×
COVID-19: wiarygodne źródło wiedzy

Łupież czerwony mieszkowy (czerwone plamy na głowie): przyczyny i postępowanie

lek. Magdalena Wiercińska

Łupież czerwony mieszkowy to rzadka choroba skóry, w której przy mieszkach włosowych występują rumieniowe grudki oraz plamy rumieniowe z łuską, a także rogowacenie dłoni i stóp – na skórze pojawiają się woskowate, żółtawe lub pomarańczowe zmiany. Choroba może pojawić się w każdym wieku, jej dokładna przyczyna nie jest znana. W leczeniu stosuje się odpowiednią pielęgnację skóry (emolienty, preparaty z mocznikiem, glikokortykosteroidy), a także retinoidy doustne, metotreksat i leki biologiczne.

Co to jest łupież czerwony mieszkowy?

Łupież czerwony to choroba skóry, która charakteryzuje się rumieniowymi grudkami zlokalizowanymi przy mieszkach włosowych (przymieszkowymi) oraz bardziej rozlanymi rumieniowymi plamami z łupieżowatą łuską. Przymieszkowe grudki, które skupiają się i zlewają, tworzą złuszczające się ogniska koloru łososiowego. Łupież czerwony mieszkowy może występować na dużych obszarach skóry lub jedynie w niektórych miejscach. Zmiany złuszczająco-rumieniowe początkowo dotyczą twarzy i owłosionej skóry głowy oraz rąk, gdzie dochodzi do rogowacenia w obrębie dłoni oraz tzw. hiperkeratozy mieszkowej na grzbietach palców, następnie szerzą się, zajmując całą skórę z pozostawieniem „rezerw”. Świąd jest stosunkowo niewielki. Stopniowo wraz z rozwojem choroby, zajmowane są coraz większe powierzchnie skóry, która staje się erytrodermiczna, czyli dochodzi do uogólnionego zajęcia skóry, która staje się zaczerwieniona i łuszczy się.

Przebieg jest przewlekły, wielomiesięczny lub wieloletni, u dzieci na ogół krótszy.

Łupież czerwony mieszkowy może być nabyty (najczęstsza postać) lub występować rodzinnie (rzadko), może mieć początek w dorosłości lub w dzieciństwie.

Łupież czerwony mieszkowy - przyczyny

Przyczyna łupieżu czerwonego mieszkowego nie jest znana. Choroba niekiedy występuje rodzinnie. Podejrzewa się także tło immunologiczne (choroba może wystąpić u osób zakażonych HIV), a także, że na wystąpienie łupieżu mieszkowego może mieć wpływ przyjmowanie niektórych leków.

Łupież czerwony mieszkowy – objawy

Łupież czerwony mieszkowy ma wiele postaci klinicznych, co oznacza, że u poszczególnych pacjentów objawy mogą się różnić.

Dwa główne objawy, które występują we wszystkich postaciach łupieżu czerwonego to występowanie rumieniowych grudek z centralnie położonym zrogowaciałym punktem (w miejscu mieszka włosowego) oraz rogowacenie dłoni i stóp. Na grzbietach palców mogą pojawić się zrogowaciałe ogniska przy mieszkach włosowych.

Rogowacenie dłoni i stóp powoduje powstanie woskowych, żółtawych lub pomarańczowych zmian, które jeśli są bardzo zaawansowane, mogą powodować powstawanie pęknięć i utrudniać codzienne czynności.

W klasycznej postaci choroby występują rozlane ogniska z wyspami prawidłowej skóry, mogą występować także zmiany na paznokciach i wypadanie włosów. Jeśli zamiany zajmą 90% lub więcej powierzchni skóry, wtedy mówi się o erytrodermii. Zazwyczaj towarzyszy jej nietolerancja zimna i ciepła, obrzęk nóg, czasem także rąk.

Zmiany skórne pojawiają się najpierw na skórze głowy, a następnie na twarzy, klatce piersiowej i w górnej części pleców. Potem mogą stopniowo rozlewać się i zajmować coraz większą powierzchnię aż do erytrodermii.

Zmianom może towarzyszyć świąd, który może być bardzo nasilony i zakłócać sen. Niektórzy pacjenci odczuwają również uczucie kłucia lub pieczenia skóry.

Co zrobić w razie wystąpienia objawów?

W razie wystąpienia niepokojących zmian zgłosić się należy do dermatologa.

Łupież czerwony mieszkowy – rozpoznanie

Już na podstawie wywiadu lekarskiego i badania, czyli oglądania zmian skórnych, lekarz może postawić diagnozę. Potwierdzeniem jest wynik badania histologicznego fragmentu tkanki pobranego podczas biopsji zmienionej chorobowo skóry.

Łupież czerwony mieszkowy – leczenie

Ważna jest odpowiednia pielęgnacja skóry – emolienty, maści i kremy z mocznikiem, a także z glikokortykosteroidami.

Zasadnicze leczenie polega na stosowaniu leków doustnych – retinoidów, metrotreksatu w połączeniu z lekami biologicznymi.

Czy możliwe jest całkowite wyleczenie?

Tak. Przebieg choroby może być bardzo różny. U dzieci z klasyczną postacią choroby zmiany mają skłonność do ustępowania pod wpływem leczenia, często w ciągu roku, natomiast dorośli zwykle reagują na leczenie po kilku latach. Choroba może też ustąpić bez leczenia.

08.09.2022
Zobacz także
  • Łupież różowy (Giberta)
  • Łojotok - przyczyny, objawy, leczenie
  • Łupież łojotokowy
Wybrane treści dla Ciebie
  • Pemfigoid bliznowaciejący
  • Nabyte pęcherzowe oddzielanie się naskórka
  • Zakażenie paznokci bakterią Pseudomonas aeruginosa
  • Rak z komórek Merkla
  • Rybia łuska
  • Odmrożenia (odmroziny)
  • Łuszczyca
  • Zespół Sweeta (ostra gorączkowa dermatoza neutrofilowa)
  • Choroba Haileya-Haileya
  • Liszaj prosty przewlekły
Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta