wyniku kontaktu bezpośredniego ze skórą do infekcji może dojść w wyniku różnych praktyk seksualnych.

  • Opryszczka u&nbsp;dzieci

    Opryszczka u dzieci

    Zakażenie wirusem opryszczki HSV-1 jest szeroko rozpowszechnione wśród ludzi. Szacuje się, że zakażonych jest 80% populacji.

  • Opryszczkowe zapalenie spojówek

    Opryszczkowe zapalenie spojówek

    Opryszczkowe zapalenie spojówek ma typowe cechy wirusowego zapalenia spojówek, czyli obfitą, surowiczą wydzielinę oraz odczyn grudkowy spojówek. Często przed wystąpieniem zapalenia spojówek pojawiają się na skórze powiek charakterystyczne małe pęcherzyki, wypełnione treścią surowiczą, które później pękają i tworzą pokryte strupem owrzodzenia.

  • Orbitopatia tarczycowa

    Orbitopatia tarczycowa

    Przyczyny orbitopatii nie są do końca jasne i znane. Uważa się, że zaburzenie czynności tarczycy spowodowane jest przez zachwianie równowagi hormonalnej osi przysadka–tarczyca, co wyzwala nie do końca zidentyfikowane substancje powodujące przerost tkanek oczodołu.

  • Ospa wietrzna

    Ospa wietrzna

    Ospa wietrzna jest najczęstszą chorobą zakaźną wieku dziecięcego. Szacuje się, że zakażonych jest nawet do 95% populacji.

  • Ospa wietrzna u&nbsp;dorosłych

    Ospa wietrzna u dorosłych

    Dorośli na ospę wietrzną chorują rzadko, gdyż z racji wysokiej zaraźliwości choroby najczęściej przechodzą ospę wietrzną jako dzieci, co zapewnia im trwałą odporność i chroni przed zachorowaniem w wieku dorosłym.

  • Ospa wietrzna u&nbsp;kobiet w&nbsp;ciąży

    Ospa wietrzna u kobiet w ciąży

    U kobiet w ciąży choroba przebiega ciężej niż u nieciężarnych dorosłych, a przeniesienie zakażenia na płód może być przyczyną poważnych powikłań.

  • Osteoartropatia przerostowa

    Osteoartropatia przerostowa

    W przebiegu choroby dochodzi do powstania zmian w obrębie paliczków paznokciowych rąk (rzadziej stóp), polegających na ich pogrubieniu i przeroście tkanek miękkich. Są to tzw. palce pałeczkowate. Równocześnie paznokcie stają się wypukłe i przypominają „szkiełka zegarkowe”. Zmiany w obrębie okostnej powodują ból, bolesność uciskową i obrzęk „ciastowaty”, najczęściej w okolicy przedramion i podudzi.

  • Osteomalacja

    Osteomalacja

    Osteomalacja to metaboliczna choroba kości, która polega na niedostatecznym wysyceniu ich wapniem. Kości tracą swoją wytrzymałość i stają się podatne na wyginanie pod wpływem obciążenia. Najczęstszą przyczyną osteomalacji jest niedobór witaminy D.

  • Osteoporoza

    Osteoporoza

    Osteoporoza jest chorobą szkieletu prowadzącą do złamań kości, które mogą wystąpić nawet po niewielkim urazie. Nadmierna podatność kości na uszkodzenie w osteoporozie wynika ze zmniejszenia gęstości mineralnej kości i zaburzenia jej struktury i jakości.

  • Osteoporoza u&nbsp;chorych na POChP

    Osteoporoza u chorych na POChP

    Osteoporoza to choroba kości, charakteryzująca się zmniejszoną gęstością mineralną kości oraz pogorszoną jakością ich budowy. Zmiany te zwiększają podatność kości na złamania, które mogą występować nawet przy mało nasilonych urazach.

  • Ostra białaczka limfoblastyczna (ALL)

    Ostra białaczka limfoblastyczna (ALL)

    Ostra białaczka limfoblastyczna (ALL) jest najczęściej występującym nowotworem u dzieci, u których stanowi 25% wszystkich nowotworów i 75% białaczek. Szczyt zachorowań dzieci przypada na 4–5 rż.

  • Ostra białaczka szpikowa

    Ostra białaczka szpikowa

    Ostre białaczki szpikowe (AML) są nowotworami złośliwymi wywodzącymi się z komórek szpiku kostnego, które uniezależniły się od mechanizmów regulacyjnych i mają zdolność do niekontrolowanego namnażania się. Komórki te dominują w szpiku i we krwi, a także mogą tworzyć nacieki w różnych narządach i upośledzać ich czynność.

