Choroby od A do Z: Z

• 

  Zaburzenia barwnikowe

  Zaburzenia barwnikowe skóry to grupa chorób, w których dochodzi do zmiany zabarwienia skóry. Zmiany mogą dotyczyć zarówno niewielkiej powierzchni skóry, jak również zajmować całe ciało.

• 

  Zaburzenia depresyjne u dzieci i młodzieży

  Depresję stwierdza się u 2% dzieci (dotyka ona równie często dziewczynki i chłopców) oraz nawet u 8% nastolatków (częściej chorują dziewczęta). Szacuje się, że szeroko rozumiane zaburzenia depresyjne mogą występować 20% nastolatków, a niektóre źródła podają, że objawy depresyjne stwierdza się u blisko co trzeciego nastolatka.

• 

  Zaburzenia lękowe u dzieci i młodzieży

  Zaburzenia lękowe mogą dotykać nawet do 20% dzieci i nastolatków. W okresie dzieciństwa i dojrzewania występują różne postacie zaburzeń lękowych.

• 

  Zaburzenia odżywiania (anoreksja i bulimia)

  Zaburzenia odżywiania się należą do grupy zaburzeń psychicznych i wymagają kompleksowego leczenia. Do najczęściej występujących zaburzeń zalicza się anoreksję i bulimię.

• 

  Zaburzenia rytmu serca (arytmia) u dzieci

  Zaburzenia rytmu serca wpływają na efektywność jego pracy. Ilość krwi pompowanej przez serce pracujące nieregularnie, zbyt szybko lub zbyt wolno, może być znacznie mniejsza od prawidłowej. Objawy zmniejszonej ilości krwi pompowanej przez serce do ciała, a szczególnie do mózgu są zwykle dominującymi objawami groźnych zaburzeń rytmu serca. Należą do nich: zawroty głowy, osłabienie, męczliwość, duszność i omdlenia.

• 

  Zaburzenia somatyzacyjne u dzieci i młodzieży

  O somatyzacji mówimy wtedy, gdy dziecko doświadcza objawów somatycznych, czyli „płynących z ciała”, takich jak różnego rodzaju bóle czy „rozregulowanie” funkcji organizmu (np.: nudności, biegunka, zawroty głowy, omdlenia), ale wyniki badania lekarskiego nie potwierdzają obecności choroby, która tłumaczyłaby ich występowanie.

• 

  Zaciskające zapalenie osierdzia

  Zaciskające zapalenie osierdzia jest obecnie rzadkim, ale poważnym następstwem i zarazem końcowym etapem przewlekłego procesu zapalnego toczącego się w osierdziu, który prowadzi do postępującej utraty elastyczności worka osierdziowego.

• 

  Zaćma

  Zmętnienie soczewki nazwamy zaćmą. Zaćma może powstać m.in. w wyniku urazu oka, stanów zapalnych błony naczyniowej oraz stosowania niektórych leków, na przykład długotrwałego miejscowego lub ogólnego używania kortykosteroidów.

• 

  Zakażenia gronkowcowe

  Rozpoznanie zakażeń gronkowcowych ustala się na podstawie objawów klinicznych oraz wyników badań mikrobiologicznych, w których uzyskuje się wzrost gronkowców. W przypadku zatruć pokarmowych, podejrzane środki spożywcze można przesłać do pracowni mikrobiologicznej w celu wykrycia toksyny bądź szczepu wytwarzającego toksynę.

• 

  Zakażenia Haemophilus influenzae

  Zakażenia Haemophilus influenzae typu b występują na całym świecie i dotyczą głównie nieszczepionych dzieci oraz osób z niekompletnym podstawowym cyklem szczepień.

• 

  Zakażenia meningokokowe, sepsa meningokokowa

  Inwazyjna choroba meningokokowa jest najczęstszą postacią zakażeń meningokokowych – ciężką, gwałtownie postępującą chorobą bakteryjną wywołaną przez wtargnięcie dwoinek zapalenia opon do prawidłowo jałowych miejsc organizmu, takich jak krew i ośrodkowy układ nerwowy.

