Zaburzenia barwnikowe
Zaburzenia barwnikowe skóry to grupa chorób, w których dochodzi do zmiany zabarwienia skóry. Zmiany mogą dotyczyć zarówno niewielkiej powierzchni skóry, jak również zajmować całe ciało.
Szanowni Państwo,
Medycyna Praktyczna wykorzystuje w swoich serwisach pliki cookies i inne pokrewne technologie. Używamy cookies w celu dostosowania naszych serwisów do Państwa potrzeb oraz do celów analitycznych i marketingowych. Korzystamy z cookies własnych oraz innych podmiotów – naszych partnerów biznesowych.
Ustawienia dotyczące cookies mogą Państwo zmienić samodzielnie, modyfikując ustawienia przeglądarki internetowej. Informacje dotyczące zmiany ustawień oraz szczegóły dotyczące wykorzystania wspomnianych technologii zawarte są w naszej Polityce Prywatności.
Korzystając z naszych serwisów bez zmiany ustawień przeglądarki internetowej wyrażacie Państwo zgodę na stosowanie plików cookies i podobnych technologii, opisanych w Polityce Prywatności.
Państwa zgoda jest dobrowolna, jednak jej brak może wpłynąć na komfort korzystania z naszych serwisów. Udzieloną zgodę mogą Państwo wycofać w każdej chwili, co jednak pozostanie bez wpływu na zgodność z prawem przetwarzania dokonanego wcześniej na podstawie tej zgody.
Klikając przycisk Potwierdzam, wyrażacie Państwo zgodę na stosowanie wyżej wymienionych technologii oraz potwierdzacie, że ustawienia przeglądarki są zgodne z Państwa preferencjami.
Zaburzenia barwnikowe skóry to grupa chorób, w których dochodzi do zmiany zabarwienia skóry. Zmiany mogą dotyczyć zarówno niewielkiej powierzchni skóry, jak również zajmować całe ciało.
Depresję stwierdza się u 2% dzieci (dotyka ona równie często dziewczynki i chłopców) oraz nawet u 8% nastolatków (częściej chorują dziewczęta). Szacuje się, że szeroko rozumiane zaburzenia depresyjne mogą występować 20% nastolatków, a niektóre źródła podają, że objawy depresyjne stwierdza się u blisko co trzeciego nastolatka.
Zaburzenia erekcji definiowane są najczęściej jako niezdolność uzyskania i utrzymania wzwodu członka wystarczającego do satysfakcjonującego odbycia stosunku seksualnego. Często towarzyszy im indywidualny dyskomfort i trudności w relacji z partnerem seksualnym.
Zaburzenia lękowe mogą dotykać nawet do 20% dzieci i nastolatków. W okresie dzieciństwa i dojrzewania występują różne postacie zaburzeń lękowych.
Zaburzenia lękowe to grupa bardzo różnorodnych zaburzeń, które jednak mają wspólną genezę historyczną związaną z pojęciem „nerwicy”, a w ich powstawaniu, rozwoju i przebiegu bardzo istotną rolę odgrywają czynniki psychologiczne.
Zaburzenia odżywiania się należą do grupy zaburzeń psychicznych i wymagają kompleksowego leczenia. Do najczęściej występujących zaburzeń zalicza się anoreksję i bulimię.
Natura orgazmu kobiecego jest złożona i nadal nie w pełni zbadana. Pozostaje nieokreślone, czy jest wrodzony, czy wyuczony; czy bardziej istotne są doznania emocjonalne, czy pełna reakcja fizjologiczna; wreszcie - czy jest niezbędny do uzyskania przyjemności i zaspokojenia seksualnego, i na ile jego przeżywanie oraz istotność zależy od cech i potrzeb konkretnej kobiety.
Jeżeli brak reakcji podniecenia jest długotrwały i niezależny od okoliczności, rozpoznaje się zaburzenia podniecenia. Rozróżnia się trzy typy zaburzeń podniecenia – subiektywne, pochodzenia genitalnego i złożone.
Pożądanie seksualne stanowi zespół reakcji emocjonalnych i przeżyć, będących psychiczną reprezentacją iologicznego popędu seksualnego.
Pożądanie bardzo trudno zdefiniować, co może utrudniać rozpoznawanie jego zaburzeń. Jedna z obrazowych definicji ujmuje pożądanie w sposób matematyczny, jako wypadkową sił, które popychają daną osobę w kierunku zachowania seksualnego i sił, które ją przed tym powstrzymują.
Zaburzenia rytmu serca wpływają na efektywność jego pracy. Ilość krwi pompowanej przez serce pracujące nieregularnie, zbyt szybko lub zbyt wolno, może być znacznie mniejsza od prawidłowej. Objawy zmniejszonej ilości krwi pompowanej przez serce do ciała, a szczególnie do mózgu są zwykle dominującymi objawami groźnych zaburzeń rytmu serca. Należą do nich: zawroty głowy, osłabienie, męczliwość, duszność i omdlenia.
O somatyzacji mówimy wtedy, gdy dziecko doświadcza objawów somatycznych, czyli „płynących z ciała”, takich jak różnego rodzaju bóle czy „rozregulowanie” funkcji organizmu (np.: nudności, biegunka, zawroty głowy, omdlenia), ale wyniki badania lekarskiego nie potwierdzają obecności choroby, która tłumaczyłaby ich występowanie.
Zaburzenia urojeniowe, należące do grupy chorób psychicznych, dawniej nazywane były paranoją. Charakteryzują się występowaniem usystematyzowanych, spójnych urojeń (pojedynczego urojenia lub całego ich systemu), którym nie towarzyszą zaburzenia struktury osobowości i intelektu.
Występowanie dolegliwości bólowych w czasie próby penetracji pochwy lub podczas stosunku seksualnego zazwyczaj ogranicza lub uniemożliwia czerpanie przyjemności ze zbliżeń. Niezależnie od przyczyny, jeśli zaburzenia przebiegające z bólem nie są leczone, prowadzą w konsekwencji do unikania sytuacji intymnych, a nawet do awersji seksualnej.
Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne charakteryzuje się wystepowaniem nawracających, natrętnych myśli (obsesje) i/lub czynności (kompulsje), którym trudno się oprzeć, ponieważ próba powstrzymania się od nich wiąże się z narastającym lękiem, niepokojem, napięciem, cierpieniem.
Zaciskające zapalenie osierdzia jest obecnie rzadkim, ale poważnym następstwem i zarazem końcowym etapem przewlekłego procesu zapalnego toczącego się w osierdziu, który prowadzi do postępującej utraty elastyczności worka osierdziowego.
Zmętnienie soczewki nazwamy zaćmą. Zaćma może powstać m.in. w wyniku urazu oka, stanów zapalnych błony naczyniowej oraz stosowania niektórych leków, na przykład długotrwałego miejscowego lub ogólnego używania kortykosteroidów.
Zaćma i jaskra u chorych na cukrzycę.
Rozpoznanie zakażeń gronkowcowych ustala się na podstawie objawów klinicznych oraz wyników badań mikrobiologicznych, w których uzyskuje się wzrost gronkowców. W przypadku zatruć pokarmowych, podejrzane środki spożywcze można przesłać do pracowni mikrobiologicznej w celu wykrycia toksyny bądź szczepu wytwarzającego toksynę.
Zakażenia grzybicze należą do częstych infekcyjnych chorób skóry spotykanych u dzieci. Najczęściej występują grzybice owłosionej skóry głowy, które należą do chorób wysoce zakaźnych.