  • Ostra gastropatia krwotoczna (nadżerkowa)

    Ostra gastropatia krwotoczna (nadżerkowa)

    Ostra gastropatia krwotoczna to ostre uszkodzenie błony śluzowej żołądka, w wyniku którego w żołądku pojawiają się krwawiące nadżerki. Może być między innymi wynikiem stosowania niesteroidowych leków przeciwzapalnych, spożywania alkoholu, a także toksycznego działania na błonę śluzową żołądka substancji produkowanych przez organizm, które mogą działać uszkadzająco na błonę śluzową żołądka – np. żółci.

  • Ostra niewydolność nerek

    Ostra niewydolność nerek

    Najbardziej charakrerystycznym objawem ostrej niewydolności nerek jest zmniejszenie objętości oddawanego moczu, a nawet zupełny jego brak (tzw. bezmocz). Pozostałe objawy zależą od przyczyn choroby.

  • Ostra niewydolność oddechowa

    Ostra niewydolność oddechowa

    Ostra niewydolność oddechowa to stan, w którym nagle dochodzi to pogorszenia zaopatrzenia organizmu w tlen. Niekiedy dochodzi też do zwiększenia zawartości dwutlenku węgla we krwi. Ostra niewydolność oddechowa to stan zagrożenia życia.

  • Ostra niewydolność wątroby

    Ostra niewydolność wątroby

    Ostra niewydolność wątroby to jeden z najbardziej dramatycznych zespołów klinicznych obserwowanych w praktyce - śmiertelność w przebiegu choroby sięga 30—80%.

  • Ostra zapalna poliradikuloneuropatia demielinizacyjna (zespół Guillaina i&nbsp;Barrégo)

    Ostra zapalna poliradikuloneuropatia demielinizacyjna (zespół Guillaina i Barrégo)

    Zespół Guillaina i Barrégo jest chorobą nerwów obwodowych, która w ciągu kilku dni lub tygodni doprowadza do osłabienia mięśni. Ma ona podłoże immunologiczne, to znaczy jest związana z nieprawidłowym działaniem układu odpornościowego. Często wystąpienie objawów tego zespołu jest poprzedzone infekcją wirusową układu oddechowego lub przewodu pokarmowego.

  • Ostre i&nbsp;przewlekłe zapalenie błony śluzowej nosa i&nbsp;zatok przynosowych u&nbsp;dzieci

    Ostre i przewlekłe zapalenie błony śluzowej nosa i zatok przynosowych u dzieci

    Ostre zapalenie zatok przynosowych występuje najczęściej w przebiegu wirusowej choroby przeziębieniowej. Infekcja wirusowa górnych dróg oddechowych, najczęściej wywoływana jest w okresie jesiennym i wiosną przez rynowirusy, wirusy RS, paragrypy, koronawirusy i adenowirusy.

  • Ostre i&nbsp;przewlekłe zapalenie gardła

    Ostre i przewlekłe zapalenie gardła

    Zapalenie błony śluzowej gardła jest jedną z częstszych przyczyn zgłoszeń pacjentów do lekarzy pierwszego kontaktu, a także otolaryngologów. Choroba obejmuje obszar od migdałków podniebiennych, aż do krtani – głównie tylną ścianę gardła.

  • Ostre niedokrwienie jelit

    Ostre niedokrwienie jelit

    Objawy ostrego niedokrwienia jelit mają zazwyczaj nagły początek i są bardzo nasilone. Pierwszym oraz najczęstszym (występującym u 95% pacjentów) objawem jest ból brzucha. Ból najczęściej jest silny, ciągły i rozlany na całą jamę brzuszną – trudno zlokalizować jeden bolący punkt. Często nie pomagają nawet silne leki przeciwbólowe, takie jak opioidy.

  • Ostre niedokrwienie kończyn dolnych

    Ostre niedokrwienie kończyn dolnych

    Przyczynami ostrego niedokrwienia kończyny są najczęściej zator lub zakrzep. Do rzadszych przyczyn należą: zapalenie naczyń, rozwarstwienie ściany tętnicy, uraz lub uszkodzenie tętnicy (np. jako powikłanie niektórych zabiegów wewnątrznaczyniowych).

  • Ostre niedokrwienie kończyny górnej

    Ostre niedokrwienie kończyny górnej

    Przyczynami ostrego niedokrwienia kończyny są najczęściej zator (74% przypadków) lub zakrzep (5–35% przypadków). Do rzadszych przyczyn należą: zapalenie naczyń, rozwarstwienie ściany tętnicy, uraz lub uszkodzenie tętnicy (np. jako powikłanie niektórych zabiegów wewnątrznaczyniowych).