• 

  Zakażenia pałeczką okrężnicy

  Pałeczka okrężnicy, czyli Escherichia coli, jest niegroźną bakterią wchodzącą w skład fizjologicznej flory jelitowej ludzi i zwierząt. Niestety niektóre gatunki bakterii są w stanie wywołać chorobę, zwykle infekcję przewodu pokarmowego objawiającą się biegunką, zakażeniem układu moczowego lub też zakażeniem opon mózgowo-rdzeniowych.

• 

  Zakażenia pałeczką ropy błękitnej

  Pałeczka ropy błękitnej jest wszechobecna w środowisku; występuje w wodzie, glebie, przewodzie pokarmowym ludzi i zwierząt. Należy do patogenów oportunistycznych, co oznacza, że wywołuje chorobę jedynie w sprzyjających warunkach związanych z osłabieniem odporności, rzadko u zdrowych osób.

• 

  Zakażenia przewodu pokarmowego przenoszone drogą płciową

  Zakażenia są konsekwencją technik seksualnych typu anilingus, analnych biernych lub rzadziej fellatio. Najczęściej występują u mężczyzn utrzymujących kontakty seksualne z mężczyznami, aczkolwiek coraz częściej są rozpoznawane wśród osób heteroseksualnych.

• 

  Zakażenia ucha zewnętrznego

  Zakażenia ucha zewnętrznego mogą być wywołane przez bakterie, wirusy i grzyby.

• 

  Zakażenia wywołane przez Clostridium perfringens

  Występowanie zatruć jest związane z przerwaniem łańcucha chłodniczego oraz złym przechowywaniem produktów spożywczych, zwłaszcza gotowanych w dużej masie. Najczęściej problem dotyczy mięsa, produktów mięsnych i drobiu. Warunki do mnożenia się Clostridium perfringens pojawiają się, gdy mięso jest gotowane, następnie chłodzone i ponownie gotowane następnego dnia.

• 

  Zakażenia wywołane przez pałeczki Campylobacter (kampylobakterioza)

  Bakterie z rodzaju Campylobacter mogą wywoływać zakażenia umiejscowione w różnych narządach, jednak najczęściej wywołują ostre biegunki zwane kampylobateriozami. Pałeczki Campylobacter są jedną z najczęstszych przyczyn biegunek bakteryjnych w krajach uprzemysłowionych.

• 

  Zakażenia wywołane przez pałeczki Yersinia (jersinioza)

  Jersinioza jest rzadką bakteryjną chorobą odzwierzęcą. Zakażenie przenosi się na ludzi zazwyczaj drogą pokarmową przez skażone pożywienie. Jersinioza najczęściej przebiega jako zapalenie jelita cienkiego lub zapalenie jelita cienkiego i grubego, z ostrą biegunką, która ustępuje samoistnie.

• 

  Zakażenia wywołane przez wirusy herpes HHV-6, HHV-7 i HHV-8

  Większość zakażeń wywołanych przez HHV-6, HHV-7 i HHV-8 przebiega bezobjawowo. Jeżeli objawy kliniczne wystąpią, to zazwyczaj przyjmują postać niecharakterystycznej choroby gorączkowej lub – w przypadku wirusów HHV-6 i HHV-7 – gorączki trzydniowej.

• 

  Zakażenia wywołane przez wirusy Coxsackie

  Większość zakażeń wywołanych przez wirusy Coxsackie przebiega bezobjawowo. Jeżeli objawy kliniczne wystąpią, to zazwyczaj przyjmują postać niecharakterystycznej choroby gorączkowej, zwanej „letnią grypą” ze względu na sezonowość zachorowań ciepłą porą roku. Swoiste, charakterystyczne zespoły chorobowe towarzyszą jedynie mniejszości zakażeń wywołanych przez wirusy Coxsackie. Najczęściej występują objawy ze strony skóry i błon śluzowych czyli różnorodne wysypki, rzadziej choroby mięśni oraz układu nerwowego.