Ryzyko zakażenia WZW B

Pytanie nadesłane do redakcji:

Witam. Jeśli mężczyzna jest zakażony wirusem WZW typu B przewlekle, czyli do końca życia, to czy jego partnerka, która otrzymała szczepionkę przeciw temu wirusowi, może być pewna, że nie zachoruje na tego wirusa? Jeśli współżyje z nim seksualnie, bez zabezpieczenia, to jakie jest prawdopodobieństwo że nie zachoruje? Jakie jest też prawdopodobieństwo, że jak zajdzie w ciążę, to dziecko urodzi się zdrowe? A jeśli osoba z którą współżyję (tj. kobieta) ma 17–18 lat i nie jest zaszczepiona, to czy można ją zaszczepić i nie będzie miało większego znaczenia, czy jest teraz zaszczepiona, a nie od razu po urodzeniu? Jak długo taki okres trwa, aby szczepionka zaczęła działać? Bardzo mi na tej odpowiedzi zależy. Z góry dziękuję.

Odpowiedział:

dr n. med. Ernest Kuchar
Klinika Pediatrii i Chorób Zakaźnych
Akademia Medyczna we Wrocławiu

Jak wiadomo, wirus WZW B przenosi się z krwią oraz w czasie kontaktów seksualnych i jest bardzo zaraźliwy. Jak Pan słusznie zauważył, zakażenie WZW B utrzymuje się do końca życia, aczkolwiek zaraźliwość chorej osoby może być różna w zależności od replikacji (mnożenia się) wirusa. Jeżeli ma Pan ujemny antygen HBe i niską lub niewykrywalną wiremię HBV we krwi (to jest liczbę wirusów w jednostce objętości krwi), jest Pan w tym momencie mało zaraźliwy.

Szczepienie przeciwko WZW B jest bardzo skuteczne. Producenci podają, że ochrona po pełnym 3-dawkowym schemacie wynosi 95–100%, czyli osoba szczepiona jest w praktyce zabezpieczona przed zachorowaniem na WZW B. W razie wątpliwości można sprawdzić odporność poszczepienną przez oznaczenie przeciwciał anty-HBs, ale nie jest to konieczne i rutynowo nie jest wykonywane. Jeśli przeciwciała pojawiły się po szczepieniu i ich ilość przekracza 10 IU/ml, uznaje się, że osoba szczepiona jest chroniona. Szacuje się, że odporność poszczepienna pojawia się po około 2 tygodniach po 2. dawce (w zwykłym schemacie 0, 1, 6 miesięcy). Osoby młode dobrze odpowiadają na szczepienie, lepiej niż niemowlęta, dlatego wiek 17–18 lat jest bardzo dobry do szczepienia.

Jeżeli Pana partnerka zaszczepi się przed ciążą, zniknie problem ewentualnego zakażenia dziecka. Ze względu na ryzyko wcześniejszego zakażenia, bo jak Pan pisze, współżyliście bez zabezpieczeń już wcześniej, warto sprawdzić przed szczepieniem antygen HBs oraz obecność przeciwciał anty-HBc, które świadczą o wcześniejszym zakażeniu WZW B. Jeżeli będzie taka potrzeba, zastosuje się po porodzie u noworodka profilaktykę polegająca na podaniu swoistych przeciwciał anty-HBs oraz szczepionki. Postępowanie takie jest bardzo skuteczne.

Podsumowując: dzięki szczepieniom problem nowych zakażeń WZW B został opanowany, co powinno Pana uspokoić. Pana partnerka powinna jak najszybciej zaszczepić się przeciwko WZW B (ewentualna ciąża nie jest przeszkodą).

Ryc. 1. Schemat budowy wirusa WZW B (HBV). Wewnątrz znajduje się kwas dezoksyrybonukleinowy (DNA), otoczony białkiem (oznaczonym jako antygen HBe) oraz otoczką zewnętrzną, znaną jako antygen HBs.
Źródło: Wikipedia

Zobacz także:

Szczepienie przeciwko WZW typu B