  • Ostre nieżytowe zapalenie krtani

    Ostre nieżytowe zapalenie krtani

    Ostre nieżytowe zapalenie krtani jest związane ze stanem zapalnym obejmującym górne drogi oddechowe.

  • Ostre, okresowe i&nbsp;przetrwałe alergiczne zapalenie spojówek

    Ostre, okresowe i przetrwałe alergiczne zapalenie spojówek

    Alergiczne zapalenie spojówek to stan zapalny spojówek na skutek uczulenia na alergeny. W zależności od czasu trwania, alergiczne zapalenie spojówek może być ostre, okresowe lub przetrwałe. Charakterystycznym objawem jest świąd spojówek, a także przekrwienie, łzawienie i obrzęk spojówek oraz powiek. Podstawą leczenia jest unikanie narażenia na alergen wywołujący objawy, przemywanie oczu fizjologicznym roztworem NaCl lub preparatami sztucznych łez bez konserwantów. Lekarz może przepisać także krople z lekami przeciwhistaminowymi lub inne.

  • Ostre podgłośniowe zapalenie krtani

    Ostre podgłośniowe zapalenie krtani

    Ostre podgłośniowe zapalenie krtani dotyczy głównie dzieci pomiędzy 1 a 5 rokiem życia. Wywołane jest przez infekcje wirusową. Często w przebiegu choroby dochodzi do nadkażenia bakteryjnego.

  • Ostre stłuszczenie wątroby ciężarnych

    Ostre stłuszczenie wątroby ciężarnych

    Ostre stłuszczenie wątroby ciężarnych jest rzadką, ale ciężką i gwałtownie przebiegającą chorobą, występującą w III trymestrze ciąży lub zaraz po porodzie.

  • Ostre śródmiąższowe zapalenie płuc

    Ostre śródmiąższowe zapalenie płuc

    Ostre śródmiąższowe zapalenie płuc jest gwałtownie postępującą postacią śródmiąższowego zapalenia płuc, czyli zapalenia toczącego się w tkance, w której rozpięte są pęcherzyki płucne. Występuje najczęściej u osób w średnim wieku. Ostre śródkmiąższowe zapalenie płuc jest ciężką chorobą o nieznanej przyczynie. Znaczna część chorych umiera mimo leczenia.

  • Ostre uszkodzenie nerek w&nbsp;ciąży

    Ostre uszkodzenie nerek w ciąży

    Co to jest ostre uszkodzenie nerek i jakie są jego przyczyny w ciąży? Jak się objawia i jak często występuje ostre uszkodzenie nerek w ciąży? Jak przebiega leczenie?

  • Ostre wirusowe zapalenie wątroby u&nbsp;dziecka

    Ostre wirusowe zapalenie wątroby u dziecka

    Ostre wirusowe zapalenie wątroby to choroba charakteryzująca się szybko postępującym uszkodzeniem komórek wątrobowych (hepatocytów) wywołanym przez wirusy.

  • Ostre wirusowe zapalenie wątroby (WZW)

    Ostre wirusowe zapalenie wątroby (WZW)

    Wirusowe zapalenia wątroby to grupa chorób wątroby, w których przebiegu dochodzi do jej uszkodzenia – powstania zmian zapalno-martwiczych, a ich czynnikami sprawczymi są wirusy. Najczęściej występują: wirusowe zapalenie wątroby typu A, B i C. Wirus zapalenia wątroby typu A powoduje jedynie ostre wirusowe zapalenie wątroby, a B i C także przewlekłe. Wirusowemu zapaleniu wątroby mogą nie towarzyszyć żadne objawy lub występują tylko niewielkie dolegliwości – zmęczenie, złe samopoczucie. Zauważalne objawy, takie jak żółtaczka obserwuje się tylko u części pacjentów. Aby zapobiegać tym chorobom należy przestrzegać zasad higieny, a w przypadku WZW A i B – także się szczepić

  • Ostre zapalenie błony śluzowej jamy ustnej

    Ostre zapalenie błony śluzowej jamy ustnej

    Zapalenie objawia się zaczerwienieniem i obrzękiem błony śluzowej oraz obecnością pokrywającego ją nalotu. Dodatkowo występuje nieprzyjemny zapach z ust, a znaczna bolesność i pieczenie utrudniają przyjmowanie pokarmów.

  • Ostre zapalenie gruczołu krokowego (prostaty)

    Ostre zapalenie gruczołu krokowego (prostaty)

    Ostre zapalenie gruczołu krokowego jest spowodowane zakażeniem tkanek gruczołu przez bakterie. Najczęściej są to bakterie stanowiące normalną florę bakteryjną jelita grubego (potocznie nazywane „bakteriami kałowymi”).

  • Ostre zapalenie nagłośni

    Ostre zapalenie nagłośni

    Ostre zapalenie nagłośni jest chorobą o etiologii bakteryjnej. Choroba występuje głównie u dzieci, zwłaszcza w wieku 2–6 lat. W związku z gwałtownie narastającą dusznością, ostre zapalenie nagłośni jest stanem zagrożenia życia.

  • Ostre zapalenie oskrzelików

    Ostre zapalenie oskrzelików

    Choroby toczące się w oskrzelikach prowadzą zazwyczaj do zmniejszania ich średnicy i co za tym idzie utrudnienia przepływu przez nie powietrza, co szybko prowadzi do duszności.

  • Ostre zapalenie pęcherzyka żółciowego

    Ostre zapalenie pęcherzyka żółciowego

    Ostre zapalenie pęcherzyka żółciowego (potocznie: woreczka żółciowego) to stan zapalny ściany pęcherzyka. Jego objawami jest ból w górnej części brzucha po prawej stronie (pod żebrami) i gorączka. Najczęściej ostre zapalenie pęcherzyka żółciowego jest powikłaniem kamicy pęcherzyka żółciowego.

  • Ostre zapalenie stawu pierścienno-nalewkowego krtani

    Ostre zapalenie stawu pierścienno-nalewkowego krtani

    Ostre zapalenie stawu pierścienno-nalewkowego występuje głównie jako choroba towarzysząca, m.in. w reumatoidalnym zapaleniu stawów, dnie moczanowej, refluksie żołądkowo-przełykowym, ostrym zapaleniu tarczycy. Choroba może być również powikłaniem urazu podczas intubowania lub zabiegów endoskopowych.

  • Ostre zapalenie trzustki

    Ostre zapalenie trzustki

    Czynnikiem wyzwalającym ostre zapalenie trzustki może być cokolwiek, co uszkadza komórkę pęcherzykową trzustki i upośledza wydzielanie enzymów. W ok. 80% przypadków choroba jest następstwem kamicy żółciowej bądź spożycia nadmiernej ilości alkoholu.

  • Ostre zapalenie ucha środkowego

    Ostre zapalenie ucha środkowego

    Ostre zapalenie ucha środkowego jest ropnym stanem infekcyjnym z obecnością zakażonego płynu w uchu środkowym. Objawy to nagły ból jednego ucha, któremu może towarzyszyć pogorszenie słuchu. W leczeniu stosuje się antybiotyki, które zwykle powodują szybką poprawę i zapalenie ucha ustępuje bez śladu. Przewlekłe zapalenie ucha to nawracające zakażenie ucha środkowego, któremu towarzyszy obecność otworu (perforacji) błony bębenkowej. Leczenie jest trudniejsze i obejmuje odpowiednią higienę ucha (należy zapobiegać dostawaniu się wody do ucha) oraz stosowanie antybiotyków, a czasem także leczenie chirurgiczne.

  • Ostre zapalenie ucha środkowego u&nbsp;dziecka

    Ostre zapalenie ucha środkowego u dziecka

    Ostre zapalenie ucha środkowego jest to proces zapalny obejmujący błonę śluzową i struktury ucha środkowego rozwijający się nagle, z ogólnymi i/lub miejscowymi objawami ostrego stanu zapalnego i obecnością ropnej wydzieliny w jamie bębenkowej.

  • Ostre zapalenie wyrostka robaczkowego

    Ostre zapalenie wyrostka robaczkowego

    W pewnych sytuacjach może dojść do stanu zapalnego w obrębie wyrostka robaczkowego. Bez względu na to jaki czynnik spowodawał rozwój stanu zapalnego, powoduje objawy określane jako ostre zapalenie wyrostka robaczkowego. Nieleczone zapalenie wyrostka robaczkowego w przeważającej większości przypadków prowadzi do rozlanego zapalenia otrzewnej, które jest już stanem bezpośredniego zagrożenia życia.

  • Ostre zapalenie wyrostka robaczkowego u&nbsp;dzieci

    Ostre zapalenie wyrostka robaczkowego u dzieci

    Wiodącym objawem zapalnia wyrostka jest ból brzucha. Typowo jest to ból tępy, ciągły, zaczynający się w okolicy pępka, który stopniowo przenosi się nad prawy talerz biodrowy. Tam też ból nabiera ostrego, zlokalizowanego charakteru.

  • Ostre zespoły wieńcowe (OZW)

    Ostre zespoły wieńcowe (OZW)

    Ostre zespoły wieńcowe są rodzajem choroby wieńcowej, czyli stanów niedokrwienia mięśnia sercowego związanych ze zmianami w tętnicach wieńcowych. Tętnice wieńcowe to drobne tętnice, których zadaniem jest zaopatrywanie serca (mięśnia sercowego) w tlen i składniki odżywcze.

  • Ostuda (<i>melasma</i>)

    Ostuda (melasma)

    Ostuda (melasma) to jasnobrązowe, brązowe lub szare przebarwienie skóry, które powstaje w związku z narażeniem na światło słoneczne. Ostuda zwykle pojawia się na twarzy oraz przedramionach. Ostuda występuje częściej u kobiet podczas ciąży, stosujących środki antykoncepcyjne, ale może nie mieć też znanej przyczyny. W leczeniu stosuje się miejscowe leki depigmentujące, peelingi chemiczne oraz foto- i laseroterapię. U niektórych osób, zwłaszcza u kobiet, u których ostuda pojawiła się w ciąży, po porodzie ostuda ustępuje bez leczenia.

  • Otępienie

    Otępienie

    Otępienie jest stanem chorobowym, w którym dochodzi do postępującego upośledzenia funkcji intelektualnych. U osoby z otępieniem pojawiają się problemy z pamięcią, spowolnienie myślenia, a także zaburzenia zachowania.

  • Otępienie czołowo-skroniowe

    Otępienie czołowo-skroniowe

    Początek choroby zwykle jest trudno zauważalny i powoli postępujący. Objawy otępienia czołowo-skroniowego mogą być bardzo dyskretne i ledwie zauważalne nawet dla osób przebywających codziennie w otoczeniu chorego. Nagła zmiana charakteru, zaniki pamięci, nadmierna impulsywność lub nasilona apatia, a także postępujące trudności w porozumiewaniu się powinny skłonić najbliższą rodzinę chorego do kontaktu z lekarzem.

  • Otępienie naczyniopochodne

    Otępienie naczyniopochodne

    Otępienie pojawiające się jako konsekwencja naczyniopochodnego uszkodzenia mózgu, obejmuje niejednorodną grupę chorób. Wśród nich wyróżnia się otępienie naczyniopochodne, otępienie wielozawałowe, otępienie poudarowe.

  • Otoskleroza

    Otoskleroza

    Otoskleroza jest chorobą błędnika kostnego powodującą upośledzenie słuchu. Głównym objawem otosklerozy jest narastający niedosłuch jednostronny lub obustronny, któremu mogą towarzyszyć zawroty głowy i szumy uszne. Chory lepiej rozumie mowę w hałasie.

  • Otwór plamki

    Otwór plamki

    Otwór plamki jest to ubytek siatkówki w jej centralnej części zwanej plamką. Najczęściej powstaje spontanicznie pod wpływem procesu kurczenia się ciała szklistego, które wypełnia gałkę oczną. Procesy obkurczania ciała szklistego postępują fizjologicznie wraz z wiekiem.

  • Owrzodzenie żylne

    Owrzodzenie żylne

    Owrzodzenia żylne powstają najczęściej na zmienionej skórze. Pacjent z przewlekłą niewydolnością żylną może u siebie zaobserwować scieńczenie skóry, która staje się napięta, błyszcząca, a niekiedy łuszcząca się. Noga jest opuchnięta, często pojawia się uczucie dyskomfortu, ból oraz świąd.

  • Owsiki - objawy, leki na owsicę

    Owsiki - objawy, leki na owsicę

    Owsica to choroba spowodowana przez pasożyta – owsika ludzkiego. Owsiki występują głównie u dzieci, a zarażenie zwykle nie powoduje objawów, choć u dziecka może wystąpić świąd okolicy odbytu (głównie w nocy) czy niepokój i płaczliwość. W leczeniu stosuje się leki przeciwpasożytnicze podawane doustnie.

  • Padaczka

    Padaczka

    Padaczka jest przewlekłą chorobą mózgu, polegającą na występowaniu powtarzających się napadów padaczkowych.

  • Padaczka u&nbsp;dziecka

    Padaczka u dziecka

    Przyczyną padaczki jest nieprawidłowa funkcja komórek mózgu (neuronów). Ponieważ mózg koordynuje wiele różnych funkcji organizmu, objawy padaczki u poszczególnych pacjentów mogą być bardzo różnorodne. Różne są też sposoby leczenia i rokowanie.

  • Pasożytnicze choroby przełyku (choroba Chagasa)

    Pasożytnicze choroby przełyku (choroba Chagasa)

    W krajach rozwiniętych pasożytnicze zakażenia przełyku należą do rzadkości i występują niemal wyłącznie u chorych na AIDS. U pacjentów ze zdrowym układem odpornościowym, głównie w południowej Ameryce, mogą występować zakażenia Trypanosoma cruzi, wywołujące tzw. chorobę Chagasa.

  • Pastereloza

    Pastereloza

    Do zakażenia człowieka dochodzi zazwyczaj po ugryzieniu, zadrapaniu lub polizaniu przez zwierzę. Ugryzienia przez koty odpowiadają za 60-80% przypadków zakażeń Pasteurella multocida u ludzi.

  • Patologie przewodu słuchowego

    Patologie przewodu słuchowego

    Zwężenie przewodu słuchowego może objawiać się wystąpieniem niedosłuchu. Jest to niedosłuch o typie przewodzeniowym. Kostniaki i wyrośla kostne oprócz niedosłuchu mogą powodować wystąpienie bólu ucha oraz nawracających stanów zapalnych przewodu słuchowego.

  • Pełzakowica

    Pełzakowica

    Pełzakowica zwykle dotyczy osób żyjących lub przebywających czasowo w rejonach tropikalnych, na obszarach o niskich standardach sanitarnych. Rozpoznanie choroby może sprawiać problemy, ponieważ niektóre pełzaki pod mikroskopem wyglądają identycznie jak pełzak czerwonki.

  • Pemfigoid bliznowaciejący

    Pemfigoid bliznowaciejący

    Pemfigoid bliznowaciejący dotyczyć może i błon śluzowych i skóry lub tylko błon śluzowych albo skóry. Cechą charakterystyczną jest postępujące bliznowacenie i zaniki. Występuje wiele podtypów klinicznych choroby.

  • Pemfigoid ciężarnych

    Pemfigoid ciężarnych

    Występuje zwykle w drugiej połowie ciąży (pod koniec II lub w III trymestrze). Może powodować przedwczesny poród lub urodzenie się dziecka o małej urodzeniowej masie ciała, rzadziej może dochodzić do poronienia.

  • Pemfigoid pęcherzowy

    Pemfigoid pęcherzowy

    Pemfigoid pęcherzowy to najczęstsza podnaskórkowa autoimmunologiczna choroba pęcherzowa. Występuje w wieku starszym, po 65.roku życia, rzadko dotyczy dzieci.

  • Perlak

    Perlak

    Jeśli występują nawracające, zwłaszcza cuchnące wycieki z ucha, pojawia się wolno postępujący niedosłuch, a objawy trwają od kilku miesięcy lub lat – należy się zgłosić do lekarza rodzinnego lub do otolaryngologa.

  • Pęcherzyca

    Pęcherzyca

    Pęcherzyca to choroba pęcherzowa skóry o podłożu autoimmunologicznym i przewlekłym przebiegu. Cechuje się występowaniem pęcherzy w obrębie naskórka (śródnaskórkowo) i błon śluzowych.

  • Pieluszkowe zapalenie skóry

    Pieluszkowe zapalenie skóry

    Pieluszkowe zapalenie skóry jest jedną z najczęstszych zmian chorobowych skóry okresu noworodkowego i niemowlęcego. Zwykle dotyczy niemowląt pomiędzy 7. a 12. miesiącem życia.

  • Pierwotna nadczynność przytarczyc

    Pierwotna nadczynność przytarczyc

    Najczęstszą przyczyną pierwotnej nadczynności przytarczyc jest łagodny rozrost jednego z gruczołów (tzw. gruczolak), co skutkuje zwiększoną produkcją i wydzielaniem PTH. Znacznie rzadziej za nadmierne wydzielanie parathormonu może odpowiadać przerost wszystkich gruczołów, a bardzo rzadko rak przytarczyc.

  • Pierwotna niedoczynność przytarczyc

    Pierwotna niedoczynność przytarczyc

    Rozpoznanie pierwotnej niedoczynności przytarczyc opiera się na wynikach badań biochemicznych krwi. Stwierdza się wówczas: zmniejszone stężenie wapnia (hipokalcemia), zwiększone stężenie fosforanów (hiperfosfatemia) i małe lub nieoznaczalne stężeniem parathormonu.

  • Pierwotne stwardniające zapalenie dróg żółciowych

    Pierwotne stwardniające zapalenie dróg żółciowych

    Pierwotne stwardniające zapalenie dróg żółciowych (PSC) jest przewlekłą chorobą wątroby, w której dochodzi do zastoju żółci w drogach żółciowych na skutek postępującego włóknienia, niszczenia i zwężenia wewnątrzwątrobowych i zewnątrzwątrobowych dróg żółciowych. Pierwsze objawy choroby to zwykle osłabienie, utrata masy ciała, nadmierna senność i świąd skóry, który jest szczególnie uciążliwy w nocy.

  • Pierwotne włóknienie szpiku

    Pierwotne włóknienie szpiku

    Pierwotne włóknienie szpiku jest chorobą nowotworową szpiku kostnego cechującą się zwiększeniem się ilości tkanki włóknistej w szpiku, która wypiera prawidłowe komórki krwiotwórcze i uniemożliwia normalne wytwarzanie erytrocytów, leukocytów i płytek krwi.

  • Pierwotne zapalenie dróg żółciowych (dawniej: pierwotna marskość żółciowa wątroby)

    Pierwotne zapalenie dróg żółciowych (dawniej: pierwotna marskość żółciowa wątroby)

    Pierwotne zapalenie dróg żółciowych jest przewlekłą chorobą tego narządu, objawiającą się najczęściej uczuciem przewlekłego zmęczenia oraz świądem skóry, u niektórych pacjentów mogą wystąpić zmiany skórne w okolicach oczodołów (żółtaki).

  • Piodermia zgorzelinowa

    Piodermia zgorzelinowa

    Piodermia zgorzelinowa jest dermatozą, która często wiąże się z innymi chorobami, szczególnie z gammopatią, nieswoistym zapaleniem jelit lub reumatoidalnym zapaleniem stawów.

  • Plamica Schönleina-Henocha (zapalenie naczyń związane z&nbsp;IgA)

    Plamica Schönleina-Henocha (zapalenie naczyń związane z IgA)

    Plamica Schönleina-Henocha to choroba, w której dochodzi do zapalenia małych naczyń krwionośnych: tętniczek i żyłek. Zapalenie naczyń polega na gromadzeniu się w ich ścianach komórek układu odpornościowego, co może prowadzić do martwicy.

  • Pląsawica

    Pląsawica

    Pląsawica to zaburzenie ruchowe cechujące się ciągłymi, płynnymi ale nieprawidłowymi ruchami, którym towarzyszy obniżenie napięcia mięśniowego.

  • Płaskostopie u&nbsp;dorosłych

    Płaskostopie u dorosłych

    Do takiego stanu może doprowadzić nadwaga i otyłość, nadmierna aktywność fizyczna lub zawodowa w przypadku pracy fizycznej, szczególnie gdy towarzyszą jej liczne urazy stóp, przebyte kontuzje lub źle dobrane obuwie.

  • Płucna postać histiocytozy z&nbsp;komórek Langerhansa

    Płucna postać histiocytozy z komórek Langerhansa

    Płucna postać histiocytozy z komórek Langerhansa to choroba śródmiąższowa płuc występująca u dorosłych palaczy papierosów. W przebiegu choroby dochodzi do niekontrolowanego rozrostu i namnażania się nieprawidłowych tzw. komórek dendrytycznych. Histiocytoza z komórek Langerhansa może dotyczyć każdego narządu, w postaci płucnej zajętym narządem są płuca.

  • Pneumocystoza

    Pneumocystoza

    Pneumocystoza przebiega najczęściej pod postacią zapalenia płuc o różnej ciężkości. Choroba manifestuje się nasilającą się dusznością, suchym kaszlem bez odkrztuszania, dyskomfortem w klatce piersiowej, gorączką z dreszczami i utratą masy ciała.

  • Pneumokokowe zapalenie płuc

    Pneumokokowe zapalenie płuc

    Pneumokokowe zapalenie płuc wywoływane jest przez bakterię dwoinkę zapalenia płuc (paciorkowiec Streptoococcus pneumoniae). Choroba zaczyna się nagle, występują wysoka gorączka, dreszcze, duszność i kaszel z wykrztuszaniem początkowo rdzawej, potem ropnej plwociny, często przyspieszony oddech i bicie serca, a także ból w klatce piersiowej. Choroba wymaga szybkiego rozpoczęcia leczenia – stosuje się antybiotyki.

  • POChP a&nbsp;astma - podobieństwa i&nbsp;różnice

    POChP a astma - podobieństwa i różnice

    POChP i astma to choroby dotyczące głównie oskrzeli. Ich istotą jest obturacja, czyli zwężenie oskrzeli, prowadzące do duszności i kaszlu. U niektórych pacjentów objawy obu chorób są podobne, a wiele leków jest stosowanych zarówno w leczeniu astmy, jak i POChP.

  • POChP u&nbsp;osób niepalących

    POChP u osób niepalących

    Istnieje spora grupa chorych (ok. 10%), którzy nigdy nie palili tytoniu. Według niektórych odsetek ten może może być nawet nieco większy.

  • Podgłośniowe zapalenie krtani (krup wirusowy)

    Podgłośniowe zapalenie krtani (krup wirusowy)

    Podgłośniowe zapalenie krtani to ostra choroba zapalna, która jednak zazwyczaj ma łagodny przebieg. Najczęściej wywołują ją wirusy.

  • Podostre zapalenie tarczycy

    Podostre zapalenie tarczycy

    Podostre zapalenie tarczycy, czyli choroba de Quervaina (inaczej zwane też ziarniniakowym, olbrzymiokomórkowym lub granulocytowym zapaleniem tarczycy), jest wynikiem procesu zapalnego gruczołu tarczowego o nie w pełni poznanej etiologii.

  • Podwinięcie powieki (entropion)

    Podwinięcie powieki (entropion)

    Podwinięcie brzegu rzęsowego w stronę gałki ocznej powoduje stałe drażnienie spojówki i rogówki, co może doprowadzić do powstawania jej owrzodzeń. Do głównych objawów towarzyszących entropionowi należą: ból oka, łzawienie oraz przymglenie widzenia.

  • Pokrzywka

    Pokrzywka

    Pokrzywka to choroba, w przebiegu której powstają swędzące bąble na skórze, które przypominają bąble po poparzeniu pokrzywą. W większości przypadków występuje pokrzywka ostra, która trwa krócej niż 6 tygodni. Najczęściej wywołana jest alergią lub lekami. U większości chorych z ostrą pokrzywką zmiany ustępują bez żadnego leczenia. Pokrzywka przewlekła jest trudniejsza w leczeniu i rzadko udaje się zidentyfikować jej przyczynę.

  • Pokrzywka u&nbsp;dzieci

    Pokrzywka u dzieci

    U dzieci pokrzywka zwykle ma charakter ostry i może się wiązać ze spożyciem określonego pokarmu, zastosowaniem leku czy współistniejącą infekcją górnych dróg oddechowych.

  • Pokrzywkowe zapalenie naczyń z&nbsp;hipokomplementemią

    Pokrzywkowe zapalenie naczyń z hipokomplementemią

    Zapalenie naczyń z hipokomplementemią jest stwierdzane według różnych źródeł u od 2 do 20% pacjentów z przewlekłą pokrzywką. Najczęściej chorują kobiety po 50. rż.

  • Polekowe bóle głowy

    Polekowe bóle głowy

    Polacy plasują się w pierwszej piątce krajów o najwyższym zużyciu leków przeciwbólowych, co także przekłada się na częstotliwość patologii polekowych, z jakimi spotykamy się w praktyce.

  • Polekowe uszkodzenia wątroby

    Polekowe uszkodzenia wątroby

    Polekowe uszkodzenie wątroby to uszkodzenie lub zaburzenie czynności wątroby spowodowane lekami, preparatami naturalnej i chińskiej medycyny, innymi preparatami ziołowymi lub suplementami diety. W 80% przypadków odstawienie leku, który był przyczyną polekowego uszkodzenia wątroby, prowadzi do pełnego wyleczenia w ciągu 6 miesięcy. Nie należy stosować preparatów, które w przeszłości spowodowały polekowe uszkodzenie wątroby.

  • Polekowe uszkodzenia wątroby u&nbsp;dzieci

    Polekowe uszkodzenia wątroby u dzieci

    Polekowe uszkodzenie wątroby u dzieci może stanowić konsekwencję podawania leków stosowanych w leczeniu infekcji (leki przeciwgorączkowe, antybiotyki) lub przypadkowego przyjęcia przez dziecko preparatu przeznaczonego dla dorosłych. Należy pamiętać o przechowywaniu leków poza zasięgiem dzieci, a w przypadku choroby dziecka – o podawaniu leków w dawkach zaleconych przez lekarza lub zgodnie z ulotką, w przypadku leków bez recepty

  • Polimialgia reumatyczna

    Polimialgia reumatyczna

    Polimialgia reumatyczna to choroba zapalna z grupy tzw. układowych chorób tkanki łącznej, objawiająca się głównie bólem oraz sztywnością mięśni karku, obręczy barkowej i biodrowej.

1102 artykuły - strona 3 z 6
Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta